Այդպես չի ասել Լեգնա ջան : Գիտես մեկ բառի փոփոխությունն անգամ կարող է ասվածի ամբողջ իմաստը փոխելԼեգնա-ի խոսքերից
Սևակ մի լավ բան է ասել,գուց ե քո համար է,
երնեկ կարդացածը հասկացողին,
կարծեմ այս տիպի էր,
Արմ լիոնեն լավ գիտի:
Ինչէ,եթե դնենք ամենքս մեր ուղեղին հասանելի ձևով մեկնաբանենք Սևակ,հավատա
Ծարավ
Նունիսկ ե´ս էլ գիտեմ ճառել
Ու խրատել գիտեմ, անշու՜շտ:
Սակայն պատիվ ու փառք նրա´ն,
Ով կարող է հոգի վառել ,
Հուրհրատել մեկ վարկյանում
Երկու անսուտ գոյականով
Եվ անխարդախ բայով երկու:
Զույգ թվերը ե՜ս էլ գիտեմ:
Բայց փառք նրա´նց,
Ովքեր տիրում են կենտերին,
Տիրում այնպե´ս,
Որ հեշտությամբ բաժանում են զույգի վրա
Ու քառորդում զույգ ստանում
Առանց մի կենտ մնացորդի:
Մկանն ի՜նչ է. բոլո´րն ունեն:
Փառք ջղերի՜ն,
Որ լարվում են թեթև քամուց,
Oվկիանոսի ու երկնքի առևտրից,
Կանանց երբեք չկրկնվող ուղեծրից.
Մինչև անգամ քաղաքային բառարանից՝
Ա´յն լվացքից,
Որ չի փռվում այբուբենի կարգ ու սարքով.
Հետք չթողնող այն այրվածքից,
Որ մաքրությունն է շուլալում հոգին մարդու
Անվանելով իրեն գրիչ,
Մաքրությունը՝ թուղթ սպիտակ:
Գրելն ի՞նչ է. ե´ս էլ գիտեմ:
Փառք ու հարգանք ստեղծողի՜ն,
Որ գալիս է և ազատում
Մեզ...մեզանից
Մեզ...մեզանից հատում-զատում,
Ապա բերում կրկին զոդում,
Մեզ միացնում նախ...մեզ, հետո...Անհայտի հետ:
Բոլոր՜ն այժմ կարդալ գիտեն,
Որեմն փառք ...կարդացածը հասկացողի՜ն...
Մրրիկ իսկ ո՞վ ասեց , որ բանաստեղծի ամեն խոսքին պետք է հավատալ, կամ որ նրա ամեն գրված ճիշտ է: Եվ հետո գուցե քեզ համար սխալ ու սուտ լինի , բայց ինձ համար՝ անհերքելի ճշմարտություն :Իմ կարծիքով գրողը չպիտի փորձի իջնել ընթերցողի մակարդակին ու գրի պարզ և նրան հասկանալի լեզվով, այլ հակառակը՝ ընթերցողին պիտի ստիպի բարձրանալ իր մակարդակին :
Սևակը անկասկաց հանճար է ! Համաձայն եմ , այս բանաստեղծությունը ( և ոչ միայն) այդքան էլ հաջող չի , բայց ո՞վ է կատարյալ: Ընդհանրապես շատ հայրենասիրական բանաստեղծություններ ահավոր չափազանցված են , փորձեք կարդալիս զգացմունքները մի կողմ դնել ու ինչպես Մրրիկի դեպքում, ամեն տողի հետևից կասեք "ո՞վ ա մեզ ճանաչում", "Հետո ի՞նչ", " ինձ թվում ա՝ ********_ը ուրիշ երկրի մասին էր գրել"....
Մեջբերել
Էջանիշներ