Շին, ամբողջ հարցն էն ա, որ սևակասերներն են պնդում, որ Սևակը խորը փիլիսոփայական ա, որ ամեն մարդ չի հասկանում, որ ով քննադատում ա, ուրեմն չի հասկանում, և այլն: Իսկ ինչ վերաբերում ա ասելիքին, ապա չգիտեմ` Սովետի ժամանակ ինչպես ա էդ տերմինը սահմանվել, բայց ինձ համար ասելիքն էն ա, ինչի մասին ուզում ես գրել` ուզում ա դա հոտած նասկի լինի, թե հայրենիք: Սևակի մոտ այ էդ ուզելը չեմ տեսնում: Իրա մոտ որպես ուզել տպավորություն ստեղծելն եմ տեսնում: Ու էդպես ուզելով լիքը բառեր ա իրար կապում` ընթերցողի սիրած թեմաները շոշափելով, դառնում «հանճարեղ»:Շինարար-ի խոսքերից
Էրեխեք, եկեք էդ խորը մտքերի փնտրտուքը թարգենք էլի: Բյուր, ի՞նչ խորը միտք, ի՞նչ ասելիք: Որ սկսում են գրականության ասլիքից խոսալ, խորհրդային տարիներն են հիշում, ինչը Սևակի ժամանակաշրջանն ա հենցՉգիտեմ, մի տեսակ ձանձրալի ա գրականության ասելիք քննարկելը, գրականագիտական ծանրակշիռ քննարկումներ ոնց չեմ սիրում, կամ դուրս գալիս ա, կամ չէ, ասելիքն ի՞նչ ա: Եթե մարդն ասում ա՝ մենք քիչ ենք բայց հայ ենք, դրա ասելիքն էն ա, որ մենք քիչ ենք, բայց հայ ենք, եթե ասում ա՝ մելամաղձոտ լճակդ իմ, քեզ հետ ըլլանք մտերիմ, դրա ասելիքն էն ա, որ մելամաղձոտ լճակդ իմ, քեզ հետ ըլլանք մտերիմ, պատուհանս մատնահարեց ու անցավ, ուրեմն պատուհանս մատնահարեց ու անցավ, մի լար լույս, մի լար, երկինքեն ինկնողը չի լար, ուրեմն հենց էդ և այլն: Ասելիք, չէ մի հոգու թրթիռ, քիչ էլ մնա կսկսեք ժանրի մասնատման ու լեզվի տրոհման մասին խոսել, վռազ-վռազ ախպեր գրողի գրքի համար նախաբան չենք գրում, փող ա կպել, շուտ տպենք լմնցավ, գնաց...
Արէա, քեզ ո՞վ ա խանգարում: Թե գիրքը կարդացել ես, մտի, քննադատի: Թե չես կարդացել, այ էդ դեպքում կասեմ` ի՞նչ գործ ունես էնտեղ: Ես Սևակ կարդացել եմ (ի դեպ, ավելի շատ, քան բազմաթիվ էնպիսի մարդիկ, որոնք պնդում են, թե Սևակն իրենց սիրած գրողն է, բայց մի տող էլ չեն հիշում Սևակից), ինձ իրավունք եմ վերապահում կարծիքս արտահայտել: Հիշեցնեմ, որ էս թեման ակտիվացավ այն ժամանակ, երբ սկսնակ գրողին խորհուրդ տրվեց Սևակ կարդալ, իսկ ես խորհուրդ տվեցի նման բան ոչ մի դեպքում չանել:
Ի դեպ, հիշեցնեմ, որ սա սևակասերների թեման չէ:
Երկու օրինակներիս էլ ոչ բավարար պատասխաններ ես տվել: Բայց ես շատ օրինակներ ունեմ, արխային: Սրանց ո՞նց կպատասխանես.
Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին
Մի ազգ մեռավ, բայց չմահացավ
(սրանք մտավոր զապասներն են, որ առաջինն եմ օգտագործում բանավիճելիս: հեչ մի մտածիր, արդեն էնքան ինձ հունից հանեցիք, որ մոտակա օրերին հատ-հատ բոլոր ձեր սիրելի գործերը կվերլուծեմ)
Մինա, պատմական տեղեկություններ հատուկ քեզ համար: Այս թեման սկզբում գոյություն չի ունեցել, քննարկումը ծավալվել է Պարույր Սևակ թեմայում: Հետո Ակումբի ադմին Արտգեոն դրանք համարել է թեմայից դուրս քննարկումներ, առանձնացրել է և իր նախաձեռնությամբ էդ վերնագիրը դրել, որ քեզ էդքան հուզում է: Ի դեպ, նշեմ նաև, որ Արտգեո գրականության հետ առանձնապես կապ չունի:
Համամիտ չես, գրի, թե ինչու համամիտ չես, ոչ թե վերամբարձ գրառումներ արա:
Nimra, շնորհակալ եմ բացատրության համար:
Մեջբերել
Էջանիշներ