Իմ մայրը և քույրը ուսուցիչ են և բավական լավ մասնագետներ են իրենց ասպարեզում, իհարկե ծայրահեղություններ լինում են, որ ամեն մի տարրական գիտելիք չունեցող մարդը աշխատում ա իբրև ուսուցիչ, իհարկե կաշառքի դիմաց: Մեր ուսուցիչները իմ կարծիքով այքան էլ լավ մասնագետներ չեն, որովհետև նրանք չգիտեն հոգեբանություն և աշակերտին չեն դիտում իբրև անհատականություն:
Մրցույթներ անցկացվում են , իմ քույրը հենց նմանատիպ մրցույթով էլ , որ բաղկացած էր մի քանի փուլի, ընդունվել է գործի/չնայած երևի բախտը բերել է ու կաշառք տվող չի եղել/:
Իսկ մեր դպրոցների խայտառակ վիճակը բացատրվում է նրանով, որ ամեն մի երրորդ դասարանցի ունի հեռախոս ու ինքնին դեբիլանում ա, առանց այդ էլ սերունդը տարեց տարի դեբիլանում ա:
Բոլորի մոտ նստած է էն կարծիքը, որ կարելի է չսովորել ու մի երկու տարի պարապել ու ընդունվել և ստանալ մոդա դարձաց բարձրագույն կրթությունը ու երևի դրա համար ուսուցիչները իրենց վրա չեն աշխատում:
Իմ կարծիքով ինչպես աշակերտները այնպես էլ ուսուցիչները պետք է գոնե ամեն տարի քննություններ տան ու ըստ այդմ իրենց ճակատագիրը որոշվի:
Վայ հենց նոր իմացա, որ նման բան կա ուսուցիչների համար, բայց կաշառքով գործը փակվում ա…
ԷՍ դեպքում կասեմ "ողբամ զքեզ Հայոց