մի հատ էս էլ նայեք
http://srhabay.wikispaces.com/file/v...y%2520tree.jpg
Շոկի մեջ ընկնել պետք չի, տենց տեսակետ իրոք կա, բայց հիմնավորումները քիչ են: Ընդհանրապես հայերենի ու հունարենի մեջ էն գլխից բավականին նմանություններ եղել են, բայց էնքան շատ չեն, որ մի ճյուղի մեջ մտցնելը կարողանան ապացուցեն:
I may be paranoid but no android!
Ընդհանրապես բառաքերականական նմանությունները անգլերենի դեպքում հեչ էական չեն: Ես մի քանի անգամ 7-10 դ.. անգլերեն տեքստեր եմ նայել, հեչ էսօրվա անգլերենի հետ չէր բռնում: Լրիվ գերմանաբանություններ էին: Մնացած սաղ ժամանակի ընթացքում ա եկել: Իսկ ռոմանական ու գերմանական խմբերը կապող միակ օղակը էսօրվա դեֆորմացված անգլերենն ա, ինչի համար չարժի երկու խմբերը միացնել իրար: Էսօրվա պարսկերենում էլ լիքը արաբական-թուրքական բառեր ու ձևեր կան, բայց ոչ մեկ իրանա-սեմական ընտանիք չի առանձնացնում: Ուրիշ բան, եթե էն գլխից էդ կապերը առաջանային:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Հա, դրա համար էլ 7-10-րդ դարերինը ոչ թե English ա, այլ Old English, որն ընդամենը ժամանակակից անգլերենի նախորդն ա, ոչ թե հենց ինքը:
Հ.Գ. Եվ իմ համեստ կարծիքով (Old English չեմ ուսումնասիրել, չգիտեմ) այսօրվա անգլերենը ֆրանսերենի հետ ավելի շատ կապ ունի, քան Old English-ի: Բոլոր դեպքերում քերականական լիքը նմանություններ ինձ ուղղակի ցնցում են:
Սլավոնական լեզուները աչքի են ընկնում իրանց հնչյունական մեծ կազմերով: Չնայած այբբենական կազմով հայերենին չեն հասնում, բայց հնչյունների թվով հայերենից անցնում են: Չնայած մենք գիտենք, որ ռուսերենում շատ բաղաձայններ չկան (20-ից քիչ), բայց համարյա ամեն մի բաղաձայն կարա լինի կոշտ ու փափուկ: Փափկությունը տեքստում երևում ա էն դեպքում, երբ որ բաղաձայնին կամ "мягкий знак"-ն ա հաջորդում, կամ յոտացված ձայնավոր` я, е, и, ё, ю (չնայած փափուկ ձայնավորին կարա բաղաձայն էլ հաջորդի): Նույնը ռուսատառ այբուբեն ունեցող մյուս լեզուներում: Լեհերենում այբուբենը լատինատառ ա, էդ տեսակ նշանները բացակայում են, իսկ տեքստում փափուկ բաղաձայնը կամ գլխին նշիչ ա ունենում, կամ նախորդում ա "i"-ին (իսկ "i"-ին սովորաբար մի ուրիշ ձայնավոր ա հաջորդում): Այսինքն, "i"-ն կատարում ա համ "мягкий знак"-ի դեր, համ էլ յոտացնում ա հաջորդող ձայնավորը` siostra-сестра, świat-свет:
Ընդհանրապես, ռուսերենը մոտավորապես 45 հնչյուն ունի, ուկրաիներենն ու լեհերենը 40-ից մի փոքր ավել: Հին սլավոներենում եղել են "ռնգային ձայնավորներ", որոնք էսօր պահպանվել են մենակ լեհերենում "ą"-ռնգային "օ", "ę"-ռնգային "է": Էսօր ռնգային ձայնավորներ ունեն մի քանի ոչ սլավոնական լեզուներ. պորտուգալերենը, ֆրանսերենը... Ռուսերենին ու բելառուսերենին հատուկ ա "ы" ձայնավորը: Լեհերենը էդ մի ձայնավորն էլ ա "ժառանգել": Ընդհանրապես, լեհերենը շատ ընդհանուր գծեր ունի արևելյան խմբի հետ, ու սլավոնական լեզուները գերմանականների հետ ամենաուժեղ կապող օղակն ա:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
One_Way_Ticket (09.11.2010)
Հաշվարկված ա, որ էսօրվա ուկրաիներենն ու բելառուսերենը բառապաշարով 10 տոկոս տարբերություն ունեն ռուսերենի հետ, ու էդ 10 տոկոսի մեջ հիմնականում լեհաբանություններն են մտնում:
благодарю-dzienkuję-дякую-дзякую
Այ ստեղ արժի հիշել գերմաներեն ու անգլերեն համարժեքները` danke-I thank you: Լեհերենում էս 3-ի "-ую" բայական վերջավորությունը փոխվում ա "-uję"-ով` рисую-rysuję, працую-pracuję (աշխատում եմ):
извиняюсь-przepraszam-препрашаю
լեհական "rz"-ն համապատասխանում ա փափուկ "р"-ին, որը էս 3-ում "ր" ա հնչում, լեհերենում "ժ": Мorze-море, rzeka-река: Իսկ "-аю" վերջավորությունը փոխվում ա "-am"-ով: Czytam-читаю, nazywam-называю: Ռուսերենում "м"-ով վերջավորությունը պահպավել ա մի քանի ձևերում մենակ (дам, отдам, продам, ем, съем):
szukać-шукати-шукаць-փնտրել
czekać-чекати-чакаць-սպասել
robić-робити-рабиць-անել
kochać-кохати-кахаць-սիրել
подарок-podarunek-подарунок-падарунак
кукла-lalka-лялька-лялька
апельсин-pomarańcza-помаранч-памаранч
красный-czerwony-червоний-чырвоны
крыса-szczura-щур
год-rok-рок
Լեհաբանությունները շատ-շատ են հատկապես բելառուսերենում (երկու լեզվում էլ ձայնավորները ոնց լսվում, տենց գրվում են).
podloga-падлога-հատակ, fotel-фатель-բազկաթոռ, kanapa-канапа-դիվան, tydzień-тыдзень-շաբաթ, waga-вага-կշեռք, wies-вёска-գյուղ, liczba-лiчба-թիվ, brama-брама-դարպաս, dach-дах-կտուր, cebula-цыбуля-սոխ, ружа-վարդ, żołnierz-жаўнер-զինվոր:
Հա, ու քանի հասանք "ł"-ին, ասեմ, որ հնչում ա հիմնականում անգլերեն դաբլյուի պես: Ասում են, "թատերական" լեզվում պահպանվում ա որպես կոշտ "լ": Փափուկ "լ"-ին համապատասխանում ա "l"-ն: Ու լեհերենում անգլերեն "w" հնչյունի վրա զարմանալ պետք չի, ոչ էլ նրա վրա, որ նշվում ա "լ"-ի միջոցով: Որովհետև "լ"-ն ու "w"-ն (չշփոթել սովորական վ-ի հետ) հատկապես արևելասլավոնական լեզուներում սերտ կապ ունեն: Եզակի թիվ-անցյալ ձևերում ռուսերեն "-л" վերջավորությունը ուկրաիներենում փոխվում ա "-в"-ի, բելառուսերենում "-ў"-ի.
он был-вiн був-ён быў-on był
Ու համեմատեք`
долго-довго-доўга-długo
Էս երեքում, բացի ռուսերենից, գոյություն ունի կոչական հոլովը, այսինքն, մեկին դիմելուց հոլովում են իրա անունը կոչական հոլովով: Ռուսերենում մնացել ա Бог-Боже ձևը:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Ուկրաիներենը, բելառուսերենը ու լեհերենը հին սլավոնական ձևերի հանդեպ պահպանողական են մնում շատ հարցերում: Մասնավորապես, ամիսների անունները էս 3-ում, ի տարբերություն ռուսերենի, հին սլավոնական ձևերով են մնացել.
Январь-сiчень-студзень-styczeń
Սա կապված ա "стык" բառի հետ: Էս ամիս ծառեր շատ էին կտրում:
Февраль-лютий-люты-luty (ի դեպ, ուկրաինացիները "ы" չունեն)
лютый, նշանակում ա խիստ:
Март-березень-сакавiк-marzec
Էս ամսում կեչին բողբոջում ա, իսկ բույսերում "հյութը" սկսում ա պտտվելը:
Апрель-квiтень-красавiк-kwiecien
Էս ամիս ծաղիկները ծաղկում են:
Май-травень-травень-maj
Июнь-червень-чэрвень-czerwiec
Սա կապված ա "կարմիր" բառի հետ:
Июль-липень-лiпень-lipiec
Լորենու ծաղկման ամիսը
Август-серпень-жнiвень-sierpień
Սա "серпа" ծառի հետ ա կապված, հայերենը չգիտեմ:
Сентябрь-вересень-верасень-wrzesień
Սա էլ համանուն ծաղկի հետ ա կապված
Октябрь-жовтень-кастрычнiк-październik
Տեսնում ենք, թե ոնց ա ուկրաիներենում ռուսական կոշտ "л"-ն փոխվում "в"-ի:
Ноябрь-листопад-лiстaпад-listopad
Декабрь-грудень-снежань-grudzień
Բացի էս 3-ից, ամիսները սլավոնական ձևերով են կոչվում չեխերենում, բուլղարերենում (չնայած, մեր իմացած ձևերով էլ են անվանում), Հարավսլավիայի լեզուներում, իսկ մի քանի ամիս էլ լիտվերենին ա անցել: Բացի դա, ոչ բոլոր լեզուներում են ամիսների անունները միանշանակ: Եթե օրինակ լեհերի կամ ուկրաինացիների մոտ ծառ կտրելու ամիս կոչվել ա հունվարը, օրինակ բուլղարացիների մոտ դա փետրվարն ա (сечко):
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Պահպանողականությունը մի կողմ, սլավոնական լեզուները ոչ սլավոնական լեզուներից հազարավոր բառեր ունեն վերցրած: Լեհերենում մեծ թիվ են կազմում բուն անգլերենից եկած արմատները: Իսկ դրանց հիման վրա բայերը կազմվում ու խոնարհվում են սլավոնական ձևերով:
Decydować-to decide, reperować-to repair, studiować-to study, notować-to note:
Ուկրաիներենն ու բելառուսերենն էլ ունեն անգլո-գերմանական շատ բառեր (боты-boots, аматар, амбасадор, сэнс, офiс, файны-fine, нататнiк-նշումների տետր), հիմնականում լեհերենի միջոցով եկած, իսկ հարավսլավոնական լեզուներում (բուլղարերեն, բոսնիերեն), բնականաբար մեծ բաժին են կազմում թուրքական բառերը:
Ընդհանուր առմամբ, ռուսերենի լավ իմացությունով հնարավոր ա մեծամասամբ հասկանալ սլավոնական ինչ-որ լեզվով գրած տեքստը, բայց շատ են պատահում էն բառերը, որոնք որ ռուսերենում ծանոթ են թվում, բայց իրանց մեջ լրիվ ուրիշ իմաստ են պարունակում:
Նույն բելառուսերենում.
адказ-պատասխան, блага-վատ (որպես մակբայ), да-до, жалоба-հոգեհանգիստ, парада-խորհուրդ, сьвята-տոն (լեհ.-święto), хабар-կաշառք, бяседа-քեֆ, ճաշկերույթ, столь-առաստաղ:
Լեհերենում.
pytać, pytać się-հարցնել (բել.-пытацца), pytanie-հարց (բել.-пытаньне), pukać-թխկացնել, zapominać-zapomnieć-մոռանալ, uroda-գեղեցկություն (ուկր.-урода), rodzina-ընտանիք, krzesło-աթոռ, pokój-սենյակ (բել.-пакой), krawat-փողկապ, dywan-գորգ (բել.-дыван), rok-տարի (ուկր.-рок), rzecz-իր, առարկա (բել.-рэч), twarz-երես (բել.-твар), żaba-գորտ (ուկր.-жаба), իսկ դոդոշ կլինի "ropucha" (ուկր.-ропуха):
Շատ ա տարածված էն կատակը, որ ռուսները գնում են Չեխիա, գիշերային ակումբ մտնելուց տեսնում են գրած ա. "devki darom", ու միանգամից մտնում, առանց հասկանալու, որ նկատի ունեն աղջիկների մուտքը ձրի ա:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
One_Way_Ticket (09.11.2010), Ուլուանա (14.11.2010)
Մի քիչ էլ կուզեմ բուլղարերենի մասին խոսամ: Սլավոնական խմբի ամենաէկզոտիկ լեզուն ա: Լեքսիկայով շատ մոտ ա ռուսերենին, բայց լրիվ յուրօրինակ քերականություն ունի, որը լեզուն անճանաչելի ա դարձնում:
Ածականները չեզոք սեռում -о վերջավորությունն են ստանում.
Ново време, зелено дърво, добро утре, арменско гражданство...
Իսկ ար. սեռում առանց վերջավորություն են.
Добър ден, екологично чист продукт, национален химн, железен мъж, млад човек
բացառությամբ -ски դեպքի.
Български език...
Բայերը ինֆինիտիվ ընդհանրապես չունեն: Բառարաններում ինֆինիտիվը թարգմանվում ա որպես ներկա ժամանակ, եզակի թիվ, առաջին դեմք:
Բայց էկզոտիկությունը սրանում չի կայանում:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Բուլղարերենը, ի տարբերություն մնացած սլավոնական լեզուների, ունի որոշիչ հոդ: Տենց բան մեկ էլ մակեդոներենում կա:
Върни ми времето-վերադարձրու ինձ ժամանակը
Човекът паяк-սարդ մարդը
Ընդ որում հոդը տարբեր քերականական խմբերում տարբեր ձևերով ա կիրառվում:
Բայց ամենամեծ տարօրինակությունը էն ա, որ բուլղարերենում հոլովներ չկան: Բոլոր սլավոնական լեզուները հայտնի են իրանց հոլովման բարդ համակարգով, իսկ բուլղարերենում հոլովվում են մենակ դերանունները՝ էն էլ ընդամենը 3 հոլովով (ուղղ., հայց., տր.): Հոլովների բացակայությունը կոմպենսացվում ա նախդիրներով, որոնք ավելի շատ են օգտագործվում, քան թե ռուսերենում:
Армения обявява своята независимост от Съветския съюз на 21 септември 1991.
Հայաստանը հռչակել է իր անկախությունը ԽՍՀՄ-ից 1991-ի սեպտեմբերի 21-ին (եթե որոշյալ գոյականից առաջ ածական կա, հոդը անցնում ա ածականին):
Այսինքն` եթե մարդ ռուսերենին չի տիրապետում, իրա համար ամենայն հավանականությամբ սլավոնական լեզուներից ամենահեշտը կընկալվի հենց բուլղարերենը: Օրինակ` անգլախոսների համար: Ոչ էնքան բարդ նախադասությունները բուլղարերենում հաճախ նույն կառուցվածքն են ունենում, ինչ անգլերենում:
Аз съм от Армения - I am from Armenia.
Това е човекът-This is the man.
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
One_Way_Ticket (02.06.2011), StrangeLittleGirl (12.06.2011)
Մի քիչ դանիերենից պատմեմ, սիրտս հովանա:
Դանիերենը հնդեվրոպական լեզու է, պատկանում է գերմանական լեզուների հյուսիս-գերմանական ենթախմբին (նորվեգերենի, շվեդերենի, ֆարոերենի և իսլանդերենի հետ): Դանիերեն հիմնականում խոսում են Դանիայում, բայց շվեդերն ու նորվեգները նույնպես հասկանում են լեզուն (այսինքն, եթե ամեն մեկն իր լեզվով խոսի, միմյանց կհասկանան):
Հնչյունաբանություն և ուղղագրություն
Դանիերենը հայտնի է ձայնավորների հսկայական կազմով՝ թվով տասնչորսը: Իսկ եթե հաշվի առնենք, որ դրանք կարող են լինել երկար և կարճ, ապա այդ թիվը կրկնապատկվում է: Բաղաձայններն առանձնապես զարմանալի չեն, բայց ունեն մի հետաքրքիր բաղաձայն, որը կոչվում է փափուկ դ, որն անձամբ իմ ականջին հնչում է որպես լ, բայց դանիացիներն ասում են, որ անգլերենի th է նման (չհավատաք)
Բացի դրանից, դանիերենին խիստ բնորոշ է ձայնավորների սղումն ու բաղաձայնների ասիմիլյացիան, ինչի արդյունքում հսկայական տառակույտերը կարող են ընդամենը մի քանի հնչյուն լինել: Իսկ ամենաանտանելին այն է, որ դանիացիները երբեք ուղղագրության ռեֆորմ չեն ունեցել: Արդյունքում՝ հիմա գրում են էնպես, ինչպես հին դանիերենում, իսկ խոսում են ոնց ուզում են: Դրա համար դանիերենի ուղղագրությունը համարվում է աշխարհի ամենաբարդերից:
Քերականություն
Բայերն ըստ դեմքի չեն խոնարհվում, ինչը կյանքը շատ է հեշտացնում, անկանոն բայերն էլ քիչ են: Գոյականները կարող են լինել չեզոք և common սեռի (հոլանդերենի պես): Հոլովներ չկան: Իսկ որոշյալ հոդն ավելանում է բառի վերջին (հայերենի պես):
Թվաբանություն
Մինչև քսանը հաշվելն առանձնապես բարդ չէ: Եթե որևէ այլ գերմանական լեզու գիտեք, մինչև 49-ն էլ չի զարմացնի. երկնիշ թվի երկրորդ նիշն արտասանվում է սկզբում (այսինքն՝ եթե ուզում ես ասել քսանմեկ, արտասանում ես մեկ և քսան): Բայց այ 50-ից սկսած իսկական խառնաշփոթ է: Դատեք ինքներդ.
50 halvtreds - երեքից կես պակաս (բացատրություն. 2.5*20)
60 tres - երեք (բացատրություն. 3*20)
Դու մի ասա՝ ցնդած վիկինգներն ունեցել են հաշվելու քսանական համակարգ, ու երկնիշ թվերն արտահայտել են քսաներով:
Երևի առայժմ էսքանը, եթե էլի բան հիշեմ, կգրեմ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ