Եռաձայն ֆուգա երգեհոնի, աչքերի ու ասեղների համար

[Rhayader]

Թիվիում գործ ունեի, մի քանի սուբտիտրեր փոխելու հարց էր (համ էլ, լոգոյի փողը ե՞րբ եք տալու): Պատկերացրեք, ֆիլմի ցուցադրման իրավունքը գնվում է կինոընկերությունից, բայց ֆիլմը վերցնում են մեկ այլ կազմակերպությունից, որը սատանան գիտի որ տեղից այդ ֆիլմը գտնում է, թարգմանում, սուբտիտրեր դնում ու տալիս մերոնց: Հիմա պատկերացրեք. հայթհայթած ֆիլմը, սուբտիտրերով հանդերձ, տակի տողում չինական գովազդներ է պարունակում: Թիվին (ի դեմս Թոմիկի) զանգում է ինձ, ես գնում եմ թիվի, սուբտիտրերն առանձնացնում եմ ֆիլմից, սև ժապավենով ծածկում-մոնտաժում եմ չինական գովազդները, սուբտիտրերը նորից դնում եմ իրենց տեղը: Ինչից հետո, ինչքան էլ սիրտս դրանից չցավա, ֆիլմը գնում է ցենզուրվելու: Իրանական հեռուստաընկերությունների ցենզուրան լրիվ պատմություն է. մի անգամ նրանք ֆիլմի մեջ լվացքի պարան են ցույց տվել, որի վրա կանացի ներքնազգեստ էր: Իրանական արտադրության պառավները զանգել ու բողոքել էին:
Մի անգամ այդ ցենզուրայի պատճառով զվարճալի պատմություն է եղել. իրանական մի հեռուստաընկերություն գնել էր ճապոնական «Աղքատություն Ու Անառակություն» սերիալի ցուցադրման իրավունքը: Ֆիլմի հերոսուհին «երազանքներով տոգորված» հեռանում է տնից ու աղքատության մեջ է ընկնում, ինչի պատճառով սկսում է մարմնավաճառությամբ զբաղվել: Ֆիլմում նույնիսկ էրոտիկ տեսարաններ կային: Իրանում սյուժեի բոլոր սեռական ենթատեքստով գծերը կտրել էին վերնագիրն էլ թարգմանվել էր՝ «Օտարության Մեջ»: Արդյունքն այնքան տարբեր էր ստացվել օրիգինալից, որ ճապոնացիներն իրանացիներից գնել էին այդ նոր տարբերակը ցուցադրելու իրավունքը
Վերադառնալիս արդեն բավականին ուշ էր, գնացի կանգառ: Եկավ 46-ս՝ բավականին լիքը: Ետևից մի ուրիշ 46 էր կապած, դատարկ (հետո վարորդն ասաց, որ ռեյսի ընթացքում շարժիչը «խփել» էր0): Մի մարդ մոտեցավ, երկրորդ 46-ի վարորդին հարցրեց՝ նստե՞մ: Ու նստեց: Դե, մնացածն էլ նստեցին, ես էլ նրանց մեջ: Ահավոր ծիծաղելի էր, երբ ինչ-որ մեկն ասում էր՝ կանգառում կպահեք, վարորդը բացում էր դուռն ու գոռում՝ Գագո՜ (ասենք թե), կանգա՜ռ կանես մի անգամ էլ գոռաց՝ էս պավառոտից հետո քեզ ետմահու հերոս են տալու
Ասեմ, որ երկու օր է, ինչ տաքություն չունեմ, արդեն դուրս եմ գալիս տնից:

[Rhayader]

Ռեսլինգի հիանալի մատչերից. Բիլլի Գոլդբերգն ընդդեմ Սթինգի, հոկտեմբերի 24, 1999 (WCW համաշխարհային ծանր քաշային գոտու համար), WCW Nitro

[Rhayader]

Նվիրվում է ծխելու ու ծխողների դեմ պայքարողներին:

«Բարձրացրե՛ք ձեռքերդ, եթե կարծում եք, որ ձեր իրավունքները ոտնահարում են»

[Rhayader]

Նախորդ գիշերը մինչև չորսն անց կացրեցի «Ստոյկայում»՝ երեխեքից մեկի ծնունդն էինք նշում: Լավ հարբել էի, չնայած քիչ էի խմել: Երևի ամբողջ օրը հաց կերած չլինելու պատճառով էր:
Այլ կերպ ասած՝ ես խմել էի այն աստիճան, որ նույնիսկ պարեցի: Համաձայն եմ, երաժշտությունը «Ստոյկայում» այն աստիճանի սարսափելի ու դատարկ է, որ սկզբում իմ պարելն էլ չէր գալիս: Երբ ինչ-որ վինտաժային բաներ միացրեցին (ППК, Ռոբերտ Մայլս և այլն), տրամադրությունս մի փոքր բացվեց:
Շնորհակալ եմ Ռուֆուսին, ով ինձ առաջինն ասաց, որ կարիք չկա վախենալ պարելուց՝ հիմար տեսք ստանալուց վախենալով: Գրեթե բոլորը պարելիս հիմար տեսք ունեն: Մասնավորապես, ոմն դատարկագլուխ նախկին ծանոթ այնպես էր իրեն պահում, ասես կեռիկից կախված դիակ լիներ, որն ինչ-որ մեկն օրորում է: Բայց դեմքի այնպիսի ինքնագոհ արտահայտությամբ, ասես ինքը «վերջն է»:
Ընդամենը մի շիշ գարեջուր ու երկու բաժակ «ռեդ լեյբլ», ու ինձ արդեն «տարել էր»: Բայց կար նաև ուրիշ պատճառ: Անվանենք նրան Վիլհելմինա: Գրողը տանի, ինչպես էր նա պարում... Ես նայում էի նրան ու զգում, թե հորմոններն ինչպես են մեջս փրփրում:
Բավականին մռայլ տեսարան է, երբ բոլորը պարում են, իսկ մեկը նայում է նրանց ու հարբում: Դե, ես իրականում մռայլ տրամադրություն չունեի: Վիլհելմինան մոտեցավ ինձ, բռնեց ձեռքերիցս... հետո ամեն ինչ ինքն իրեն եղավ: Չգիտեմ, չեմ ափսոսում, բայց կարող եմ համարել, որ կյանքումս առաջին անգամ ի սրտե պարեցի:
Բայց, ինչ էլ լիներ, ես նայում էի նրանց բոլորին ու տեսնում էի, որ նրանք ավելի ամբողջական են ու ավելի լավ են կարողանում վայելել կյանքը: Նրանց աշխարհում ես բավականին խղճուկ տեսք ունեմ ու ոչ մեկին պետք չեմ: Ես այդ աշխարհին պետք չեմ: Դա երիտասարդությունն է, որը ես չեմ ունեցել: Երբեք չեմ ունեցել:
Այնպիսի տպավորություն է, որ ես քարե դարի մարդ եմ: Իմ նման մարդիկ այլևս բավականաչափ «крутой» չեն աղջիկների համար, ու իմ բոլոր հաղթաթղթերը կարելի է խփել կեռիկի վրա օրորվող դիակի շարժումներով ու ինքնագոհ ժպիտով: Կազանովայի դրոշը չեմ պատրաստվում փոխանակել անհաջողակինով՝ չափազանց հպարտ եմ դրա համար:
Պարզապես նոր եմ գիտակցում, որ դա մի բան է, որն ունեին բոլորը, բացի ինձանից: Ու ամեն աղջիկ, ում հետ ես եղել եմ, ինչքան էլ նրա համար լավ չլիներ իմ հետ, միշտ հոգու խորքում ինչ-որ տեղ երազում էր ինչ-որ մեկի մասին, ում հետ կարող էր գնալ նման մի ակումբ ու պարեր: Ավելին, կարծում եմ՝ նրանք պարզապես կամաչեին ինձ նման տեղ տանելուց: Կամաչեին ընկերների ու ընկերուհիների առաջ:
Նույնիսկ քույրերս դա ունեին: Իսկ ես բաց թողեցի: Ինչպես՝ ինքս էլ չեմ հասկանում:
Չէի ասի, թե նախանձում եմ: Սա ավելի շուտ ափսոսանք է:
Ես պարզապես կողք կքաշվեմ, որ ոչ մեկին չխանգարեմ պարել:

[Rhayader]

Հարցը բոլորովին նրանում չի, որ ես վախենում եմ դադարել դուր գալ աղջիկներին: Հարցը նրանում է, որ ես չեմ ուզում դուր գալ աղջիկներին, ում կարող են դուր գալ կեռիկի վրա օրորվող դիակի շարժումներով պարող ու ինքնագոհ ժպիտով մալոլետկաները: Ու չեմ հավատում, որ ուրիշ տեսակի աղջիկներ կան:
Գրողի ծոցը բոլորին: Ատում եմ պարել: Էլ երբեք ոտքս նման տեղ չի լինի:

[Rhayader]

[Rhayader]

Ինձ երկու բան չի կարելի. խմած ժամանակ մենակ մնալ ու պախմել ժամանակ օրագրային գրառումներ անել
Այսպիսով, երեկ երեկոյան տասին ինձ զանգեց Աղասը (նրա մասին արդեն պատմել եմ) ու կանչեց խմելու:
Ճանապարհին հանդիպեցի իմ ծանոթ (ու, կարելի է ասել, թշնամի) Գոռին, որն ինձնից ներողություն խնդրեց, որ կռվում էր իմ հետ կրիշնայիզմի թեմայով: Ասաց, որ կարդացել է «վերին աստվածային էության» հետ «ամուսնական հարաբերությունների» կոնցեպցիայի մասին, ու սիրտը խառնել է որ ես լրիվ ճիշտ էի նկարագրում, թե ինչ է բհակտին
Չէի սպասում, որ այդքան արագ կհարբեմ (երկու բաժակ հոնի օղի ու չորս փոքր շիշ «Հոլստեն»): Էլի կիթառ էինք նվագում ու երգում, խոսում ֆիլմերից, գրքերից, պարզեցի, որ Նիկան էլ է Թիմ Բարտոնի սիրահար: մի պահ էլ հիշում եմ՝ ընկած էի իրենց օֆիսի գետնին ու ծիծաղում էի:
Երեկ կյանքումս առաջին անգամ դարտս խաղացի: Ու ստացվեց միայն Աղասն ինձ հաղթեց, այն էլ աննշան տարբերությամբ: Իմ տեսողության պայմաններում սա պետք է վերագրել յոգայի պարապմունքներին:
Գիշերեցի Աղասենց տանը, շատ քիչ բան եմ հիշում՝ միայն «Ալֆի» ֆիլմը, որի կեսից քնեցի: Առավոտյան վազեցի տուն, փոխվեցի ու նորից գնացի աշխատանքի: Իսկ երբ տեսա, որ VirtualDub ծրագիրն իսկապես դուբության վերջին աստիճանն է ու մի ժամանոց ֆիլմի ռենդերն անում է առավոտվանից երեկո, արդյունքում տալով հարյուրքսան գիգաբայտանոց AVI ֆայլ, ջղայնացա ու եկա տուն: Թող ռենդերը գիշերն անի, քանի ես այնտեղ չեմ:
Լավ էի հարբել, ընդհանրապես պախմել չեղա, մենակ բերանս էր չորացել: Եթե հարբելուց չափս չկորցնեմ ու չսկսեմ շատ ծխել, գլուխս էլ չի ցավա:

[Ֆրեյա]

Սոֆ, ես հասկանում եմ, որ դու աշխարհի ամենահակասական մարդն ես, բայց ոնց ես համատեղում յոգան ու ալկոհոլը, իմ համար անհասկանալի ա
Յոգայի առաջի կանոնը՝ ընդհանրապես ալկոհոլ չօգտագործելն ա

[Rhayader]

Սոֆ, ես հասկանում եմ, որ դու աշխարհի ամենահակասական մարդն ես, բայց ոնց ես համատեղում յոգան ու ալկոհոլը, իմ համար անհասկանալի ա
Յոգայի առաջի կանոնը՝ ընդհանրապես ալկոհոլ չօգտագործելն ա

Ֆրեյ, քեզ խաբել են Պատանջալի յոգա սուտրան հինգ յամա ու հինգ նիյամա է նշում, որոնցից ոչ մեկը չի անդրադառնում ալկոհոլին (նիյամաները՝ ահիմսա, սաթյա, ասթեյա, բրահմաչարիա, ապարիգրահա, իսկ յամաները՝ շոկա, սանտոշա, տապաս, սվադհյայա, իշվարա-պրանիդհանա):

[Rhayader]

Վայքու: Նկարները նոր հասան: Ես այս աստիճանի խմա՞ծ եմ եղել

[Rhayader]

դեմքիս գույնը ոնց որ հեսա կաթվածահար եմ լինելու

[Rhayader]

Ֆեյսբուքում սեփական նկարները թերթելիս ինչ ասես չես հայտնաբերի նույնիսկ նկարներ, որ ինքս երբեք չեմ տեսել:
Ռուֆուս, ինչի՞ վրա ես տենց ուրախացել:

[Leo Negri]

Երկրորդը ահագին կավայ ա:

[Rhayader]

Ատի՛ր խաղը, բայց մի՛ ատիր խաղացողին:
Նիլ Ստրաուս

Ժամանակին մի սուլթան կար, ով հարյուր կանանցից կազմված հարեմ ուներ: Նա անընդհատ վախենում էր, որ իր ծառաներն իրեն կհիմարացնեն, ինչի պատճառով նրանց ամեն օր հավաքում էր ու երդում էր վերցնում, որ նրանցից ոչ մեկը չի փորձի նրան հիմարեցնել:
Մի անգամ սուլթանի մոտ մի իմաստուն եկավ ու ասաց նրան. «Հերիք է վախենաս հպատակներիցդ, արքա՛: Վախեցի՛ր կանանցից», ինչին սուլթանը պատասխանեց. «Ա՛յ ծերուկ, չե՞ս տեսնում, հարյուր կին կա իմ հարեմում, ու աշխարհի կանայք իմ ոտքերի տակ են: Ես ավելի շատ կին եմ ունեցել, քան քո մորուքում մազ կա»: Իմաստունը ժպտաց ու ասաց. «Դե, այդ դեպքում բարձրացիր վերին սրահները, խոսքերիդ համար այնտեղ քեզ պարգև է սպասում»: Սուլթանը բարձրացավ վերև ու տեսավ, որ իր անկողնում մի մերկ ու չնաշխարհիկ գեղեցկության կին է պառկած: Սուլթանը սկսեց հանվել, իսկ կինն ասաց. «Սպասիր: Նախ պետք է ապացուցես ուժդ, որ տեսնեմ՝ արժանի ես ինձ, թե ոչ: Կարո՞ղ ես այդտեղից միանգամից նետվել անկողնուդ մեջ»: Սուլթանը հպարտորեն ասաց. «Իհարկե, դա ի՞նչ է իմ համար»: Ու նետվեց: Ինքն էլ չհասկացավ, թե ինչպես հայտնվեց ծառաների առաջ՝ լրիվ մերկ վիճակում: Կինն անկողնու մեջ փոս էր սարքել, որը ստորին սրահ էր տանում:
Այս առակն ինձ պատմեց այս գիշեր մի աղջիկ:
Պատկերը բացասական տեսանկյունից, դրական լուծումով. նա ինձ մերկացրեց, փաթաթեց անհամար կանացի թակարդների սարդոստայնի մեջ, ստիպես, որ բազմաթիվ սխալներ թույլ տամ, բայց վերջում չգցեց պալատի ստորին սրահները: Բարեգթությունից, թե ուրիշ պատճառներով՝ չգիտեմ:
Նույնը դրական տեսանկյունից, բայց բացասական լուծումով. волчица в течке заманила самца за собой в лес и исчезла, бросив его в недоумении:
Իմ սկզբունքն է՝ եթե կորցնելու ոչինչ չունես, սովորիր: Եթե նույնիսկ քեզ այդ ժամանակ սպանում են, մի խանգարիր, պարզապես դիտիր, թե ինչպե են դա անում:
Օ, նա իր սեռի հիանալիագույն ներկայացուցիչ էր: Նման կանայք մահացու են: Առավել մանրամասն այն մասին, թե ինչպես նա խաղաց իմ հետ, որոնք էին իմ սխալները, կպատմեմ հաջորդ գրառման մեջ:

[Rhayader]

Այսպիսով, սխալներն ու դասը:
Նախ և առաջ, տղաներից շատերը տարրական սխալ են թույլ տալիս. նրանք չեն իմանում, թե որտեղ է հարկավոր կանգ առնել: Արդյո՞ք դա նրանից չի, որ իրենց որպես մրցանակ ներկայացնելով՝ կանայք շատ խելացի կերպով խուտուտ են տալիս տղամարդկային հպարտության զգացողությունը, մինչև վերջ հասնելը դարձնելով պատվի ու ինքնահաստատման հարց:
Ճիշտ պահին կանգ առնելն էական քայլ է ոչ միայն խաղը դադարեցնելիս. երբ զգում ես, որ ինիցիատիվան քո ձեռքից խլել են, կանգ առնելն ընթացքի ուղղությունը փոխելու լավ մանյովր է:
Պրոբլեմը կայանում է նրանում, որ ամեն լավ խաղացող տղամարդու կողքին հինգ պարզամիտ կա, որոնց հետ ավելի հեշտ է խաղալը: Այսպիսով, կարևոր է նաև մրցակցությունից ազատվել՝ ցույց տալով կնոջը, որ դու հենց այն տղամարդն ես, ով իրեն պետք է: ՈՉ ՄԻ ԴԵՊՔՈՒՄ ԳԼՈՒԽ ՉԳՈՎԱԼ, ԿԱՄՌԱԴ, այլապես կնմանվես Վիչին ու ամբողջ աշխարհը կսկսի խոսել քո գլուխգովանությունից: Ոչ: Իսկ թե ինչպես դա անել՝ կպատմեմ մեկ այլ անգամ, որովհետև շատ ընդարձակ թեմա է:
Իսկ իրականությունն այն է, որ խաղացողը, եթե ճիշտ ժամանակին կանգ առնի, ոչինչ չի կորցնի: Սխալ գիտակցված խաղի (օրինակ՝ «դինամոյի») դեպքում նա լավագույն դեպքում նվաստացած վիճակում կհայտնվի: Այսպիսով, կարևոր է գիտակցել. սխալ խաղի դեպքում կարող ես շատ բան կորցնել, ժամանակին դադարեցվածի դեպքում՝ ոչինչ էլ չես կորցնի:
Առաջինը, որի մասին կուզեի խոսել, սխալ չի՝ բնավորություն է: Ուղղագծություն: Երբ քեզ բան են ասում, ու դու դա հենց այդպես էլ հասկանում ես՝ առանց փորձելու դա սիրախաղի վերածել: Արդյունք՝ դու շփոթվում ես, աղջիկը վրդովվում է, թե դու նեղացկոտ ես, կոպիտ կամ մի ուրիշ բան: Արդյունքում՝ «սիրախաղի» փոխարեն խաղում եք «ներիր ինձ՝ անճարակիս»: Ու նա սկսում է խաղալ քո նյարդերի հետ, սկսում ես կորցնել եզրը, թե որտեղ է լուրջը վերածվում կատակի, որտեղ կատակը՝ լրջի: Սայթաքում ես, ու գնաց...
Անձամբ իմ խորհուրդն է՝ երբեք չթողնել, որ աղջիկը վարի խաղը: Նրանք տարվում են դրանով, սկսում իմպրովիզացիայով զբաղվել, զբոսնում տղամարդու նյարդերի վրայով: Արդյունքում՝ ժամանակի իզուր կորուստ՝ անորոշ արդյունքով:
Երկրորդը պրիմիտիվ թակարդ է. աղջիկը «լրջորեն» քեզ մեղադրում է կոպտության կամ ուրիշ բանի մեջ: Այս խաղից, չնայած իր պարզությանը, դուրս գալն այնքան էլ հեշտ չի: Մի կողմից՝ ներողություն խնդրելը նորից բերում է «ներիր ինձ՝ անճարակիս» խաղին, իսկ «կոպտությունը» շարունակելը կամ խորացնելը կարող է բերել իրական վիրավորանքի: Եդ մի քանի լուծումներ գիտեմ, որոնցից են.
ա) Զրոյական՝ թեման փոխելը: Գնա զուգարան, ջուր խմելու, վատացիր և այլն, ընթացքում ինչ-որ հետաքրքիր թեմա մտածիր, որի միջոցով կարողանաս սահունորեն խուսանավել: Այն հնարավորություն է տալիս խուսափել ստորջրյա խութերից, բայց հաճախակի կիրառման ենթակա չի, այլապես միանգամից կզգացվի, թե ինչպես ես փախնում: Առավել բարձր մակարդակներում կարելի է թեմա ընտրել, որից աղջիկն արդեն հրաժարվել է խոսել ու, ամենայն հավանականությամբ, նորից չի համաձայնի այդ մասին խոսել: Կարևորը նրա պաշտպանական մեխանիզմների վրա ազդելն է, ինչը նրան կստիպի ինքնաբերաբար հարձակումից նահանջի անցնել: Սա էլ իր բացասական կողմն ունի. չափազանց հաճախ կիրառելիս ամբողջ զրույցը կներծծվի լարվածությամբ ու կսկսի սուսերամարտ, ոչ թե սիրախաղ հիշեցնել:
բ) Հակադրվելը: Այս թակարդի լուծումն աղջկա համար «բայց դու ինչքան լուրջ ես ամեն ինչ ընդունում», «քո հետ կատակ անել չի լինում», «նեղացկոտ ես» արտահայտություններն են: Եթե նրանից մի քայլ առաջ ընկնես, կարող ես հենց նրա այդ միջոցներն իր դեմ օգտագործել, իսկ քանի նա շփոթված նայում է սեփական պարպված ատրճանակներին, որոնք այս քայլի ընթացքում էլ չեն կրակի, կարող ես խաղը շրջել քո ուղղությամբ:
Այսօր՝ այսքանը: Հետո էլի կշարունակեմ: