Աշխատանք փնտրելու ընթացքը

[terev]

Ես ընդհանրապես եմ ասում: Միշտ սեփական գործ ունեցողը ավելի շահեկան վիճակում է քան ուրիշի ենթակայության տակ աշխատողը:
Ու եթե մարդ ուսանողական տարիքում արդեն մտածում է սեփական գործ դնելու մասին, ապա դա կարելի է միայն ողջյունել, այլ ոչ թէ մարդուն հիասթափեցնել: Ուրիշի ենթակայության տակ աշխատելը հա էլ կա:

[One_Way_Ticket]

Տերև ջան, էլի սկզբնական խոսակցությանն ենք վերադառնում: Ի՞նչ առումով շահեկան: Ինչպես արդեն ասացի, բացի լավ կողմերից այն ունի նաև վատ կողմեր: Իմ ասածը այն է, որ դա կամայական մարդու համար չէ: Ես ոչ թե հիասթափեցնում եմ, այլ զգուշացնում, որպեսզի հիասթափությունը հետո չլինի: Ինձ շատ մոտիկ մարդ, ում մասին արդեն մի քանի գրառում վերև հիշատակել եմ, ասում է` "դու դառնում ես քո գործի ստրուկը": Կարող է դա հայտնի խոսք է, բայց ես նրանից եմ լսել:

[_DEATH_]

Իսկ այն, որ ինչ-որ կախարդական կայք կունենաս, որ քեզ համար հանգիստ կփռվես լողափին, և եկամուտը կգա, հեքիաթ է: Ավելի ճիշտ, դա հնարավոր է միայն այն դեպքում, երբ արդեն հսկայական կապիտալ ես կուտակել, և կարող ես մի վստահելի թոփ-մենեջեր պահել և ոչնչի չխառնվել: Իսկ մինչև դրան հասնելը կարող ես հանգստի մասին մոռանալ: Ինչ ուզում է լինի, եթե քեզ մեկը գումար է վճարում, ապա ինչ-որ բանի դիմաց է վճարում: Եվ այդ ինչ-որ բանը կարող է ինչ-որ պահի չաշխատել, ոչ ոք սխալներից ապահովագրված չէ: Եվ պետք է պատրաստ լինել, որ գիշերը ժամը երկուսին քեզ կարթնացնեն, կհայհոյեն, որ այսինչ բանը չի աշխատում:

Ես հեքիաթների չեմ հավատում, իսկ այ աչքիս տեսածին հավատում եմ: Փորձը ցույց ա տվել, որ սայթերի մեծ մասը cms-ի կամ եսիմինչ շաբլոնի վրա են հիմնված, դրա համար այցելուների մեծ մասը կարճ ժամանակում հիասթափվում ա ու էլ չի այցելում, իսկ 0-ից ստեղծված օրիգինալ, ինդիվիդուալ սայթերի մեծ մասը հաջողության ա հասնում: Կայք ունեցողների մեծ մասը կամ ծրագրավորումից հեռու մարդ ա, կամ դիզայնից հեռու մարդ ա, կամ էլ ֆանտազիա չունի, դրա համար շատ քիչ կայքեր են հաջողության հասնում: Եթե լուրերին հետևում ես, էս վերջերս նենց բաներ ա տեղի ունենում, օրինակ 17 տարեկան մի հատ երեխա նենց սայթ ա բացել, որ 24 ժամ 30 հազարից ավել մարդ ակտիվ ա ու միլիոնավոր օգտագործողներ ունի: Ով ասես ուզում ա հետը պայմանագիր կնքի, միլիոններ տա, հետն էլ Ամերիկա տանի…

Ընենց որ ես հիմա մի հատ հետաքրքիր պռոյեկտի վրա եմ աշխատում սոցիալական ցանցի ու խաղի համադրում ա կարելի ա ասել, մնում ա վերջում մի հատ լավ գովազդ անել ու միգրացիան պատրաստ ա:

[One_Way_Ticket]

_DEATH_ ջան, ես չեմ ասում թե չես անի: Դու արա, թող միակ չուզողը ես լինեմ:
Իմ ասածն ուրիշ է: Որ անելով չես պրծնի: Կակ մինիմում պիտի մեյլերի պատասխանես: Ինչքան ավելի հանրաճանաչ դառնա կայքը, այնքան ավելի շատ: Ես քեզ խոստանում եմ, որ վաղ թե ուշ դա քեզ կզզվեցնի: Ստիպված պիտի աշխատող պահես: Այդ դեպքում պիտի մտածես ոնց անես, որ աշխատողը բարեխղճորեն իր գործը կատարի, և այլն:

[_DEATH_]

_DEATH_ ջան, ես չեմ ասում թե չես անի: Դու արա, թող միակ չուզողը ես լինեմ:
Իմ ասածն ուրիշ է: Որ անելով չես պրծնի: Կակ մինիմում պիտի մեյլերի պատասխանես: Ինչքան ավելի հանրաճանաչ դառնա կայքը, այնքան ավելի շատ: Ես քեզ խոստանում եմ, որ վաղ թե ուշ դա քեզ կզզվեցնի: Ստիպված պիտի աշխատող պահես: Այդ դեպքում պիտի մտածես ոնց անես, որ աշխատողը բարեխղճորեն իր գործը կատարի, և այլն:

Ամենակարող Բրյուսի նման նամակներին կպատասխանեմ:

Ես էլ չեմ ասում, որ առանց ոչ մի բան անելու հանգիստ նստելու եմ ու եկամուտ ունենամ: Տենց գործ ես կյանքումս չէի էլ ընտրի որ առանց ոչ մի բան անելու փող աշխատեմ: Իմ ասածը էն ա, որ օրինակ կարամ ուր ուզեմ գնամ հանգստանալու ու եթե խնդիրներ էլ առաջացավ տուն վերադառնալու կարիք չի լինի, ինտերնետը ուզբեկստանում էլ ա ինտերնետ, հենց ընտեղից էլ կլուծեմ խնդիրը:

[One_Way_Ticket]

Իմ ասածը էն ա, որ օրինակ կարամ ուր ուզեմ գնամ հանգստանալու ու եթե խնդիրներ էլ առաջացավ տուն վերադառնալու կարիք չի լինի, ինտերնետը ուզբեկստանում էլ ա ինտերնետ, հենց ընտեղից էլ կլուծեմ խնդիրը:

Հիանալի միտք է, սակայն առանձնապես կապ չունի "սեփական գործ vs վարձու աշխատող" դիլեմմայի հետ (ծրագրավորողի դեպքում): Մեր աշխատողներից մեկը, օրինակ, տանից է աշխատում: Եթե ուզենա իր լափթոփը վերցնել, գնալ մի ամիս Ուզբեկստանում աշխատել, չեմ կարծում, որ ղեկավարությունը չթույլատրի, քանի որ դրանից առանձնապես բան չի փոխվում:

[javaharut]

Կարծում եմ սեփական գործ անելը կամ վարձու աշխատելը դա մարդկանց բնավորությունից է գալիս, այլ ոչ թե մեկի լավ կամ վատ լինելուց մյուսի համեմատ: Օրինակ ես հասկացել եմ, որ ինչ էլ լինի չեմ կարող ինքս ինձ ազատ գրաֆիկով աշխատել (միշտ անելիքս կհետաձգեմ), սակայն զգում եմ որ կարող եմ շատ լավ կատարել թիմային աշխատանք կամ էլ աշխատել որպես վարձու աշխատող, դա էլ իմ բնավորությունն է:
Ինչ վերաբերում է բուն թեմային, ապա կարող եմ ասել, որ փորձեք բոլոր հնարավոր տարբերակները խծբ, դիմեք կազմակերպություններին, գրեք ճոխ cv-ներ, և այլն և այլն մինչև ձեզ կընդունեն աշխատանքի ձեր ուզած տեղում, իսկ եթե չընդունվեք էլ աշխատանքի, այդ դեպքում ձեզ ավելի կատարելագործեք:

[Elmo]

Սեփական գործ մործը Հայաստանում ապագա չունեն: Աճես, գլխիդ կտան, չաճես՝ շատ-շատ ամսեկան մի 400 000 եկամուտ ունենաս, էն էլ 24 ժամյա աշխատանքային տեմպի տակ: Այսինքն չես կարող գործից հետո հեռախոսդ անջատել ու կինո նայել: «Գործից հետո» հասկացություն էլ չի լինի: Կամ էլ պետք ա լավ քեռի ունենաս, կամ այլ հովանավոր, որը էլի պաշտոնանկ կարող ա լինի մի օր:
Լավ մասնագետ դառնալով կարելի ա էդ 400 000 -ը մի 2 տարում ստանալ ու գնալով ավելացնել: Մեր մոտ մասնագետներ կան շատ ու շատ ավել են ստանում քան 400 000 -ը: Արձակուրդ ունեն, հարկայինի հետ գործ չունեն, մրցակցություն ու շուկա չի հուզում իրանց, սոց փաթեթ ունեն ու աշխատանքային ժամի ավարտ ունեն: Բիզնեսմենի գրաֆիկը սպանիչ լարված ա: Էլ չասեմ բիզնեսի կորուստի կամ կազմակերպության բանկրոտ լինելու հետևանքները: Չասեք տենց բան չի լինում: Մենակ էս վերջին մի տարում Հայաստանում 100 -ից ավել հաջողակ կազմակերպություններ բանկրոտ գնացին:

Իսկ աշխատանք գտնելու քայլերը հետևալն են:
1. կազմել ռեզյումե
2. կրկնել, պարապել ու վերհիշել մասնագիտությունդ
3. ամեն պատեհ առիթով ու ցանկացած կազմակերպության մեյլի վրա ռեզյումեներ ուղարկել:
4. ընկերներին ու ծանոթներին իրար խառնել
5. զինվել համբերությամբ ու բախտ գտնել:

[terev]

Ակամայից սա հիշեցի:

Он кто - инженеришка... Ну что у него за жизнь? Утром на работу, вечером с работы. Дома жена, дети сопливые... А ты - джентльмен удачи! Украл, выпил - в тюрьму!

[One_Way_Ticket]

Սեփական գործ մործը Հայաստանում ապագա չունեն: Աճես, գլխիդ կտան, չաճես՝ շատ-շատ ամսեկան մի 400 000 եկամուտ ունենաս, էն էլ 24 ժամյա աշխատանքային տեմպի տակ:

400.000-ը շատ ես չափազանցեցնում (չափաքչացնու՞մ): Դա այն թիվը չէ, որի համար գլխիդ տան: Բայց ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ:

[_DEATH_]

Թող ամեն մեկը էն գործը անի, որը իրա սրտով ա ու ամեն ինչ լավ կլինի:

Սեփական գործ մործը Հայաստանում ապագա չունի, բայց 21-րդ դարում ինտերնետ կա, այսինքն Հայաստան մայաստանով մեր սահմանները չեն պրծնում սեփական գործի, մարդիկ ինչ գործ ասես անում են ինտերնետով:

[aerosmith]

գիտեք, ժողովուրդը չի սխալվում, որ տաշած քարը գետնին չի մնա։ Հիմա շատերդ կմտածեք, որ է հա նայած որտեղ տեղ կգտնի։ Իսկ ես ավելացնեմ, որ եթե քարը լավ է տաշված, ապա հաստատ տեղ կգտնի շենքի աբլիցովկի վրա։ Եթե մարդ ուզում է իր սեփական բիզնեսով զբաղվի, իսկապես Հայաստանը էդքան էլ հարմար տեղ չի սեփական բիզնեսի համար, կամ էլ Էլմօ-ի ասած պետքա լավ քեռի ու հոպպար ունենաս։ Իսկ եթե ուրիշի ենթական ես դառնում, ապա մոռացեք միանգամից լավ աշխատանքի մասին։ Լավ աշխատանքին հասնում են միայն լավ աշխատելով, ու էդ ստատուսը վաստակելով ՝ հալալ քրտինքով։ Մի խորհուրդ էլ տամ, եթե ուսանող եք, ապա մի ձգտեք, որ անպայման աշխատեք, հասկանում եմ կողքից եկած փողը երբեք ավելորդություն չի լինի, բայցդե էդ ժամերը, որոնք կանցկացնեք աշխատանքի վայրում, ավելի լավ է տանը նստեք մասնագիտական գրքեր կարդաք, անգլերեն սովորեք, մասնակցեք օլիմպիադաներին, որտեվ ցանկացած դիպլոմ, կամ ինչ-որ սերտիֆիկատ իր դրական դերնա ունենում ապագայում աշխատանքի ընդհունվելու համար։ Իսկ ով որ շատ է ուզւմ աշխատի թող գտնի մ քիչ թեթև գործ , որ վերը նշածս անելիքներին գոնե ժամանակ մնա։