Մարդկային դիմակներ

[Rhayader]

Մարդկային դիմակներ. ինքնապաշտպանության միջո՞ց, թե՞...

Մարդիկ հաճախ նոր ծանոթություններ հաստատելուց հանդես են գալիս դիմակով, իսկ ոմանք նույնիսկ երկար ժամանակ անց չեն ձերբազատվում դրանից:
Ով էր նա սկզբից և ով է հիմա և այս երկուսից որն է նա իրականում.....?????????


Յուրաքանչյուրը տեսնում է՝ ինչպիսին ես դու, քչերն են զգում՝ ինչպիսին դու կաս։
Մաքիավելի

Իրականում բոլորն էլ դու ես: Մարդը չի կարող մի բան ստեղծել, ինչ իր ներսում չկա: Այլ հարց է՝ ինչ է թաքցնում այդ դիմակը մարդիկ սովորաբար իրենց մի կողմ ի ցույց են դնում, որ ուրիշ կողմը ստվերում մնա:

[VisTolog]

Իրականում բոլորն էլ դու ես: Մարդը չի կարող մի բան ստեղծել, ինչ իր ներսում չկա: Այլ հարց է՝ ինչ է թաքցնում այդ դիմակը մարդիկ սովորաբար իրենց մի կողմ ի ցույց են դնում, որ ուրիշ կողմը ստվերում մնա:

Ինչպես լուսինը

[Հարդ]

Մարդկությունն էնքան ա խորացել դիմակների մեջ, որ հիմա խնդիր ունի անգամ մենակ ժամանակ դուրս գալ դիմակի տակից: Իմ կարծիքով մարդ նախ և առաջ պիտի կարողանա իր առաջ առանց դիմակի հանդես գալ, հետո նոր դիմացինի, առավել ևս այն մարդու, որին նոր պիտի ճանաչի:
Պարոնյանն էս թեմայով լավ վիպակ ունի:

[VisTolog]

Մարդկությունն էնքան ա խորացել դիմակների մեջ, որ հիմա խնդիր ունի անգամ մենակ ժամանակ դուրս գալ դիմակի տակից: Իմ կարծիքով մարդ նախ և առաջ պիտի կարողանա իր առաջ առանց դիմակի հանդես գալ, հետո նոր դիմացինի, առավել ևս այն մարդու, որին նոր պիտի ճանաչի:
Պարոնյանն էս թեմայով լավ վիպակ ունի:

Իսկ իմ կարծիքով (որը հենց նոր ստեղծվեց), հենց դրանից հետո էլ դիմակավորվում են

[Միքո]

դիմակներ չկան, ուղղակի մարդ կարողանում է իրեն տարբեր մարդկանց մոտ տարբեր կողմերից ներկայացնի…
մի խոսքով վառել դիմակին

[Հարդ]

Իսկ իմ կարծիքով (որը հենց նոր ստեղծվեց), հենց դրանից հետո էլ դիմակավորվում են

Ուրեմն ինքնահաստատման հետ պրոբլեմներ ունեն: Հա, շատ ա լինում, որ դրանից էլ դիմակավորվում են, բայց դրա փոխարեն թող լինեն այնպես, ինչպես կան: Դրանից լավ տարբերակ չկա: Բայց, շատ դժվար ա այդքան դիմակավորված լինելուց հետո... մարդիկ շատ շուտ մոռանում են, թե ով են եղել:

[VisTolog]

Ուրեմն ինքնահաստատման հետ պրոբլեմներ ունեն: Հա, շատ ա լինում, որ դրանից էլ դիմակավորվում են, բայց դրա փոխարեն թող լինեն այնպես, ինչպես կան: Դրանից լավ տարբերակ չկա: Բայց, շատ դժվար ա այդքան դիմակավորված լինելուց հետո... մարդիկ շատ շուտ մոռանում են, թե ով են եղել:

ես դիմակը չեմ համարում վատ բան: եթե լավ դիմակ ես "հագնում", ուրեմն կամաց-կամաց դառնում ես այդ լավ դիմակի լավ տերը

[Հարդ]

ես դիմակը չեմ համարում վատ բան: եթե լավ դիմակ ես "հագնում", ուրեմն կամաց-կամաց դառնում ես այդ լավ դիմակի լավ տերը

Բայց էտ մնում ա դիմալ, այսինքն ոդւ դեռ կեղծավոր ես: Դիմակը ձուլիր դեմքիդ:

[VisTolog]

Բայց էտ մնում ա դիմալ, այսինքն ոդւ դեռ կեղծավոր ես: Դիմակը ձուլիր դեմքիդ:

Այ մարդ, ի՞նչ կապ ունի դու իրականում ով ես: Եղի՛ր այնպիսին, ինչպիսին ցանկանում ես իյը՛:

[Ուլուանա]

Իրականում բոլորն էլ դու ես: Մարդը չի կարող մի բան ստեղծել, ինչ իր ներսում չկա: Այլ հարց է՝ ինչ է թաքցնում այդ դիմակը մարդիկ սովորաբար իրենց մի կողմ ի ցույց են դնում, որ ուրիշ կողմը ստվերում մնա:

Լրիվ համամիտ եմ։ Ես էլ եմ կարծում, որ եթե մարդ կարողանում է ինչ–որ հատկանիշ դրսևորել, ուրեմն էդ հատկանիշը գոնե ինչ–որ չափով իր մեջ պիտի լինի, թեկուզ շատ խորը թաքնված ու շատ թույլ արտահայտված։ Ու մարդն ընդամենը ընտրում է՝ որ հատկանիշը դուրս բերի, որը՝ պահի իր ներսում ու չբացահայտի։ Հենց այդ ընտրությունն էլ, ըստ էության, «ձևավորում է» մարդուն՝ առնվազն ուրիշների աչքում։ Ու սա վերաբերում է թե՛ դրական, թե՛ բացասական հատկանիշներին։ Ուրիշ բան, որ որոշ հատկանիշներ դժվար է թաքցնել, որոշ հատկանիշներ էլ՝ դրսևորել։

Նաև կարծում եմ, որ շարունակաբար նույն «դիմակը» կրելը, նույնիսկ եթե դա քո, այսպես ասած, առանցքային հատկանիշներից չէ, կարող է ժամանակի ընթացքում դառնալ առանցքային։ Ամեն դեպքում «օդից» դիմակ գտնել ու կրել, իմ կարծիքով, հնարավոր չէ։

[Ուլուանա]

Բայց էտ մնում ա դիմալ, այսինքն ոդւ դեռ կեղծավոր ես: Դիմակը ձուլիր դեմքիդ:

Գրառումդ ինձ մի մուլտ հիշեցրեց։ Մեծահասակների մուլտ էր։ Ավելի քան 15 տարի առաջ եմ տեսել երևի, բայց շատ ուժեղ էր տպավորվել։ Լրիվ մանրամասն չեմ հիշում, բայց ընդհանուր միտքը սա էր. ուրեմն մի մարդ, չեմ հիշում՝ որտեղից, ինչ–որ դիմակ է գտնում ու սկսում է տարբեր մարդկանց հետ շփվելիս էդ դիմակը հագնել, սկզբում հատուկ դեպքերում է հագնում, հետո՝ ավելի ու ավելի հաճախակի, ի վերջո, հասնում է նրան, որ էլ ընդհանրապես դեմքից չի հանում։ Մի օր էլ, չեմ հիշում ոնց է պատահում, հանկարծ ուզում է հանել դիմակը, քաշում է, ու՝ այ քեզ զարմանք. դիմակը դուրս չի գալիս։ Պարզվում է, որ արդեն հասցրել էր միաձուլվել ու սերտաճել դեմքին։ Արդեն անհանգստացած ու վախեցած՝ ավելի թափով է սկսում քաշքշել, վերջը մի կերպ պոկում է... Բայց, ո՜վ սարսափ. դիմակի տակ դեմք չկա... ընդամենը ինչ–որ դատարկ «տարածք»...

[*e}|{uka*]

Էկա մի քիչ պիսիմիստեմ:
Իրականում դեմք չկա... կան սիրելի դիմակներ//չնայած դիմակը կոպիտ ա հնչում, թող լինի շերտեր, որոնք համարվում են մեր դեմքը: Տարբեր մարդկանց հետ տարբեր ենք, երբ հանում ենք դիմակը//շերտը// չենք կարող տեսնել ինչ է դիմակի տակ, քանի որ միանգամից նորն ենք հագնում: Դատարկություն ա տակը: կամ էլ չէ...
Պիտի պայծառատես լինես, որ դիմացինիդ դիմակի տակի դատարկությունը տեսնես:

Հ.Գ. Դատարկությունը պայմանական բառ ա: