«Չկարդացվող» գրողներ

[StrangeLittleGirl]

Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ: Չեմ ուզում թեման վերածել հայ գրականության դասավանդման մեթոդաբանության, սակայն «երկուս»- ների համար մեղավոր եք թե' Դուք, թե' Ձեր դասատուն: Նա առավել ևս. Որովհետ ուսուցչի խնդիրն է հետաքրքրություն առաջացնել, իսկ լավագույն դեպքում՝ նաև սեր դաստիարակել ուսումնասիրվող առարկայի, տվյալ դեպքում՝ Աբովյանի գլուխգործոցի նկատմամբ, մինչդեռ նա հանգել է ծայրահեղ հակառակ արդյունքին: Ցավալի է...

Հարգելի արեւածագ, կարծում եմ՝ չարժե ճաշակ պարտադրել: Ինքս դպրոցական տարիներին կարդացել եմ այնպիսի գրքեր, որոնք մարդիկ կարդում են շատ ավելի ուշ, ու հասկացել ու սիրել եմ: Ինչ վերաբերում է «Վերքին», կոնկրետ ես այն կարդալու փորձ էլ չեմ արել, որովհետև այդ ժամանակ փոխարինող ուսուցչուհին խորհուրդ չի տվել: Իսկ հիմա, եթե նույնիսկ ատրճանակ պահեն ճակատիս, ասեն՝ կարդա, չեմ կարդա: Մեկի համար այն կարող է գլուխգործոց լինել, մյուսի համար չկարդացվող գիրք է: Դրանցից ոչ մեկը, ոչ մյուսը փոխել հնարավոր չէ:

[Rhayader]

Հարգելի արեւածագ, կարծում եմ՝ չարժե ճաշակ պարտադրել: Ինքս դպրոցական տարիներին կարդացել եմ այնպիսի գրքեր, որոնք մարդիկ կարդում են շատ ավելի ուշ, ու հասկացել ու սիրել եմ: Ինչ վերաբերում է «Վերքին», կոնկրետ ես այն կարդալու փորձ էլ չեմ արել, որովհետև այդ ժամանակ փոխարինող ուսուցչուհին խորհուրդ չի տվել: Իսկ հիմա, եթե նույնիսկ ատրճանակ պահեն ճակատիս, ասեն՝ կարդա, չեմ կարդա: Մեկի համար այն կարող է գլուխգործոց լինել, մյուսի համար չկարդացվող գիրք է: Դրանցից ոչ մեկը, ոչ մյուսը փոխել հնարավոր չէ:

Ցանկացած դեպքում, որպես գրքի «չկարդացվելու» պատճառաբանություն բերել տարիքային անհամապատասխանությունը, նամանավանդ եթե դա հաստատվում է սեփական փորձով, լրիվ արդարացված է Արևածագը հո չի՞ ասում «հաստատ լավն է, դուք եք փոքր, որ հասկանաք»: Բառացիորեն մեջբերեմ.

Տարիներ անց փորձեք մի անգամ էլ...

Հարկադրում չեմ տեսնում, միայն խորհուրդ, որը կարող է օգտակար դուրս գալ

[StrangeLittleGirl]

Ցանկացած դեպքում, որպես գրքի «չկարդացվելու» պատճառաբանություն բերել տարիքային անհամապատասխանությունը, նամանավանդ եթե դա հաստատվում է սեփական փորձով, լրիվ արդարացված է Արևածագը հո չի՞ ասում «հաստատ լավն է, դուք եք փոքր, որ հասկանաք»: Բառացիորեն մեջբերեմ.

Հարկադրում չեմ տեսնում, միայն խորհուրդ, որը կարող է օգտակար դուրս գալ

Սոֆ, աչքիս մյուս գրառումը չես կարդացել.

Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ:

Հասկացա՞ր

[VisTolog]

Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի».Ատում եմ էս գործը.դրա պատճառով 3 հատ 2 ա դասատուս դրել,բայց էդպես էլ չեմ կարդացել

ինձ էլ

Այդպես էլ Սամվելը չսիրեցի

ես էլ

[ջիմմի]

Այդպես էլ Սամվելը չսիրեցի

[Շինարար]

Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի».Ատում եմ էս գործը.դրա պատճառով 3 հատ 2 ա դասատուս դրել,բայց էդպես էլ չեմ կարդացել

Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ: Չեմ ուզում թեման վերածել հայ գրականության դասավանդման մեթոդաբանության, սակայն «երկուս»- ների համար մեղավոր եք թե' Դուք, թե' Ձեր դասատուն: Նա առավել ևս. Որովհետ ուսուցչի խնդիրն է հետաքրքրություն առաջացնել, իսկ լավագույն դեպքում՝ նաև սեր դաստիարակել ուսումնասիրվող առարկայի, տվյալ դեպքում՝ Աբովյանի գլուխգործոցի նկատմամբ, մինչդեռ նա հանգել է ծայրահեղ հակառակ արդյունքին: Ցավալի է...

Հարգելի արեւածագ, կարծում եմ՝ չարժե ճաշակ պարտադրել: Ինքս դպրոցական տարիներին կարդացել եմ այնպիսի գրքեր, որոնք մարդիկ կարդում են շատ ավելի ուշ, ու հասկացել ու սիրել եմ: Ինչ վերաբերում է «Վերքին», կոնկրետ ես այն կարդալու փորձ էլ չեմ արել, որովհետև այդ ժամանակ փոխարինող ուսուցչուհին խորհուրդ չի տվել: Իսկ հիմա, եթե նույնիսկ ատրճանակ պահեն ճակատիս, ասեն՝ կարդա, չեմ կարդա: Մեկի համար այն կարող է գլուխգործոց լինել, մյուսի համար չկարդացվող գիրք է: Դրանցից ոչ մեկը, ոչ մյուսը փոխել հնարավոր չէ:

Ճիշտն ասած Վերքը ես էլ եմ դժվարությամբ կարդացել, չեմ էլ հիշում կարողացա՞ մինչև վերջ կարդալ, թե ոչ, բայց ատել այս գիրքը չեմ կարծում, թե կարելի է… Որպեսզի հետո այլ կերպ չհասկացվի գրածս, նշեմ, որ սա իմ կարծիքն է, չնայած, որ ես եմ գրում, արդեն իսկ պետք է պարզ լիներ դա, բայց տառապանքս փորձ ունի… Մենակ այն փաստը, որ այդ գիրքը հեղաշրջում է արել հայ գրականության մեջ, ինձ համար բավական է, որ հարգեմ, թե հեղինակին, թե ստեղծագործությունը… Էլի եմ ասում՝ ինձ էլ ձանձրալի էր կարդալ, թե ինչպես է Աղասու փորը ղլվլում և այլն, գիտեմ նաև, որ գիրքը դրա մասին չի, օրինակի համար նշեցի, հիմա էլ դժվար ժամանակ տրամադրեմ կարդալու այն, այնքան հետաքրքրող բան կա, որ չի հարմարվում կարդալ, դժվար Վերքին հերթ հասնի, բայց շատ բարձր եմ գնահատում այն ու խորապես զարմանում եմ, որ կարելի է ատել այդ գիրքը…

[StrangeLittleGirl]

Ճիշտն ասած Վերքը ես էլ եմ դժվարությամբ կարդացել, չեմ էլ հիշում կարողացա՞ մինչև վերջ կարդալ, թե ոչ, բայց ատել այս գիրքը չեմ կարծում, թե կարելի է… Որպեսզի հետո այլ կերպ չհասկացվի գրածս, նշեմ, որ սա իմ կարծիքն է, չնայած, որ ես եմ գրում, արդեն իսկ պետք է պարզ լիներ դա, բայց տառապանքս փորձ ունի… Մենակ այն փաստը, որ այդ գիրքը հեղաշրջում է արել հայ գրականության մեջ, ինձ համար բավական է, որ հարգեմ, թե հեղինակին, թե ստեղծագործությունը… Էլի եմ ասում՝ ինձ էլ ձանձրալի էր կարդալ, թե ինչպես է Աղասու փորը ղլվլում և այլն, գիտեմ նաև, որ գիրքը դրա մասին չի, օրինակի համար նշեցի, հիմա էլ դժվար ժամանակ տրամադրեմ կարդալու այն, այնքան հետաքրքրող բան կա, որ չի հարմարվում կարդալ, դժվար Վերքին հերթ հասնի, բայց շատ բարձր եմ գնահատում այն ու խորապես զարմանում եմ, որ կարելի է ատել այդ գիրքը…

Հա, էդ առումով համաձայն եմ: Չլիներ Վերքը, հիմա մեր գրողները գրաբարով կգրեին... կամ էլ լավագույն դեպքում միջին հայերենով: Բայց դա գիրքը գլուխգործոց չի սարքում: Ես մենակ առաջաբանն եմ կարդացել: Էնտեղ շատ լավ ասվում ա, թե ինչու էդ գիրքը գրվեց: Էդ գիրքը հարգելով որպես հայ գրականության պատմության մեջ կարևոր տեղ զբաղեցնող գործ՝ վստահ եմ, որ երբևէ չեմ փորձի (չեմ էլ փորձել) կարդալ: Կյանքը կարճ է: Ավելի լավ է՝ էդ ժամանակը ծախսել ավելի լավ գործերի վրա: Առանց էդ էլ դպրոցական տարիներին լիքը զիբիլ եմ կարդացել:

[Rhayader]

Բյուր, այդտեղ միայն ասվում է, որ սխալ է այդ գիրքը դպրոցում կարդալն ու պատկերացում կազմելը «մարսել»՝ ընկալել, ինչից հետո պատկերացում է կազմվում և այլն)))
Փորձեք գոնե մի փոքր ջանք գործադրել իրար հասկանալու հարցում, խնդրում եմ: Անընդհատ տեղ եք ման գալիս, որ կառչեք: Կասեի, թե ինչից է, բայց անընդհատ բոլորին նույն դիակնոզը դնելուց արդեն հոգնել եմ:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, այդտեղ միայն ասվում է, որ սխալ է այդ գիրքը դպրոցում կարդալն ու պատկերացում կազմելը «մարսել»՝ ընկալել, ինչից հետո պատկերացում է կազմվում և այլն)))
Փորձեք գոնե մի փոքր ջանք գործադրել իրար հասկանալու հարցում, խնդրում եմ: Անընդհատ տեղ եք ման գալիս, որ կառչեք: Կասեի, թե ինչից է, բայց անընդհատ բոլորին նույն դիակնոզը դնելուց արդեն հոգնել եմ:

Սոֆ, հասկացա, ես էլ փորձեցի հակառակվել՝ պատճառաբանելով, որ կարող է և տարիքը չլինել: Ի՞նչ ես խառնվել իրար:

[Հայկօ]

«Մխիթար Սպարապետը» փոքր ժամանակ վերցրեցի, որ կարդամ, մի քիչ կարդացի, շպրտեցի մի կողմ, գնացի «Գանձերի կղզին» կարդացի երկու օրում: Լուսահոգի Դերենիկ Դեմիրճյանը (կարծեմ) էդ գործի մասին ասում էր «Անմխիթար ստվարավեպ»:

[Malxas]

«Մխիթար Սպարապետը» փոքր ժամանակ վերցրեցի, որ կարդամ, մի քիչ կարդացի, շպրտեցի մի կողմ, գնացի «Գանձերի կղզին» կարդացի երկու օրում: Լուսահոգի Դերենիկ Դեմիրճյանը (կարծեմ) էդ գործի մասին ասում էր «Անմխիթար ստվարավեպ»:

Վատ չի ասել, բայց մեկը լինի իր Վարդանանքին անուն կպցնի: Մի անմխիթար ստվարավեպ էլ դա է:

[Malxas]

Դժվար եմ կարդում Կաֆկա, Ֆոլքներ, Հրանտ Մաթևոսյան: Կաֆկան և Հրանտը անթերի են գրում, բայց մեկ է, դժվար է առաջ գնում: Ֆոլքները ավելորդ պաճուճազարդում է նախադասությունները:

[Արէա]

Վատ չի ասել, բայց մեկը լինի իր Վարդանանքին անուն կպցնի: Մի անմխիթար ստվարավեպ էլ դա է:

Վարդանանքը լավն ա:
Վերջին անգամ մի տաս-տասնհինգ տարի առաջ եմ կարդացել, բայց մի տարվա ընթացքում, եքա, հազար քանի էջանոց գիրքը երեք-չորս անգամ կարդացել եմ ))
Ինչ լավ ա նկարագրում հերոսներին, ինչ կենդանի են երկխոսությունները, ինչ լավն են կռվի տեսարանները:
Երբեք չեմ հասկացել էս վեպի մասին քամահրական վերաբերմունքը շատերի կողմից:

Իմ պատանեկության ամենասիրած գրքերի՝ "Հովազաձորի գերիների", "Սևանի ափին"-ի, "Կոմս Մոնտե Քրիստոյի", "Նավապետ Գրանտի որդիների", "Խորհրդավոր կղզու", "Երիցս խաչվածի" կողքին իր պատվավոր տեղն ունի "Վարդանանքը":

Շատ եմ սիրում:

[Malxas]

Վարդանանքը լավն ա:
Վերջին անգամ մի տաս-տասնհինգ տարի առաջ եմ կարդացել, բայց մի տարվա ընթացքում, եքա, հազար քանի էջանոց գիրքը երեք-չորս անգամ կարդացել եմ ))
Ինչ լավ ա նկարագրում հերոսներին, ինչ կենդանի են երկխոսությունները, ինչ լավն են կռվի տեսարանները:
Երբեք չեմ հասկացել էս վեպի մասին քամահրական վերաբերմունքը շատերի կողմից:

Իմ պատանեկության ամենասիրած գրքերի՝ "Հովազաձորի գերիների", "Սևանի ափին"-ի, "Կոմս Մոնտե Քրիստոյի", "Նավապետ Գրանտի որդիների", "Խորհրդավոր կղզու", "Երիցս խաչվածի" կողքին իր պատվավոր տեղն ունի "Վարդանանքը":

Շատ եմ սիրում:

Վարդանանքում փոքրիկ կղզյակներ կան, որոնք գրված են հրաշալի: Իսկ վեպի մեծ մասը պրիմիտիվ է և անորակ, գլխավոր հերոսներից ոմանք թույլ և անհամոզիչ:

[Արէա]

Վարդանանքում փոքրիկ կղզյակներ կան, որոնք գրված են հրաշալի: Իսկ վեպի մեծ մասը պրիմիտիվ է և անորակ, գլխավոր հերոսներից ոմանք թույլ և անհամոզիչ:

Ես ինչ-որ չեմ հիշում նման հերոսների, իսկ կղզյակների մասին ընդհանրապես համաձայն չեմ, վեպը, չնայած իր ծավալին, գրված է մի շնչով, գրված է ահռելի թափով, էն, որ քեզ պոկում ու հետը տանում է, շունչդ կտրվում է կարդալուց, ամեն հերոսի էնքան մանրամասն ու բնական է նկարագրում, կարծես անձամբ ճանաչելիս լինես էդ մարդկանց, մասնակցես գործողություններին:

Չէ, շատ եմ սիրում: Հայ գրականության ամենահաջող գործերից եմ համարում: