Ո՞վ եմ ես

[Arpine]

Էդ էլ ա հնարավոր, ես «նա եմ ում համար մեկ ա» միայն գիտակցորեն, իսկ ենթագիտակցորեն՝ եսիմ,հնարավոր ա նա, ով ձգտում ա գիտակցորեն չեմ ձգտում իմանամ, թե ենթագիտակցորեն ով եմ

դժվար էլ կարողանաս
Ու ընդհանրապես ես կարծում եմ, որ մարդը եթե թեկուզ մի քիչ մտածել, տրամաբանել գիտի ու ես կյանքում իրա համար ամեն ինչ մեկ չի ձգտումա ( կամ ոնց ուզում եք անվանեք) ճանաչի իրեն:

[Freeman]

[/B]

դժվար էլ կարողանաս
Ու ընդհանրապես ես կարծում եմ, որ մարդը եթե թեկուզ մի քիչ մտածել, տրամաբանել գիտի ու ես կյանքում իրա համար ամեն ինչ մեկ չի ձգտումա ( կամ ոնց ուզում եք անվանեք) ճանաչի իրեն:

Դե իմ համար նաև մեկ ա ձգտում եմ, թե՞ չէ, բայց երևի մի քիչ ձգտում եմ, որովհետև հակառակ դեպքում չէի իմանա, որ չեմ ձգտում))

[Lusina]

Իսկ ես Ինչուիկի հետի աղջիկն եմ , Կարինե ջան, որ ամսի մեկին քեզ էր նայում
Հ.Գ. Իսկ մի քիչ լուրջ՝ ինքս ինձ երբեք նման հարցեր չեմ տալիս , ես մենակ ուրիշներին եմ նենց հարցեր տալիս, որ գիտեմ ՝ պատասխանը չկա

[Freeman]

Հ.Գ. Իսկ մի քիչ լուրջ՝ ինքս ինձ երբեք նման հարցեր չեմ տալիս , ես մենակ ուրիշներին եմ նենց հարցեր տալիս, որ գիտեմ ՝ պատասխանը չկա

Դու քեզ չես տալիս, մենք ենք քեզ տալիս Համ էլ եթե էս թեմայում գոնե մի գրառում անում ես, պիտի էդ հարցին պատասխանես, թե չէ կտուգանեն օֆֆտոպի համար, մի ամիս չես կարանա ակումբ մտնես

[Claudia Mori]

Իսկ ես Ինչուիկի հետի աղջիկն եմ , Կարինե ջան, որ ամսի մեկին քեզ էր նայում

Մյուս անգամ ձայն կհանես, որ ես էլ քեզ նայեմ

Որ թեմայից շեղում չլինի, ասեմ, որ անկեղծություն սիրող մարդ եմ

[E-la Via]

5 տարի առաջ, եթե մի իմաստուն մարդ ինձ չասեր, որ որ գտնեմ ինձ համար ո՞վ եմ ես, ի՞նչ եմ անում այս աշխարհում ու ի՞նչ եմ ուզում անել հարցերի պատասխանները, երեւի ես կործանված կլինեի, կամ չգիտեմ ինչ կլիներ: Way ջան, միայն քո նման խորը մարդը կարող էր նման թեմա բացել

Այս հարցի պատասխանը առաջին հերթին ներքին հոգեկան հանգստության հասնելու ամենաճիշտ տարբերակն է, ու դա Ագնին էլ կարծում եմ կհաստատի, որովհետեւ այն մարդուն, ով ինձ տվեց այս հարցերը, ինքը շատ լավ ճանաչում է

Ես այս հարցի պատասխանը բացարձակ չունեի՝ Way-ի ասած դատարկությունն էր մեջս ու դրանից սարսափելի բան դեռ չեմ զգացել կյանքում: Ու ես հատիկ-հատիկ սկսեցի հավաքել այս հարցի պատասխանը ու մի կերպ հանեցի ենթագիտակցությանս միջից: Բայց սա մի բան է, որ անընդհատ պիտի անես, թե չէ մի օր կդատարկվես ու մարդիկ քեզ ուղղակի կդնեն աղբավայրի տեղ, կամ ավելի վատ՝ դու քեզ աղբավայր կհամարես...

Ո՞վ եմ ես…գիտեմ, որ մի մարդ եմ, ով ունի լիքը բնավորության գծեր, որոնց մասին դուք պատրաստ չեք իմանալ, որովհետեւ ամեն մարդ իր մեջ ունի մի անդունդ, որի մեջ ընկնել միայն ինքը կարող է, քանի որ ունի հատուկ օդապարիկ, այնպես, որ ես այնքան էգոիստ չեմ, որ Ձեզ սպանեմ, բայց նաեւ այնքան էգոիստ եմ, որ թույլ չեմ տալիս ինձ սպանեք, քանի որ ճանաչում եմ իմ առավելություններն էլ, թերություններն էլ ու ինքնարժեքս որպես կանոն ոչ մեկին չեմ թողնում տապալել այն անդունդը պարբերաբար ընկնելուս հաշվին: Այս անդունդը ինձնից բացի միայն մեկ մարդ կընկնի այս աշխարհում, ով կունենա իմ անդունդի օդապարիկը, ես էլ իր անդունդինը

Ասում են մարդը 3 տեսակ է լինում՝ այն ինչ մարդիկ են տեսնում իր մեջ, այն ինչ ինքն է ուզում տեսնել իր մեջ, եւ այն ինչ ինքը իրականում կա: 70 տոկոսով մարդիկ տեսնում են այն ինչ ես եմ ուզում տեսնել իմ մեջ ու ինչ ես իրականում կամ, այնպես որ կարող եք հարցնել ինձ ճանաչող մարդկանց ու մեկ-մեկ ստանալ ճիշտ պատասխաններ:

Բայց կա 20 տոկոս իմ կողմից բացահայտված ու բացահայտվող ճշմարտություն մեջ, որն իմանալ կարող են միայն բացառիկ մարդիկ ու իրենց իսկ շնորհիվ: Այո՛, ես ինքնասիրահարված եմ այս հարցում ու սիրում եմ, երբ մարդիկ ինձ կարողանում են բացահայտել ու այնքան համարձակ ու հաստատուն են գտնվում, որ բացահայտելուց հետո Անտարկտիդա չեն փախչում, եթե անցան այդ փորձությունը ես իրանց ուղղակի բաց չեմ թողնում

Կան մարդիկ էլ, ովքեր քեզ ճանաչում են այնպես, ինչպես իրենք են ուզում, դեռ մի հատ էլ վերագրում են քեզ հատկանիշներ, որոնք իրենց մեջ կուզեին լիներ, կամ կա, ուզում են դրանից ձերբազատվեն: Ես չար եմ այս տեսակի մարդկանց նկատմամբ, քանի որ «մարդակերություն» չեմ սիրում, հոգին վամպիրի պես մարդու միջից հանել՝ առավել եւս: Իհարկե խոսքս չի վերաբերում այն մարդկանց, ումից դեռ շատ բան ունեմ սովորելու, ես այդ տեսակին պաշտում եմ:

Մի 10 տոկոս էլ կա իմ մեջ, որ ես էլ չեմ ճանաչում իմ մեջ ու կարծում եմ, որ ամբողջ կյանքում էլ չեմ ճանաչի, այդպես հետաքրքիր է, ճիշտ է, զարգանալու տեղ կա…

Մի խոսքով այսքան երկար-բարակ գրեցի, որ որոշ չափով ապացուցեմ, որ ես զարգանալ ու վերածնվել սիրող մարդ եմ

Կարինուշկա ...
Կարդում եմ, կարդում.. տեսնում քեզ ու հասկանում, որ ճանաչում եմ …

[@Lika@]

իսկ ես շաաաաաաատ իմանամ,ես շնորհակալ եմ թեման բացելու համար,որովհետև շատ անգամ ետ հարցը ինձ տալով չեմ գտել պատասխանը.........ես միշտ փորձել եմ արդառացնել ինձ շրջապատող մարդկանց հույսերը ինձ հետ կապված,միշտ արել ամեն ինչ որ մարդկանց չհիասթափեցնեմ,բաըց միևնույն ժամանակ համառ,երևի չափից դուրս.................իսկ հիմա,երբ արդեն մեծացել եմ,հոգնել եմ ետ ամեն ինչից,ու իրականում չգիտեմ թե ով եմ ես,մի հիմարիկ թե "աշխարհը մեղքերից փրկել ցանկացող ավելի մեծ հիմարիկ"

Այսպիսի մտածելակերպ ես ունեի մի 2 տարի առաջ....հիմա ես հարցը կարդալով կասեմ ուղղակի,ես ես եմ: Ես այն եմ ինչ կամ,իմ բոլոր արժանիքներով և թերություններով: Բոլորս էլ ձգտոմ ենք հասցնել մեր ես-ը այնտեղ,ուր նա կհարգվի,կգնահատվի,պարզ ասած ծնվում ենք,մեծանում,ուսում ստանում ամեն մեկս ընտրում մեր ճանապարհը ու ձգտում ,որ այդ ճանապարհը ճիշտ եղ բերի,բերի այնտեղ,որտեղ ուզեցել ենք հասնենք,դառնանք տնօրեն,պահանջված մասնագետ,հանրահայտ երգիչ կամ էլ ուրիշ ինչ-որ բան.....բայց մեզանից շատ քչերի համար է կարևոր սկզբից այդ ես-ը գտնել մեր մեջ,ունենալ սկզբունքներ որոնց օգնությամբ կշարժվենք այս կյանքում,ու ուղակի օդում չենք ասի ես սկզբունքային եմ,այլ դա կապացուցենք մեր արարքներով: Մի բան անելիս ներ կդնենք մեր ողջ ուժերը,որ հետո փոշմանելու առիթ չլինի....այս ամենը չի նշանակում,որ ես-ը գտնելը իդեալ ստեղծելու նման մի բան է.ոչ...ուղակի լինել Մարդ,որը չի ամաչի ոչ մեկի աչքերից ու առաջին հերթին ինքն իր հետ անկեղծ կլինի...մենք կարող ենք շատերի մոտ տարբեր տպավորություններ ու կարծիքներ ստեղծել,բաըց դեռ հարց է դա է իրականությունը ,թե մենք այն թաքցնում ենք մեր մեջ,արտաքինից ունենալով մեր ես-ը ,իսկ ներքուստ ոչ...