Մարդիկ մեկ-մեկ զարմանում են իրենց վրա, իրենց արարքների, ու իրենց թվում է թե իրենք իրենց չեն ճանաչում, բայց չզարմանաք ու չծիծաղեք, եթե ասեմ, որ ես մեկ-մեկ ինքս ինձ չեմ ճանաչում հենց արտաքինից , ուրիշ բաներ չմտածեք. ո'չ առանձնապես տգեղանում եմ, ո'չ էլ գեղեցկանում, ուղղակի մեկ-մեկ որ հայելու մեջ նայում եմ ու ինձ թվում է՝ ես՝ ես չեմ, մի տեսակ խորթ եմ թվում ինձ, կարծես մարմինս իմը չլինի, ինձ հոգի եմ զգում, որին մարմին, ձև և ընդհանրապես ոչ մի նյութական բան պետք չէ:
Էջանիշներ