Ո՞վ եմ ես
Վերջին անգամ այս հարցը տվել էի ինձ մի քանի տարի առաջ: Եվ այն պատասխանը, որ ստացա, ինձ այնքան էլ չբավարարեց: Ավելի ճիշտ զգացի, որ ճիշտ չէ այդ պատասխանը:
Եվ մեկ էլ այս հարցը հանկարծակի գլխումս հնչեց մի քանի օր առաջ: Եվ պատասխանը ինձ ուղղակի որոշ ժամանակով անշարժության ենթարկեց: Նախ սկզբից չէի հասկանում, որ դա այս հարցի պատասխանն է, հետո, երբ հասկացա, որ դա է պատասխանը, չէի կարողանում հասկանալ, որ դա ճիշտ է կամ հնարավոր է, հիմա էլ չեմ կարողանում հասկանալ: Բայց այնուամենայնիվ այս պատասխանը, երբ սկսեցի մարսել, ինձ հանգստություն ու լռություն բերեց:
Իմ պատասխանից հետո խնդրեցի, որ այս հարցը իրենք իրենց հղեն ծանոթներս ու պատասխանները ուղղարկեն ինձ: Նրանց պատասխանները կարդալով` ապշեցի, քանի որ ինչպիսին էլ, որ պատասխաններն էին, դրանցից պահի ազնվություն էր կաթում, զգացվում էր, որ մարդը, եթե մինչ այդ էլ իր հետ ազնիվ չի եղել, այդ պատասխանի մեջ ազնիվ է ինքն իր հետ, զգացվեց, որ այս հարցս նրանց որոշ ժամանակով վերադարձրել այս պահը, մի պահ նրանք խորասուզվել են իրենց հոգու մեջ: Հենց դա էր պատճառը, որ երբ կարդում էի պատասխանները, գեղեցկության զգացողություն էի ունենում:
Այդ իսկ պատճառով այստեղ ցանկացողներին առաջարկում եմ, որ ինքներդ ձեզ հղեք այս հարցը և տաք ու գրեք ազնիվ պատասխանը: Այստեղ չենք քննարկի ոչ ոքի պատասխանները, քանի որ դա իմաստ չունի: Որպես ի՞նչ քննարկես մարդու ով լինելը: Ուղղակի կարող ենք կարդալ պատասխանները մեր ծանոթների ու անծանոթների ու այդ պատասխանների մեջ փորձենք տեսնել նրանց էությունը:
Էջանիշներ