Մի քիչ էլ ես

**SSS** · 03.05.2010, 10:58

Ասում են, թե սիրող մարդիկ երկու կես են լինում և միանալով իրար դառնում մի ամբողջություն...
Մեր դեպքում մի քիչ ուրիշ է...դու իմ 99% -ն ես,մնացած 1% -ն էլ քեզ սիրելու և քեզ համար ապրելու համար է... առանց քեզ ես կիսատ չեմ,ես պարզապես չկամ...

**Rhayader** · 03.05.2010, 11:25

SSS-ի խոսքերից

Ասում են, թե սիրող մարդիկ երկու կես են լինում և միանալով իրար դառնում մի ամբողջություն...
Մեր դեպքում մի քիչ ուրիշ է...դու իմ 99% -ն ես,մնացած 1% -ն էլ քեզ սիրելու և քեզ համար ապրելու համար է... առանց քեզ ես կիսատ չեմ,ես պարզապես չկամ...

Կաշմառ կակոյ, մենակ թե չասես, որ ֆիզիկապես, որովհետև ես դժվարությամբ եմ պատկերացնում էն 850 կիլոգրամանոց մարդուն, ում դու սիրում ես

Աղջիկների (ու ոչ միայն) մեծագույն սխալներից է՝ իրենք իրենց կորցնում են սիրահարվելիս, հետո գնաց տառապելաբանությունը... Դա սիրել չի, դա սեփական եսի վրա հենվելուց վախենալու պատճառով ուրիշի եսին փաթաթվել է, իսկ իրականում ուրիշին կարող ես սիրել միայն ինչ-որ տոկոսով նրանից, թե որքանով ես սիրում ինքդ քեզ: Ու տոկոսը միշտ հարյուրից փոքր է: Կորցրեցիր քեզ՝ դա արդեն սեր չի, կախվածություն է: Նույն հավանականությամբ կարող է թմրամոլը գրել հերոինի մասին: Մի՞թե դա սեր է, եթե նա առանց հերոին չկա ու միայն հերոինի մեջ է ինքն իրեն գտնում:
Կամ էլ՝ զգայական զեղման պահին գեղեցիկ խոսքեր են, որ ասել ես, առանց խորանալու իմաստի մեջ

**SSS** · 03.05.2010, 11:37

Rhayader-ի խոսքերից

Կաշմառ կակոյ, մենակ թե չասես, որ ֆիզիկապես, որովհետև ես դժվարությամբ եմ պատկերացնում էն 850 կիլոգրամանոց մարդուն, ում դու սիրում ես

Աղջիկների (ու ոչ միայն) մեծագույն սխալներից է՝ իրենք իրենց կորցնում են սիրահարվելիս, հետո գնաց տառապելաբանությունը... Դա սիրել չի, դա սեփական եսի վրա հենվելուց վախենալու պատճառով ուրիշի եսին փաթաթվել է, իսկ իրականում ուրիշին կարող ես սիրել միայն ինչ-որ տոկոսով նրանից, թե որքանով ես սիրում ինքդ քեզ: Ու տոկոսը միշտ հարյուրից փոքր է: Կորցրեցիր քեզ՝ դա արդեն սեր չի, կախվածություն է: Նույն հավանականությամբ կարող է թմրամոլը գրել հերոինի մասին: Մի՞թե դա սեր է, եթե նա առանց հերոին չկա ու միայն հերոինի մեջ է ինքն իրեն գտնում:
Կամ էլ՝ զգայական զեղման պահին գեղեցիկ խոսքեր են, որ ասել ես, առանց խորանալու իմաստի մեջ

Աղջիկների սխալն այն է,որ "սիրում" կամ "սիրահարվում" են ռանց դիմացինին ճանաչելու...Եվ դա ոչ միայն աղջիկների սխալն է...
Ցանկացած մարդ ունի սիրելու իր ձևը...Կներես բայց սիրո առումով դու չես կարող ինձ ինչ որ բան ապացուցել...Սա իմ սիրելու եղանակն է'առանց ինքս ինձ կորցնելու... սիրհարված չեմ սիրում եմ...դրանք տարբեր են...

**Rhayader** · 03.05.2010, 12:19

Ոչ մի բան ոչ ուզում եմ, ոչ էլ պատրաստվում եմ ապացուցել

ինչպես շատ ճիշտ նկատեցիր՝ ամեն մարդիր ձևով է սիրում:
Բայց եթե մի բան հաստատ գիտեմ՝ ինչ չես ճանաչում, չես կարող սիրել: Եթե դու մի տոկոս ես, ապա քո սիրած իննսունիննը տոկոսն իրականում քո մի տոկոսի իննսունիննը տոկոսին է հավասար

իսկ մնացածն ինչ է՝ դու կիմանաս: Սիրելու՝ իսկական ու մտացածին, փորձ ունեցած, ու դրանք իրարից տարբերել սովորած մարդիկ կհասկանան, թե ինչի մասին եմ խոսում:
Եթե ինչ-որ մեկի հիման վրա պատկեր ես ստեղծում ու սիրահարվում այդ պատկերին, ապա այդ պատկերն էլ քո մասն է, ոչ թե նրա, ու սերն էլ քոնն է, ու դու կարող ես առանց նրա էլ սիրել՝ պատկերը հարմարեցնելով ցանկացած մարդու:

**SSS** · 03.05.2010, 12:25

Եթե դու ինչ որ մեկին քո 99% ն ես համարում,դա չի նշանակում,որ կորցնելու ես քո "ես",ինքնատիպությունը...ու բոլորովին էլ պարտադիր չէ,որ նա իմանա թե քո 99% է,ասեմ ավելին'իմաստ էլ չկա...,եթե իմանայի,որ նա կկարդա սա,հավատա չէի գրի...
Իսկ մնացածն ինչ է.ես ինքս գիտեմ

**KiLa** · 04.05.2010, 01:45

Սիրիր ինչպես սիրում ես, հենց այդպես, ինքնամոռաց ու նվիրված, անձնազոհ ու գլուխդ կորցրած: Հենց դրա մեջ է սիրո անկրկնելիությունը,
նրա գեղեցկությունը...Ես քո թվաբանությունից հասկացա, որ դու նկատի ունեիր քո նվիրումը սիրելիիդ: Քո՝, նրանով լցված լինելուդ աստիճանը: Եվ բոլորովին չմտածեցի այն թվաբանության մասին, կամ թվային հարաբերությունների, որոնց օգնությամբ դու ընդամենը փորձել էիր ներկայացնել քո հոգեվիճակը: Գեղեցիկ էր, սիրիր քո նման, արտահայտվիր քո նման, զգացմունքների մեջ կարևորը անկեղծությունն է, քեզ անպայման ճիշտ կհասկանան...

**SSS** · 07.05.2010, 11:24

Եվ լռություն է... ու նորից գիշեր,
Ցավում է հոգիդ...ու նորից հուշեր,
Անձրև է տեղում և թրջված աչքեր,
Դու դեռ փնտրում ես...կիսաը երազներ...

Եվ ահա մի նոր սիրո առասպել,
Ահա թոկ դարձող մի շատ բաևակ թել...

Եվ կրկին լուռ ես...
Նայում ամենքին ծածուկ ժպտում ես,
Թեև քո հոգուն հեռու հեռվում ես...
Եվ դժոխային այս մենության մեջ,
Երբ կիզում է քեզ սիրո հուրն անշեջ,
Մի ինչ որ փերի գալիս է դեպ քեզ,
Նա շշնջում է' դեռ սիրում եմ քեզ...

Ու նորից գիշեր,նորից առավոտ,
Նորից անձրև է և ամպրոպ խռպոտ...
Վախվորած աշխարհ և թախծոտ աչքեր,
Աստղազարդ երկինք,ժպտացող աստղեր,
Առաբց թանադա սիրո նոր կենաց
Եվ հույսի շողեր աչքերում քո թաց

Ու նրրից գիշեր
Երկնակամարում երկու հոգու ստվեր
Եվ իրար փարվող հարազատ սրտեր
Ասված կամ չասված, բայց սպասված խոսքեր...

2005թ.