ինչ է երջանկությունը?

**E-la Via** · 07.03.2010, 15:26

Դեկադա, շնորհակալ եմ նյութի համար:
Լեվ Տոլստոյի խոսքերից հետո դժվարանում եմ որևէ բան ասել, բայց կփորձեմ:
Երջանկությունն ու ուրախությունը ինձ համար մեկը մեկից անբաժան են, մեկը մեկի մասն են կազմում: Adriano շատ ճիշտ հարցում է արել: Արտաքին գործուններից կախված երջանկությունն ու ուրախություն ակնթարթային են: Շատ ժամանակ, երբ մենք հասնում ենք նրան, ինչ մեր կարծիքով մեզ կերջանակցներ, երջանկություն չենք ունենում , կամ էլ ունենում ենք "երջանկություն"՝ համեմված ինչ-որ դառնության նշույլով: Ես միշտ մտածել եմ, թո այդ ինչպես է պատահել, որ մեր կյանքի երջանիկ ու ուրախ պահերը այդքայ հազվագյուտ երևույթ են, իսկ դառը, տհաճ, վատ, անտարբեր պահերը կազմում են մնացած մասը: Սա անբնական է, սխալ: Չէ որ եթե կա Աստված , եթե Նա արարել է մարդուն, Նրան կյանք տվել, աշխարհը տվել / ևհենց այդպես էլ կա/, ապա Նա դա արել է, որ իր որդիներին ուրախություն ու երջանկություն պարգևի: Մարդուն ի սկզբանե ամեն ինչ տված էր, նրան մնում էր ուրախանալ Աստծո արարումով: Բայց մենք կորցրել են այդ ունակությունները: Այժմ մենք չենք ուրախանում առանց պատճառի, այդ պատճառով էլ կորցրել ենք մեր երջանկությունը: Բայց ես հավատում եմ, որ կարող ենք ձեռք բերել առանց պատճառի մշտական ուրախություն ու երջանկություն: Միայն անհրաժեշտ է, որ ավելի շատ լսենք մեզ, միավորվենք մեր հոգու հետ, հոգի դառնանք, հիանանք Աստծո տվածով: Հիմա կասեք սրանք միայն խոսքեր են, իսկ իրական կյանքում դա հնարավոր չէ, իսկ ես էլ կասեմ, որ ի սկզբանե խոսքն էր: Եթե խոսքը, միտքը կա, այն կարող է նաև իրականանալ: Ցանկացեք երջանիկ լինել,և կլինեք:

Այ ես այսօր եկեղեցում պատարագի էի, լսում էի Աստծո փառաբանումը, խոսքը և դրա հետ մեկտեղ լսում էի դրսում թռչունների ուրախ ծլվծոցը, ու այդ պահին սիրտս անկրկնելի ուրախությամբ լցվեց, որն էլ ինձ մինչև հիմա երջանկության մեջ է պահում: Մի՞ թե ինձ ավելին էր հարկավոր այս զգացողության համար:

**KiLa** · 08.03.2010, 01:43

way-ի խոսքերից
Այ ես այսօր եկեղեցում պատարագի էի, լսում էի Աստծո փառաբանումը, խոսքը և դրա հետ մեկտեղ լսում էի դրսում թռչունների ուրախ ծլվծոցը, ու այդ պահին սիրտս անկրկնելի ուրախությամբ լցվեց, որն էլ ինձ մինչև հիմա երջանկության մեջ է պահում: Մի՞ թե ինձ ավելին էր հարկավոր այս զգացողության համար:

Բարև հարգելիս: Ես ճիշտն ասած չեմ մասնակցել վերոհիշյալ քվեարկությանը և մի պարզ պատճառով. Չգիտեմ պատասխանը…
Հարցը ինձ թվում է ավելի սոցիալական բնույթի, որովհետև նրա պատասխանը ՝, ինձ թվում է, սերտորեն կապված է՝, եթե չասեմ, որ կախված է՝, մարդու բնավորությունից, ունեցած մենթալիտետից, բնույթից և այլն... Այլ բան է փիլիսոփայորեն թվարկել երջանկությունը խոչնդոտող գործոնները կամ ապահովվող պայմանները, և բոլորովին ուրիշ բան է կարծիք հայտնել թե մարդկանց քանի տոկոսը կարող է իրեն երջանիկ զգալ միայն ներքին՝, ինչպես Ադրիանոն է ասում, և ես եմ հասկանում՝, ներքնաշխարհի ձեռք բերած խաղաղության, գեղեցիկ անդորրի շնորհիվ: Եթե հարցը կոնկրետ վերաբերվեր ինձ, ես գուցե և կկարողանայի պատասխանել, բայց մնացածների փոխարեն քվեարկել չեմ կարող: Չեմ բացառում նաև իմ՝, հարցը սխալ հասկանալու, կամ ըմբռնելու տարբերակը:
Իսկ որ դու , հարգելիս, կարողանում ես ըմբռնել ու հասկանալ հոգեկան խաղաղության հասած վիճակի էֆեկտը, ըստ ինձ, լրիվ իրավացիորեն համարում ես այն երջանիկ պահ և վայելում ես այն...դա ուղղակի հրաշալի է:

**E-la Via** · 08.03.2010, 13:49

KiLa-ի խոսքերից

.
Իսկ որ դու , հարգելիս, կարողանում ես ըմբռնել ու հասկանալ հոգեկան խաղաղության հասած վիճակի էֆեկտը, ըստ ինձ, լրիվ իրավացիորեն համարում ես այն երջանիկ պահ և վայելում ես այն...դա ուղղակի հրաշալի է:

Բարև KiLa: Մինչ հոգեկան խաղաղության վիճակի էֆեկտը հասկանալը՝ ես այն զգում եմ, իսկ երբ զգում եմ, սիրտս ուրախությամբ ու երջանկությամն է լցվում, իսկ երբ ես այդ վիճակում եմ լինում ցանկացած քայլ, գործողությունս անում եմ սիրով, ոգևորությամբ, մարդկանց հանդեպ ավելի հանդուրժողական եմ դառնում և այլ: Ցանկացած արածս քայլ այդ ժամանկ հաջողությամբ է պսակվում, ուրախություն պատճառում:

**KiLa** · 09.03.2010, 00:30

Բարև հարգելի Վայ: Նորից ասեմ, որ ես շատ ուրախ եմ քեզ համար: Որովհետև այսօրվա գորշ իրականության մեջ, բոլորին չէ, որ հաջողվում է, բացել իր մեջ, իր ներքին աշխարհում ,,նիրվանայի" դռները, կամ գոնե դեպի այն տանող ճանապարհի դռները: Եվ ինձ թվում է, որ քեզ ուղղակի պետք է ցանկանալ . ,,В мыг блаженство век лови". Ամենայն բարիք հարգելիս…

**Minerva** · 09.03.2010, 16:57

Ո՞նց կարելի ա սահմանել երջանկությունը։ Ամեն մեկը երջանկության իր ընկալումն ու իր չափանիշներն ունի։ Ու ընդհանրապես, հնարավոչ չի կատարելապես երջանիկ լինել, որովհետև մարդն իր բնույթով էնպիսին ա, որ միշտ ձգտում ա ավելիին։ Հետո էլ կատարյալ երջանկությունը իմ կարծիքով շուտ կձանձրացնի։ Չեխովը շատ սիրուն խոսքեր ուներ երջանկության մասին, որ գտնեմ, կդնեմ։

**Minerva** · 09.03.2010, 17:47

Գտա։

Счастья нет и не должно быть, а если в жизни есть смысл и цель, то смысл этот и цель вовсе не в нашем счастье, а в чем-то более разумном и великом. Делайте добро Երջանկություն չկա և չպիտի լինի, իսկ եթե կյանքն ունի իմաստ և նպատակ, ապա այդ իմաստն ու նպատակը ոչ թե երջանկության, այլ ավելի իմաստուն ու հզոր ինչ որ բանի մեջ են։ Բարություն արեք։