Թեթև ապրենք

[A.r.p.i.]

Եթե էս հարցը գլոբալ տեսանկյունից քննարկվի, ապա չեմ կարծում, թե աշխարհիս երեսին կգտնվի մի մարդ, ով լիարժեք թեթևա ապրում…Դա պիտի առնվազն ուղեղիդ off կնոպկեն սեղմած լինես, որովհետև հնարավոր չի անարդարություն ու դաժանություն տեսնես, ու ինքնդ քեզ ասես, այ մարդ դե ինչ կա, թեթև տար, տենց էլ պիտի լինի…
Իսկ եթե խոսքը զուտ վերաբերումա սուտի-մուտի կոմպլեքսներից ազատվելու ու թեթև ապրելու մասին, ապա ես կամաց-կամաց բուժվում եմ, որովհետև եթե նախկինում ինձ էին շատ շատերը ասում, թեթև տար, հիմա ես եմ շատ շատերին այդ բանը ասում…
Ասեմ , որ ժամանակին ունեցել եմ այ այս տիպի կոմպլեքներ.
-Անծանոթ շրջապատում դժվար հարմարվող,/չնայած հիմա էլ մի քիչ պահպանվելա էդ կոմպլեքս, բայց այն չի խանգարում ինձ թեթև ապրել/
-Ամաչում էի արևային ակնոց կրելուց/ինչ էլ կոմպլեքս էր/
Ուֆ էլ չեմ հիշում, ոնց որ իրոք բուժվել եմ