Ինչու՞ է մարդկանց թվում, թե իրենք ավելի լավ գիտեն, թե ինչ է պետք ուրիշներին

[SSS]

Այ հենց քո ասած քննադատությունը դա վատ բան է: Խորհուրդ պետք է տալ առանց քննադատելու, իհարկե ով չի քննադատել ես, դու, և մյուսները, սակայն ես ինքս ինձ չեմ սիրում, երբ մարդուն քննադատում եմ, ասում են չէ կարաս օգնի չես կարա մի խառնվիր: Հասկանում ես հարցը կայանում է պարզ մարդկային վերաբերմունքին: Հիմա կասես էս հրեշտակը որտեղիցա եկել, բայց ինչքան էլ մտածում եմ քննադատելը այլ բաներով ծածկելը, ասենք քո ասած խորհուրդ տալով քննադատելը, ծեծելով քննադատելը, աղաչելով քննադատելը, ծիծաղով քննադատելը, պաչելով քննադատելը, սրանք բոլորը բուն հարցից, խնդրից շեղելու նոր ձևեր են: Ես գտնում եմ, որ պետք է հստակ սահմանազատել խորհուրդ տալով քննադատելը ու խորհուրդ տալը: Ինչ է նշանակում ընդհանրապես քննադատել, ասում են չէ շատ հարցերի լուծում գտնվում է այո-ների ու ոչ-երի համադրումով, սակայն սա քննադատել չէ, քննադատելը նույնիսկ գտնում եմ ավելի խորը հոգեբանական խնդիր է, քան թվում է առաջին հայացքից:

[HTML]Դու պարզապես շատ ես խորանում,այդ նույն հաջողությամբ խորհուրդ տալու մեջ էլ կարող ես լավն ու վատը գտնել,պետք է ամեն ինչին թեթև նայել,թող քննադատեն իսկ դու դրանից միայն լավը քաղիր"Հանճարներն անքան լավը չէին լինի,եթե չլինեին նրանց քննադատողները',չեմ հիշում ով էր ասել,բայց լավէ ասել