Մարդը կատարյալ չէ, իսկ դա արդեն ենթադրում է, որ դիամցինին ոչ մեկը քննադատել իրավունք չունի: Քննադատելը դրական տարր չի կարող պարունակել, ու դա հատկապես վերաբերում է դիմացինի վարքին, ապրելակերպին ուղղվող քննադատությանը: Քննադատություն չեմ ընդունում, ընդունում եմ խորհուրդ,կարծիք: Մարդ, երբ սկսում է դիմացինին քննադատել, արդեն իսկ իր կամքն է թելադրում, նույնիսկ ենթագիտակցորեն:Ով ես դու, որ ինձ քննադատես:Դատող,դատավոր, թե ամենա-ամենա: Քննադատությունը կարող է լինել երեւույթի, իրավիճակի, բայց ոչ թե այս կամ այն մարդու վարքի, ապրելակերպի, սխալի վերաբերյալ, կարծում եմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ