Մեջբերում Leo Negri-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Կախվածա անհատից:
Եթե անհատը բավականաչափ հասուն լինելով հասկանումա, որ անտեղի մարդ սպանելը լավ բան չի, ու ինքնուրույն տարբերումա չարն ու բարին, իրան պատվիրաններ պետք չեն սեփական էթիկ կանոնները պահելու համար:
Տաս պատվիրանները, իմ կարծիքով ուղղված են առաջին հերթին հասարակական կյանքն ու հասարակական էթիկան մշակելու համար (Վելվետը խոսել է այս մասին, եթե չեմ սխալվում): Հասարակական հարաբերությունների կարգավորման հարցում տասնաբանյան արդյունավետ համարո՞ւմ ես:

Իսկ այ եթե անհատին` մարդ չսպանելու համար անպայման պետքա ապագա գոյություն չունեցող դժոխքում աստվածային պատժի հեռանկար` ապա իհարկե, նման մարդկանց պատվիրաններ պետք են:
Տասնաբանյան ու նրան հարող հատվածները (Ելք, Ի; Բ Օրինաց, Ե) դժոխքի մասին ոչինչ չեն ասում: