Չէիր էլ կարա լավ ձևակերպեիր:Հա, երևի լավ չձևակերպեցի
Բանն այն է, որ Հիսուսը ադամական մեղքի կոնցեպցիայի մասին չի խոսացել: Խոսացելա սեփական մեսսիայի ստատուսի մասին, ասելա թե Իսրայելի ազգի փրկչի: Ադամական մեղքի գաղափարը հորինելա Պողոսը՝ Հիսուսի մահը արդարացնելու նպատակով /հո իզուր չի մեռել՝ պարզվումա սաղիս ադամական մեղքիցա ազատել/: Թե ինչ հակաճառություններ են ստեղծվում Հին Կտակարանի հետ, կրոնամոլ Պողոսին նուրբ ասած չի հետաքրքրել:
Եթե մարդիկ Հիսուսից առաջ կարաին ընկնեին դրախտ, ապա ումա պետք զոհը?այլ նորովին բացվեց ճանապարհ դեպի դրախտ:
Եթե չէին կարա՝ ապա ուր են մարգարեները?
Թե մարգարեները ծանոթով դրախտ են ընկել, իսկ մնացած մարդկանց պետք էր շտապ փրկել միակ որդուն զոհաբերելով?
Սեպտուգիանտան ժամանակակից հունարենով չի գրվել: "ձիլոտիս" թարգմանությունը արդեն ոչնչացնումա օրիգինալ բառի իմաստների մեծ մասը՝ նամանավանդ հաշվի առնելով հետագա կոնտեքստը /մինչը չորրորդ սերունդ գլուխները ուտել և այլ ձևերով պատժելու մասին տողերը էդքան էլ չեն բռնում "ջանասեր" ու "նախանձախնդիր" բնորոշումներին/:Ի՞նչ ես փրփուրներից կախվում: Դասական հունարենի զետայի հնչողությունը անորոշ է, իսկ ժամանակակից հունարենում այն հնչում է «զ»:
Մեջբերել
Էջանիշներ