Ինչու՞ են մարդիկ հավատում աստծո գոյությանը

[Mariam1556]

Միգուցե ոմանց հետ կյանքը շատ անարդար է վարվել դրա համար չեն ուզում Աստծու գոյությանը հավատալ,կամ պարզապես ինչ որ հրաշքի են սպասում..Դա մեր էությունն է , մարդ արարածը միշտ ապացույցների կարիք ունի:Այ երբ որ մեզ հետ դժբախտություն է պատահում մենք միանգամից մտածում ենք որ եթե Աստված լիներ ապա այն մեզ հետ տեղի չէր ունենա,սակայն երջանիկ պահերին չգիտես խի նույնսիկ կարիք էլ չենք ունենում մտածելու , որ դա կարող է Նրա ձեռքի գործը լինել...
Ես ուղղակի մի բան գիտեմ , որ պարտադիր չէ Նա ունենա երկու աչք,ձեռքեր ,ոտքեր մեզ նման որ նոր սկսենք հավատալ )) Աստված այն ամենն է ինչին մենք հավատում,սիրում և վստահում ենք,ոմանց համար դա կլինի սերը,ոմանց համար ընտանիքը,և իհարկե որոշ մարդկանց համար էլ այն Մեկը ով ստեղծեց աշխարհը 6 օրում և 7-րդ օրն էլ հանգստացավ...

[Whyspher Whisper]

Այսօր դյվար է հանդիպել մի մարդու, որը չի հավատում աստծու գոյությանը: Ես ուզում եմ ձեր կարծիքը լսել, թե ինչու է այդպես

Աստծո գոյությունը ապացուցելը ամենաանշնորհակալ բանն է կարծում եմ. եթե դա զգում ես ու հավատում, ապա բացատրելու կարիք բոլորովին չի լինում, իսկ եթե չես ընդունում, ապա ոչինչ չի ստիպի փոխել կարծիքը:

Իմ կարծիքով Աստծուն մարդը կարող է մի բանով միայն մոտենալ... նմանվել... Դա ստեղծելու ընդունակությունն ա:
Մենք ինչ գիտենք Աստծո մասին, բացի այն բանից որ նա "ստեղծել է" - ոչինչ:
կարծում եմ ցանկացած ստեղծագործող, նորը ստեղծող մարդ մոտենում է աստծու կերպարին:
Ի վերջո ում անուններն են մնում պատմության մեջ, որ միշտ հարգանքով ու սիրով ենք հիշում - նկարիչների, բանաստեղծների, կոմպոզիտորների, գյուտարար գիտնականների, շենացնող թագավորների.......
Հիշեք որտեղ են օգտագործվում հիմնականում "Աստվածացնել" և "Աստվածային" բառերը!!!

Մի կողմից համաձայն եմ. մարդուց բացի ուրիշ կենդանի ունակ չի ստեղծագործելուն, և դա Աստվածաշնչում ներկայացված է, կարծեմ, նրանով, որ Ադամը անուններ է տալիս գոյություն ունեցող երևույթներին /մեկ այլ իմաստն էլ երևի ամեն ինչի էության ճանաչելն է/: Բայց, մյուս կողմից, շատ ստեղծագործողներ կարող եմ բոլորովին էլ "աստվածային" չլինել իրենց էությամբ: Հանճարն ու չարագործությունը էդքան ել միանշանակ հականիշներ չեն:
Իսկ երեք հիմնական տրանսցենդենտալ հասկացություններ, որոնցոքվ մարդը կարող է բնորոշնել Աստծուն. "էական", "միասնական", "բարի" /ոնց որ թե էդքան էլ ճշգրիտ թարգմանություն ստացվեց. "Сущее, Единое, Благое"/:

[VisTolog]

Միգուցե ոմանց հետ կյանքը շատ անարդար է վարվել դրա համար չեն ուզում Աստծու գոյությանը հավատալ,կամ պարզապես ինչ որ հրաշքի են սպասում..Դա մեր էությունն է , մարդ արարածը միշտ ապացույցների կարիք ունի:Այ երբ որ մեզ հետ դժբախտություն է պատահում մենք միանգամից մտածում ենք որ եթե Աստված լիներ ապա այն մեզ հետ տեղի չէր ունենա,սակայն երջանիկ պահերին չգիտես խի նույնսիկ կարիք էլ չենք ունենում մտածելու , որ դա կարող է Նրա ձեռքի գործը լինել...
Ես ուղղակի մի բան գիտեմ , որ պարտադիր չէ Նա ունենա երկու աչք,ձեռքեր ,ոտքեր մեզ նման որ նոր սկսենք հավատալ )) Աստված այն ամենն է ինչին մենք հավատում,սիրում և վստահում ենք,ոմանց համար դա կլինի սերը,ոմանց համար ընտանիքը,և իհարկե որոշ մարդկանց համար էլ այն Մեկը ով ստեղծեց աշխարհը 6 օրում և 7-րդ օրն էլ հանգստացավ...

իսկ ես մտածում եմ, թե ինչպես կարելի էր խուսափել դրանից

երջանիկ պահեր եթե լինում էլ են, մտածում եմ, թե ոնց եղավ, որ տենց եղավ.. դե ուրիշ էլ ի՞նչ պետքա մտածեմ..

[Mark Pauler]

Կխնդրեի, որ լավ ուսումնասիրես, թէ ինչ է նշանակում բառախաղ տերմինը, որ պատեհ անպատեհ չօգտագործեիր այն։Իմ գրածի մեջ ոչ մի կերպ բառախաղ չկա։

Mark Pauler իմ պաշտած Աստվածը՝ Կտակարանի Աստվածն է, ու ինձ համար միակ ու ճշմարիտն է ։ Քեզ ստիպելու ոչինչ չունեմ, չգիտեմ թէ ի՞նչ աստծո ես հավատում, ու իմ խորին համոզմամբ, մարդ պատասխանատու է լինելու ոչ թէ իր խղճի առաջ, այլ Աստծո։ Գուցե թէ քեզ նորից սա բառախաղ թվա, բայց ասեմ, որ հսկայական տարբերություն կա՝ ընդհունել սեփական խղճին որպես աստված և ընդհունել Արարչին որպես Աստված։Մարդկային գերագույն տականքները միշտ էլ իրենց խղճի առաջ մաքուր են կարծել իրենց .միշտ էլ իրենք իրենց արդարացրել են։Բայց երանի այն մարդուն, որ ոչ թէ մարդկային արդարությունով արդար կգտնվի այլ Աստվածային։

Նախ կներես, եթե տոնիս մեջ ագրեսիա ես նկատել, բացարձակ այդպիսի մտադրություն չեմ ունեցել:
Բառախաղ տերմինը բավական լավ եմ պատկերացնում: Բառախաղի շատ ձևեր կան, մեկն էլ հենց արտահայտությունը կիսելն է, մեկ իմաստից նոր իմաստներ ստանալով:
Փորձի գրածս արտահայըությունը ամբողջովին մեկնաբանես:
Ինչ վերաբերվում է գրածիդ, թե մարդկային գերագույն տականքները միշտ էլ իրենց խղճի առաջ մաքուր են կարծել իրենց - համաձայն եմ:
Բանից պարզվում է ես ու դու նույն աստծուն ենք հավատում
Չեմ ուզում մեծամիտ թվալ, բայց պետք է ասեմ, որ կտակարանային որոշ դասական քահանայական մեկնաբանություններ ուղղակի չեմ կարողանում ընդունել, դրա համար էլ իմ համար, իմ աշխարհընկալմամբ բացատրություններ եմ գտել:
Ինձ հետաքրքիր է քո կարծիքը իմ մյուս ասածի մասին` աստծո կերպարանքով ստեղծված մարդու մասին:

[Mark Pauler]

Հարցերիդ հերթով կպատասխանեի Հայկօ, բայց տեսնում եմ որոշել ես ուղղակի խառնես իրար, դրա փոխարեն մի կոչ կանեմ -
ՊԵՏՔ ՉԻ ԱՍՏԾՈՒՑ ԱՆՆԴՀԱՏ ԻՆՉ ՈՐ ՆՈՐ ՀՐԱՇՔՆԵՐ ՈՒԶԵԼ: ՆԱ ՍՏԵՂԾԵԼ Է ՄԵԶ, ՏՎԵԼ Է ՄՏՔԻ, ԽՂՃԻ ՈՒ ԸՆՏՐՈՒԹՅԱՆ ԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, ՄԵՐ ՏԵՍԱԿԸ ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼՈՒ ՀՆԱՐԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, ՇՆՈՐՀԵԼ Է ԶԳԱՑՄՈՒՆՔՆԵՐՈՎ: ԵԿԵՔ ՉԾԱՆՐԱԲԵՌՆԵՆՔ ԱՍՏԾՈՒ ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՄԵՐ ՄԱՆՐ ՄՈՒՆՐ ԽՆԴԻՐՆԵՐՈՎ: ԴՐԱ ՓՈԽԱՐԵՆ ԱՄԵՆ ՄԵԿՍ ՄԻ ՓՈՔՐ ԱՐԱՐՔ ԹՈՂ ԱՆԻ ԱՇԽԱՐՀԸ ԱՎԵԼԻ ԼԱՎԸ ԴԱՐՁՆԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ: ՈՒ ԵԹԵ ԻՍԿԱՊԵՍ ԲՈԼՈՐԸ ԱՅԴՊԵՍ ԱՆԵՆ ՄԻ ՕՐ ԿՏԵՍՆԵՆՔ, ՈՐ ՄԵՐ ՔԱՅՔԱՅՎԱԾ ԱՇԽԱՐՀԸ ԻՍԿԱԿԱՆ ԴՐԱԽՏ Է ԴԱՐՁԵԼ:

[Vook]

Ինձ հետաքրքիր է քո կարծիքը իմ մյուս ասածի մասին` աստծո կերպարանքով ստեղծված մարդու մասին:

Mark ջան գուցե ոչ այս թեմայում ու այս ծաղր ու ծանակի մեջ։

[Gayl]

"ԻՄ ԽԻՂՃՆ ԻՄ ԱՍՏՎԱԾՆ Է" ընդամենը նշանակում է, որ այդ բառերն ասող մարդը գտնում է, թե իր խիղճը մաքուր է

Բայց ոնց քցում-բռնում եմ այդ նախադասությունը ոչինչ էլ չի կարող նշանակել, դե եթե չեմ սխալվում Աստված բառը Արարիչ բառին հոմանիշ է, կամ էլ Աստված ասում են ով այս բոլորի ստեղծողն է և ինչպես եղավ որ այն ինչ որ մեկի խիղճն է

[Mark Pauler]

Mark ջան գուցե ոչ այս թեմայում ու այս ծաղր ու ծանակի մեջ։

Ոնց կուզես - ես չեմ նեղվում էս մթնոլորտից, նույնիսկ հետաքրքիր ա: Երկխոսության մեջ եմ մտնում այն մարդկանց հետ ով իսկապես հետաքրքրում ա իր մտքերով:

[Mark Pauler]

Բայց ոնց քցում-բռնում եմ այդ նախադասությունը ոչինչ էլ չի կարող նշանակել, դե եթե չեմ սխալվում Աստված բառը Արարիչ բառին հոմանիշ է, կամ էլ Աստված ասում են ով այս բոլորի ստեղծողն է և ինչպես եղավ որ այն ինչ որ մեկի խիղճն է

Էլի նույն հարցին անդրադարձանք..... Երևի նոր ես միացել բանավեճին: Արտահայտությունը լրիվ կարդա!!!
Հենց որ այս արտահայտության մեջ Աստծուն տեսնում ես ինչ որ մեկի խիղճ - Աստված դառնում ա ինչ որ նյութական մի բան, էտ ինչ որ մեկի սեփականություն: Էտպես թող մենակ կաշառակեր տերտերը մտածի, որ Աստծո անունով փող ա պահանջում:
Արտահայտությունը անում է մի անձ, ով իր մեջ գտել է աստծուն ու իր խիղճն առաջնորդում է աստվածահաճո ձևով: Արտահայտությունը ճիշտ մեկնաբանելու համար մի կտրտեք, մի բաժանեք մասերի:

[Gayl]

Էլի նույն հարցին անդրադարձանք..... Երևի նոր ես միացել բանավեճին: Արտահայտությունը լրիվ կարդա!!!
Հենց որ այս արտահայտության մեջ Աստծուն տեսնում ես ինչ որ մեկի խիղճ - Աստված դառնում ա ինչ որ նյութական մի բան, էտ ինչ որ մեկի սեփականություն: Էտպես թող մենակ կաշառակեր տերտերը մտածի, որ Աստծո անունով փող ա պահանջում:
Արտահայտությունը անում է մի անձ, ով իր մեջ գտել է աստծուն ու իր խիղճն առաջնորդում է աստվածահաճո ձևով: Արտահայտությունը ճիշտ մեկնաբանելու համար մի կտրտեք, մի բաժանեք մասերի:

Այս արտահայտությունը չի կարող ունենալ ճիշտ մեկնաբանություն, որովհետև բառերը սխալ են ընտրված:
Մարդ չի կարող իր մեջ գտնել Աստծուն, Աստծո խոսքը հնարավոր է, բայց Աստծուն իր մեջ գտնելը որնա՞

[յոգի]

Այս արտահայտությունը չի կարող ունենալ ճիշտ մեկնաբանություն, որովհետև բառերը սխալ են ընտրված:
Մարդ չի կարող իր մեջ գտնել Աստծուն, Աստծո խոսքը հնարավոր է, բայց Աստծուն իր մեջ գտնելը որնա՞

Գայլ ջան եթե հնարավորություն ենք դնում Աստծո առջև, մենք մարդ արարածներս, ապա ու՞ր մնաց Աստծո ամենակարող լինելը...
Նա ամենուրեք է... և նաև ամենից դուրս... սրանք Կտակարաններից չեն վերցրած, այլ յոգայի ուսմունքից...
Եթե կա մի Քրիստոնեագետ թող բացատրի թե ին՞չ է նշանակում Սուրբ Երրորդություն... եթե մի քանի գրառում վերև նայես ապա բացատրել եմ դա ըստ յոգայի ուսմունքի, որը նույնն է Քրիստոնեության մեջ...
Ինքնաճանաչումը հենց դա է, գտնել Աստծուն իր սրտի մեջ, որպես Սուրբ Հոգի (Պարամ Ատմա)...
Հարց է առաջանում՞ որովհետև այդ մասին երբեք չեք լսել...

Քրիստոսը ասում էր ««շատ բաներ ունեմ ասելու, բայց ականջ չունեք լսելու»»...

[Gayl]

Գայլ ջան եթե հնարավորություն ենք դնում Աստծո առջև, մենք մարդ արարածներս, ապա ու՞ր մնաց Աստծո ամենակարող լինելը...
Նա ամենուրեք է... և նաև ամենից դուրս... սրանք Կտակարաններից չեն վերցրած, այլ յոգայի ուսմունքից...
Եթե կա մի Քրիստոնեագետ թող բացատրի թե ին՞չ է նշանակում Սուրբ Երրորդություն... եթե մի քանի գրառում վերև նայես ապա բացատրել եմ դա ըստ յոգայի ուսմունքի, որը նույնն է Քրիստոնեության մեջ...
Ինքնաճանաչումը հենց դա է, գտնել Աստծուն իր սրտի մեջ, որպես Սուրբ Հոգի (Պարամ Ատմա)...
Հարց է առաջանում՞ որովհետև այդ մասին երբեք չեք լսել...

Քրիստոսը ասում էր ««շատ բաներ ունեմ ասելու, բայց ականջ չունեք լսելու»»...

Ես էլ եմ սիրում Քրիստոսի խոսքերը մեջբերել, որովհետև այնքան պարզ է որ հասանելի է ցանկացած մարդու, Յոգի ինչու եք այդքան խճճում ինքներդ ձեր համար ստեղծում եք անանցելի անտառ:

Ոչ մի ձև չթարգմանվող նախադասություն է իմ խիղճը իմ Աստվածն է, ավելի լավ տարբերակ իմ խիղճը Աստծո խոսքն է, երևի այդպես ավելի ճիշտ է:

[Bujak2012]

Մարդիկ ես ոզում եմ իմ պատկերացումները ներկայացնեմ «Աստված » հասկացողության վերաբերյալ: Սկսեմ տիեզերքից: Անձամբ ես անսահմանությունը շատ դժվար եմ պատկերացնում, էլ ուր մնաց ընդարձակվող անվերջությունը: Հավատալ, որ էդ հազարավոր արևային համակարգերը, միլիոնավոր մոլորակները, միլիարդավոր աստղերը իրանք իրանց կայֆով անկառավարելի պտտվում են, ծնվում են, վերանում են, շատանում են և այլն, իմ կողմից միամտություն կլինի: Այսինքին ես հավատում եմ, որ կա ինչ, որ մի ուժ որը այդ ամբողջ տիեզերք արարում և նորմալ կառավարում է: Մարդիկ այդ ուժի իրենց համար տեսանելի և մասամբ ընկալելի հատվածի անունը դրել են Աստված: Հիմա մի պահ փորձեք պատկերացնել անսահման տիեզերքը և մի առանձին վերցրած մարդը իրենց մաշտաբներով....Պատկերացրիք: Եթե մարդու մարմինը հարաբերականորեն ընդունենք որպես տիզերք, ապա մարդը այդ «մարմին տւեզերքում» ընդամենը լավագույն դեպքում մի մոլեկուլի, բջջի չափս և կյանքի տևողություն կունենար: Հիմա պատկերացրեք մեր օրգանիզմում ամեն վարկյան քանի բջիջ է ծնվում, մահանում: Ամեն մի բջիջը իրա ծնվելուց մինչև մահանալը ինչ ցանկություններ, երազանքներ ունի: Հիմա կասեք. մենք ինչ իմանանք էդ բջիջների ցանկությունների և պռոբլեմների մասին: Բայց միթե դուք չգիտեք, որ էդ բջիջները հավատում են ձեր գոյությանը, պաշտում են ձեզ, վախենում են ձեզանից իրենք իրենց համար օրենքներ են ընդունել ձեզ /ըստ իրենց՝ ձեր պատվիրաններով/ ինչպես պետքա ձեզ գոհացնեն, որ իրենց համար լավ լինի: Էդ մեծամիտ բջիջներին թվումա, որ իրանք ու դուք իրար հավասար եք ու դուք ձեր բան ու գործը թողած ուշի ուշով հետևում եք նրանցից յուրաքանչյուրի պահվածքին: Ու հավատալով դրան, երկրպագում են ձեզ, աղոթում են, որ հանկարծ անզգուշորեն ձեր ձեռքը դանակով չկտրեք,որպիսի իրենք անժամանակ չզոհվեն և այլն, և այլն: Աստծուն որպես առևտրական ընդունել /ցանկացած կրոնում՝ ես քեզ պաշտեմ, վախենամ, աղոթեմ, մոմ վառեմ և այլն, դու ինձ էս,էս էս/ մարդու մեծամտության և լկտիության հետևանք է: Տիեզրաստեցիչը և կառավարիչը էդքան պարապ չի, որպիսի զբաղվի ձեզանով: Նայեք ձեր շուրջը ու կտեսնեք, որ սրիկաների 90 տոկոսը «Աստծու» հետ առևտուր են անում. էլ եկեղեցի են կառուցում և էլ ու էլ: Նորմալ մարդու համար հեչ պետք չի՝ ինչ, որ «Աստծու» վախից, մարդավարի ապրի:

[Rhayader]

Սխալ կարծիք ունեք կրոն բաժնի մասին. էնտեղ գրում է ցանկացած ոք, ով ասելիք ունի, կարևոր չէ՝ հավատում է Աստծուն, թե չի հավատում:

Անձնական փորձից ասեմ, որ այդպես չի

[Rhayader]

Համամիտ եմ...
Համաձայն եմ... բայց չի կարելի դիմացինին չափել ըստ քո գիտելիքների, ին՞չ գիտես, ով ինչքան է ուսունասիրել կամ գիտի...

Ոչ մի կրոնի ներկայացուցիչ >= ցանկացած կրոնի ներկայացուցիչ, օբյեկտիվ ուսումնասիրության տեսանյունից:

Ոչ բոլոր կրոննականներն են պնդում այդ, ինչպես ասել էի վերևում դա գալիս է նրանց էգոիզմից, ինչպիսին են ««Իմ, Ես, եթե ես եմ ընդունել, ուրեմն դա բացարձակ ճշմարտությունն է»» ... Եթե կա խմբավորումներ ապա կլինի խառնաշփոթ և անհասկացություններ, ֆանատիզմ և այլը... և ցանկացած կրոն կամ ուսմունք վերածվում է աղանդի, երբ կորում է իրական նպատակը...[/QUOTE]
Աղանդ բառից մի վախեցեք, էլի, ՀԱԵ-ն է փորձում այդ բառը որպես ֆանատիկների հավաքածու ներկայացնել: Իրականում աղանդը կրոնի ճյուղավորում է, որը սեփական ինֆրաստրուկտուրա ունի: Օրինակ, ձեն-բուդդիզմն իր տարբեր ճյուղավորումներով մահայանա բուդիզմի աղանդ է համարվում: