չգիտեմ ինչ ուժեղ շանտաժ պետքա լինի, որ ենթարկվեմ:
իհարկե շանտաժ եղելա, ու ոչ մի անգամ էլ շանտաժողն իր ուզածին չի հասել
ուղղակի տենց պահերին պետք չի «հանձնվել»
տեղերը չփոխելու համար, հաշվենք թե ես աղջիկն եմ
տղան՝ ինչի՞ չես ասում որ սիրում ես ինձ, ուրեմն չես սիրում - ես իմ սերը պարտավոր չեմ քեզ ապացուցելու, ուզում ես հավատա, չես ուզում մի հավատա
ինչի՞ էտ բանը արեցիր, ուրեմն թքած ունես իմ վրա - էս դեպքում ուղղակի բացատրություն, իսկ եթե չհասկանա՝ էլի նույնը - ինչ ուզում ես մտածիր, ես իմն ասեցի (այսինքն՝ գրողի ծոցը
)
եթե քեզ պետք լինեի, տենց բան չէիր անի - բացատրությունները եթե նորից տեղ չհասնեն, ուրեմն նորից՝ ինչ ուզում ես մտածիր, ես իմն ասեցի (այսինքն՝ գրողի ծոցը
)
Մինչև ներողություն չխնդրես հետդ չեմ խոսա կամ հետդ չեմ խոսա մինչև էսպես, էնպես չանես - եթե պետքա խնդրել՝ կխնդրեմ, մինչև ինձնից էտ ներողությունը լսել ցանկանալը, իսկ եթե ոչ, ընդամենը ձևականության արդյունքա ինձնից ներողություն «ցանկանալը», ուրեմն մինչև վերջ չեմ խնդրի (ու ընդհանրապես, կան մարդիկ (երևի տղաների մոտ դա չի էլ լինում) որոնք ուղղակի հաճույք են ստանում, դիմացինից ներողություն պահանջելուց..)))) Եթե պետքա էսպես-էնպես անելով իմ հետ խոսաս կամ չխոսաս, ուրեմն ցտեսություն
Իչու՞ շփվել նման մարդկանց հետ, որոնք քեզնից պետքա հավատարմության, սիրո, հարգանքի ապացույցներ ստանան
ՀԳ Հաց կեր, որ գնաս դուրս խաղալու: մինչև չգնամ դուրս խաղալու, հաց չեմ ուտի
Էմոցիոնալ շանտաժ
Մեջբերել
: Ես չեմ կարողանում նեղացնել հարազատ մարդկանց… 
*e}|{uka*-ի խոսքերից
Ավելի հարազատները դժվար թե նման շանտաժի ենթարկեն:
Էջանիշներ