Թաքուն... անշշուկ
Ափսոսանքի պտուղը դառն է,
Հիասթափությանը՝ դաժան,
Երբ արդեն սրանք ճաշակում
Դառնում ես մահից անսասան...
Երբեմն էլ այնքան թուլանում՝
Ուզում ես անկեղծ մեռնել,
Ու ընկած ճամփեքին դռնեդուռ
Փորձում ես քո մահդ գտնել:
Մահ ունե՞ք վաճառքում, գնում եմ,
Չեմ խաբում, երկինքն է վկա,
,,Առատ" էր ու ,,լցված" կյանքը իմ,
Ապրելու ցանկություն էլ չկա:
Իմ ապրածս ամբողջը մահ էր,
Կյանքիս մեջ ես կյանք չտեսա,
Վազեցի ես մահվան ետևից,
Բայց ավաղ իմ մահին չհասա...
Հերոսի մահ իրոք չեմ ուզում,
Դիֆիցիտ է, գիտեմ, չկա,
Գեղեցիկ մահ էլ թե ուզեմ
Ձեր սրտին երևի դուր չգա:
Տվեք ինձ փոքրի՜կ, աննշան,
Բոլորից թաքուն մի մահ,
Հեռանամ անձայն, անշշուկ,
Այդ մասին ոչ ոք չիմանա...
19.06.10
Մեջբերել
Էջանիշներ