Շինարարի, My World My Space-ի և ուզուզի համատեղ պատմվածքը

[Շինարար]

Ու հիմա ուղղակի չեմ դիմանա, եթե «քաղաքականություն» չխառնեմ:
Շինարար ջան, լավ չի պատմվածքներում «մութ ու ցուրտ» տարիներ եզրույթն օգտագործելը, որովհետև եթե գրական ստեղծագործությունը հաջողվի, ինքը պատմության մաս է դառնալու ու մի քիչ ազնիվ չի էլի ամեն ինչը էդ կոնտեքստով ներկայացնելը: Կարելի է գրել օրինակ. «պատերազմի տարիներին, երբ մութն ու ցուրտը սողոսկել էին ամենուր, խավար էր ու սառը...»: Սենց շատ ավելի ճիշտ ա, ազնիվ ա: Իրականում նորից լրիվ նույն բանն ես ասում, ուղղակի իրականությունը ներկայացնելով օբյեկտիվ ճշմարտության տեսանկյունից:

Ամենայն անկեղծությամբ, Չուկ, քաղաքական ենթատեքստ չեմ ունեցել, ես մասնագիտությամբ արևելագետ եմ, Ղուրանում նման երևույթ կա, որ պատմություններ չեն պատմվում, դրա հետ կապված ինչ-որ մանր բան է հիշատակվում՝ ենթադրելով, որ ընթերցողը գիտի ամբողջ պատմությունը ու դրանով կարելի ա ենթադրել, որ ողջ պատմությունը պատմվեց, այսպես, ինչ-որ կոնտեքստում եթե հիշատակվում է Մովսեսի գավազանը, արդեն բավական է համարվում, որ կարդացողը իմանա,թե դա ինչ պատմություն է… Հիմա ես մութ ու ցուրտը նշել եմ, որ պարզ լինի, թե ինչու էր եկեղեցում ցուրտ, իսկ թե ինչու էր ցուրտ, բոլորս էլ գիտենք, եթե շարունակությունը ես գրեի, պատերազմի հետ էլ կապված մի երկու խոսք աելու էի, մասնավորապես վերևի գրառմանս մեջ հիշատակված բարձրահասակ հոգևորականը պատերազմի զենքեր էր վաճառում այլոց վրա ու բռնվում է և այլն… Համենայն դեպս դիտողությունդ օգտակար էր, ես հետագայում ի նկատի կունենամ, ասեմ, որ անկեղծորեն յուրաքանչյուր դիտողությունից ես ինչ-որ կարևոր բան քաղում եմ: Որովհետև եթե ես քաղաքականություն չեմ ուզեցել խառնել, իսկ դու նկատել ես, ուրեմն ինչ-որ բան ճիշտ չեմ արել