Մեկ այլ առաջարկ - "Ունայնության պարահանդես"
Մեկ այլ առաջարկ - "Ունայնության պարահանդես"
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Mark Pauler (02.03.2010)
Ճիշտ ես, կարելի էր, բայց սարի հետ կապված տեսարանի անսպասելիությունը կպակասեր: Իսկ հերոսն իսկապես հոգեբանական թակարդում էր հայտնվել:
Ցանկանում էի հասցնել ընթրցողին, որ նպատակին հասնելու ճանապարհին, պատահում է, ընտրված միջոցներն են դառնում իրավիճակի տերերը Ու չկարողանալով հրաժարվել ձեռքբերումներիցդ, լինում է հրաժարվում ես կյանքում քեզ իսկապես ուրախություն պարգևող բաներից:
Սեփական բիզնես ունեցողները կհասկանան ինձ:
Трудаголизм - ը (երևի հայերեն կլինի աշխատամոլություն), ահավոր հիվանդություն ա: Ծնվում ա մարդու ներսում, գործնական հաջողությունների հետ ու չարորակ քաղցկեղի բջիջների նման տարածվելով հասցնում մահվան:
ԵՂԵՔ ԱՇԽԱՏԱՍԵՐ, ԲԱՅՑ ՀԻՇԵՔ, ՈՐ ՁԵՐ ԿՅԱՆՔԸ ՍԿՍՎՈՒՄ Է ԱՇԽԱՏԱԺԱՄԻ ԱՎՐՏԻՑ ՀԵՏՈ:
E-la Via (15.03.2010), Whyspher Whisper (22.03.2010)
Ճիշտ ես, ընդ որում ոչ միայն սեփական բիզնես, այլև սեփական կարերա ունեցող մարդկանց մոտ է դա պատահում...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Mark Pauler (02.03.2010)
Լրիվ Համաձայն եմ քեզ հետ Lion!!!
"Ունայնության պարահանդես" Վերնագիրն էլ հետաքրքիր ա!!!
Lion (20.02.2010)
Կյանքին ճիշտ աչքերով նայել... Իրականում դա բոլորի կյանքում է կատարվում...Mark Pauler-ի խոսքերից
Հրաշալի ես ներկայացրել...
««հարուստը, որը միշտ հույս ուներ հարստանալու, հարստացավ, էլ հույսի տեղ չունի, իսկ աղքատը դեռ հույսեր ունի հարստանալու»»
E-la Via (15.03.2010), Mark Pauler (03.03.2010)
«Հոգեբանական ծուղակն» ինձ հիշեցրել է Ստ.Զորյանի «Ընկույզները» պատմվածքը: Հիշեցնեմ. հերոսը մագլցում է ընկուզենու ամենավերին ճյուղի, կարծեմ, 7 ընկույզը փայտով թափ տալու: Ընկույզները թափում է ցած, դժբախտաբար ոտքը պոկվում է, ծառից վայր է ընկնում, մահանում: Մինչ բոլորը զբաղված էին դիակով, հարևանի երեխան կոտրում է ընկույզները: Պարզվում է՝ բոլորն էլ փուտ են:
Ariadna (04.03.2010), E-la Via (15.03.2010), Lion (03.03.2010), Mark Pauler (03.03.2010)
Պատմվացքդ լավն էր:Մտածելու տեղիք տվեց: Լավ կլիներ ,եթե այն կարդային հենց այս պահին դեպի այդ սարի գագաթը բարձրացող մարդիկ:Գուցե նրանց գլխում մի բան շարժվեր, ու... և մեզ համար լավ կլիներ և իրենց համար:
Lion (03.03.2010), Mark Pauler (04.03.2010)
Շնորհակալ եմ:
Իրականում ոչ թե հարստանալն էր այստեղ կարևոր, այլ դեպի նպատակակետ գնալու ճանապարհին ընտրված ապրելակերպը: Ահավոր ա, երբ գիտակցում ես, որ զրկանքներով հասած նպատակտ փուչ էր:
Կարծում եմ բոլորս էլ գոնե մի անգամ այդպիսի զգացողություն ունեցել ենք, որևէ բանի հասնելուց հետո:
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
Lion (04.03.2010)
Դրա համար էլ կարծում եմ, որ փուչ նպատակներ պետք չէ ունենալ: Փողը, հարստությունը, դրանք իհարկե կարևոր բաներ են, բայց պետք չէ դրանք կյանքի միակ նպատակների վերածել...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
E-la Via (15.03.2010), Mark Pauler (05.03.2010)
Համամիտ եմ քո հետ LION, ուղղակի եթե հաշվի առնենք, որ մեր նպատակները ծնվում են մեր զգացմունքներից ու մեր նյութական պահանջներից, դրան էլ ավելացնենք մեր մարդկային սովորական թուլությունները.....
Մի խոսքով դժվար ա!!!
Կարաս մի նպատակ ասես, որ եթե հասնես հաստատ չես հիասթափվի???
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
Ճիշտն ասած չեմ կարդացել «Ընկույզները» պատմվածքը կամ գուցե շատ շուտ եմ կարդացել ու չեմ հիշում, բայց մոտ որերս անպայման կկարդամ:
Շնորհակալություն ու կներեք ուղղագրական, քերականական սխալներիս համար:
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
Շնորհակալություն, բայց "Սարի գագաթը" բարձրացող մարդուն, հասնելու մոլուցքը թույլ չի տա մի ինչ-որ սիրողական մակարդակի պատմվածք հետ կանգնեցի նպատակից:
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
E-la Via (15.03.2010)
Եթե իմ կարծիքը Ձեզ կհետաքրքրի, ասեմ, որ բավականին պարզունակ ու հաճախ անտեղի կարճ նախադասություններ եք շարադրել, կետադրական և ուղղագրական մեղանչումներ էլ եք թույլ տվել: Միտքը որոշակի չէ, շարադրանքը շատ հախուռն է, խրթին: Ռուսաբանություններ էլ կան:
Կյանքի ծուղակների մասին շատ յուրօրինակ պատկերացում ունեք:
Mark Pauler (05.03.2010)
Կարող եմ, բայց... չեմ ասի
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Mark Pauler (05.03.2010)
Հետաքրքրում է բոլորի կարծիքը Harcaser: Որի համար էլ շնորհակալ եմ:Եթե իմ կարծիքը Ձեզ կհետաքրքրի, ասեմ, որ բավականին պարզունակ ու հաճախ անտեղի կարճ նախադասություններ եք շարադրել, կետադրական և ուղղագրական մեղանչումներ էլ եք թույլ տվել: Միտքը որոշակի չէ, շարադրանքը շատ հախուռն է, խրթին: Ռուսաբանություններ էլ կան:
Կյանքի ծուղակների մասին շատ յուրօրինակ պատկերացում ունեք:
Կետադրական ու ուղղագրական սխալների մասին գիտեմ - հաջորդ գրվածքում դրանց վրա հատուկ ուշադրություն կդարձնեմ!!!
Մտքի հետ կապված հախուռն ու խրթին լինելը կարծում եմ նորմալ ա այս պատմվածքում, քանի որ դրանք հոգեբանական ներքին վեճ ունեցող մարդու դեպրեսիվ մտքեր են...
Ռուսաբանության պահով էլ կխնդրեի մի քիչ ավելի մանրամասնեիր: Այ դա նորություն էր իմ համար:
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
Lion (05.03.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ