Պե՞տք է Հայաստանին նոր ընդդիմություն

[Բիձա]

Հա, արժի, Բիձ ջան, իհարկե արժի: 7-20էլ, 20-70 էլ: Սաղ գրի, որտև բոլոր գրածներդ իրենց պատասխաններն ունեն:
1. Դեռ ոչինչ ավարտված չի: Ավարտված չի էնան ժամանակ, քանի դեռ Լևոնը քաղաքական դաշտից չի հեռացել ու վայելում ա էն վարկանիշը, որն էսօր ունի:
2. Լևոնն էլ կարար մարտի մեկ աներ՝ ժողովրդին գնդակահարեր, ու կարար հոկտեմբերի 27 աներ, Վազգեն Սարգսյանին վերացներ: Չարեց: Հրաժարական տվեց, գնաց: Երկրի նախագահը չէր, որ զորքերին, հատուկ ջոկատայիններին, մենթերին ու հաստավզերին հրամայեր գնդակահարել ժողովրդի՞ն, թե՞ նաիրի հունանյանի տեղ չգիտեր:
3. Հեքիաթների համար ակումբում առանձին թեմա կա, մի օֆֆտոպի, Բիձ:
4. Բիձ ջան, որտե՞ղ տեսար, որ ես ժողովրդի անունից ոսեմ: ես ժողովրդի վիճակն էլ հենց նկարագրում եմ: Ու էլի եմ ասում՝ էն, ինչը մենք հիմա քննարկում ենք, էն ինչը մենք տեսնում ենք, էդ ամնչը տեսնում ա ողջ ժողովուրդը, ու եթե հիմա ՀԱԿ-ը վայելում ա ժողովրդի վստահությունը, դա ոչ թե այն պատճառով ա, որ ժողովուրդը չի հասկանում էն, ինչը դուք հասկանում եք, այլ նրանից ա, որ ժողովուրդը դա ա ճիշտ համարում:
5. Չեմ կարողանում սկանալ, Բիձ, մտավոր ունակություններս չի ներում, փոքրինչ ավելի պարզ, խնդրում եմ: Թեչէ ստացվում ա, որ Լևոնը վազգենին, ախքին, դաշնակ վահանին ու դհոլին հիպնոզի ա ենթարկել, որ գնան ծառայեն ռեժիմին, դառնան ռեժիմի կամակատար հաճախորդը: Որ Լևոնը անուն մաքրելւ խնդիր ուներ, դա ես չեմ ժխտում, մի քանի գրառում առաջ կարծեմ էդ մասին ես էլ մի երկու բառ գրել եմ: Բայց վազգենի պահով ժողովուրդը ոչ մի կուտ էլ չկերավ: Լևոնը քաղաքական գործիչ ա, իսկ վազգենը խռովկանի մեկը: Վազգենը 2008-ի ընտրություններն օգտագործեց ոչ թե նախագահ ընտրվելու համար, այլ Լևոնին վերջին վատություն անելու համար, ինչը, իհարկե, չստացվեց, որտև վազգենի վարկանիշն արդեն ձգտում էր մինուս անվերջության: Իսկ էն, որ ժողովուրդը վազգենին ընդունեց որպես ախք, դրանում չի սխալվել, հլը մի բան էլ ավել ա վազգենի համար ախք ասվածը: Ախքը գոնե ահագին ձայն հավաքեց ընտրություններին, իսկ վազգենի վրա նայող էլ չեղավ: Գնաց սերժի սարքած քաղաքական դիակների նախագահը դառավ, էնքան որ անունը նախագահ լիներ, կապ չունի, թե ինչի նախագահ կլինի:
6. Ես Սասունի օրինակը պատահական չբերեցի: Սասունի վիճակը շատ ծանր ա, առողջական լուրջ խնդիրներ ունի, եթե ձևական պահելու լինեին, Սասունին չէին պահի, մեկ ուրիշին կպահեին: թե՞ մտածում ես ՀԱԿ-ը Սասունին ծախել ա, Սասունի վրա էլ խաբար չկա, բանից անտեղյակ ասում ա՝ պայքարելու եմ մինչև վերջ: Բիձ, ի՞նչ ես կարծում, ամեն ինչ կարա նենց լինի, ոնց ասում ես, ու էդ մասին, ասենք՝ Նիկոլը չիմանա՞:

Կուկ ջան, քո մոտեցմամբ, իհարկե 1000 հարցի պատասխանելն էլ պրոբլեմ չի:
Քո ոճով առաջնորդվեմ ու կրկնվեմ: Ուրեմն 96-ին ժողովուրդը խոտակեր էր ու գնացել էր ախք վազգենի հետևից՞:
Զոմբիզմը հեքիաթ համարելը հարցի լուծում չի: Մի գուցե ավելի հարմար արգումենտ գտնես՞:
Համ էլ Լեվոնը ախքերին չի ֆռցրել, այլ մարդկանց, որ իրա ցուց տվածին որպես ախք տենան: Ու մեծ հարց ա, եթե հրապարակավ սաղը մեկին ախքի տեղ են դնում, էդ ախք հռչակվածը հոգեբանորեն ինչ վիճակի մեջ է հայտնվում ու ադեկվատորեն ինչ կարա անի է էդ մասսովի պսիխոզի դեմ: Մանուկյանը գնաց դառավ ստից ախք, Ռուբինյանը հետ ողորմիա նվագեց, որ չհայտնվի ախքի կարգավիճակում: Ընդիմության բուրգն էլ իշխանության պես է, նա էլ կարող է մարդկանց պիտակավորել, հոգեբանորեն չոքացնել և քչերն են պատրաստ նման փորձանքների մեջ ընկնել:
Լեվոնը չէր կարող անել այն, ինչ թագադիրը, Սեռժը, ռոբը, կամ որևէ այլ մեկը կաներ կամ արեց: Ամեն մարդ անհատականություն է և անում է այն, ինչ ինքը լավագույնս է անում: Մեկը լավ գյուլլում է, մյուս լավ ֆռռցնում: Տարբերությունն այն է, որ գյուլլածը սաղը տեսնում են, իսկ ֆռռցրածը, մանավանդ մասսովի ֆռցրածը- ոչ տեսնում են, ոչ էլ ուզում են տեսնեն, որովհետև կստացվի, որ հարիֆ էիր, որ ֆռացիր:
ՀԱԿ-ը չի վայելում ժողովրդի վստահությունը, այլ ըստ տարբեր մարդկանց ասածի /Օրինակ Տրիբուն, Հրանտ Տեր Աբրահամյան, Խզմալյան, Մարինե Պետրոսյան/, այլը չլինելու պատճառով, ստիպված են շարունակել աջակցել ՀԱԿ-ին:
Նիկոլը շարժման հետ կապված ինձանից ու քեզանից 1000 անգամ շատ բան գիտի, բայց ասել, թե ինքը նոր Լենին ա, սաղիցս մի 10 գլուխ բարձր ա, կներես, դա քեզ ձեռ ա տալիս էդպես մտածի, բայց ես Նիկոլին դեռ որ մահկանացու եմ համարում ու ցանկացած մեկին ինձանից բարձր չեմ դասելու: Ստրկամտությունը սկսում է այն պահից, երբ մարդը իրեն ստորադասում է ինչ որ մի ուրիշին: Մեր ազգային ողբի քոքերից մեկն էլ երևի հենց սա է: Հայը իրեն կամ աշխարհի կենտրոն է տեսնում, կամ էլ ստրուկ: -Արանքը չկա: