Վիշապ, հասկանալու խնդիր չկա: Հայկական թղթի վրա գրած իրավունքը թուղթ է:
Ինչի է քեզ թվում, թե մեզանից մեկը մյուսին պետք է բացատրի նրա իրավունքները: Փառք աստոծո բոլոր չափահասներն էլ գրագետ էին, կարող էին կարդալ, հետաքրքրվել, իմանալ ու հասկանալ իրենց իրավունքները: Բայց մեզանից ոչ մեկն էլ "օրենքով" չշարժվեց չէ՞: Մեկը դառավ լֆիկ, 1000-ը համբալ, 200-ը IT-ով ու այլ միջազգայնորեն մրցունակ ունակությունների շնորհիվ մի կերպ հանդուրժելի կյանք վարող, ու մի 500-նն էլ ցվրվեց: Էս չի հայաստանը՞:
Դուքան, կամ կոնֆետի արտադրամաս աշխատացնելը 21 դարի խնդիրներ չեն: Քո նշածները միջազգային սանդղակով գոյություն առհասարակ գոյություն չունեն: Ցույց տուր գոնե 1 հատ հայաստանում արտադրվող մրցակից ապրանք, որ հայ բիզնեսմենը արտադրի ու միջազգայնորեն շուկա հանած լինի: Խմել եմ գինիները- ահավոր են: Կերել եմ թթուն ու մածունը- հա ուտվող են, թունավոր չեն- ոչ ավելի:
Փոխարենը շատ ամերիկյան սուպերմարկետում կհանդիպես վրացական գինիների, 15-25$ գնային կատեգորիայում: Բելոռուսական հագուստը այնքան լայնամասշտաբ է տարածված, որ որոշ տեղերում իր ծավալով մրցակցում է չինականին, իսկ որակը կատարյալ է:
Հաստատ մենք նախնադարում ենք: Հայաստանում լայն խավերին հասանելի ժամանակակից որևէ բան գոյություն չունի:
Ու մեղավորը ոչ թե օրենք չիմանալն է, այլ պրովինցիալ տգիտությունն է, անկյալությունը, վախկոտությունը, մեծամտությունը, ֆանտազիայի ու դուխի բացակայությունը: Մարդկանց մոտ արժեքների գլխիվայր շուռ եկած լինելը:
Բիձա-ի խոսքերից
Հակասություն չկա, Մեֆ ջան: Այլանդակությունն էլ, հերոսությունն էլ, ԲՏ-ունն էլ դուխի վրա են նստած:
Մեջբերել
Էջանիշներ