Նոր դիտեցի ադրբեջանի երգչուհու ելույթը և մի դրվագ հիշեցի Երևանյան կյանքից , տեսնելով այն աստիճանները , որոնց վրաից երգչուհին իջնում էր :
Ուրեմն որ սկսել էին բանգլադեշի բազմահարկները բաժանել ժողովրդին , մարդիք սկսեցին « ռեմոնտ » անել իրենց նոր բնակարանները և ամբողջ շինարարական աղբե լցնել աղբատար խողովակների մեջ , այնքան , որ խողովակները խցանվեցին և այլևս տեղ չկար : Ստիպված « Ժ Է Կ » -ը ձագարանման բունկերներ սարքեց բակերում , գետնից բարձր , որպեսզի աղբատար մեքենան մտնի տակը և բեռը տանի : Այդ բունկերների մեջ աղբը այնքան էր մնում , որ տակից աղբահյութը ծորում էր տարածելով գարշահոտություն : Իսկ այդ բունկերների մեջ աղբ լցնելու համար , կանայք ստիպված էին բարձրանալ նույնատիպ անապահով աստիճաններով ինչպիսին այդ երգչուհու բեմի դեկորացիան է : Եվ ընդհանրապես ես այնտեղ շոու կոչված բանին չհանդիպեցի , պարզապես մի կարճ ոտքերով ադրբեջանուհի աստիճանների վրա ղզղզում էր , սա է իմ տպավորությունը այդ ելույթից : ՈՒ չեմ հասկանում ինչու է այն առժանանում ոմանց հավանությանը : Եթե մինչև անգամ հայաստանը ներկայացուցիչ չունենար Եվատեսիլում , ես միևնույնն է ադրբեջանցու օգտին չէի քվեարկի :
Մեջբերել
Էջանիշներ