Հրանտ Դինքը այն քիչ մարդկանցից էր ,որ առանց ատելության էր խոսում թուրքերի մասին և կոչ էր անում բարեկամության .Ու իրականում միայն այդպիսի բարությունը կարող է ուժեղ հուզել մարդկանց ու փոխել իրենց.Հույսից ու սիրուց մեծ ուժ չկա.