Փնտրում էի քեզ օտար քաղաքներում,
ծովի ափերին,
հյուրանոցների ապակե պատշգամբներից
փողոցով սուրացող մեքենաներին
նայում էի հույսով, թե գուցե դրանցից մեկում կաս դու,
Մեծ խանութների դրամարկղի հերթում
ինձ միշտ թվում էր, թե պիտի շրջվեմ
ու ինձնից հետո կանգնած կլինես՝
ձեռքիդ մի շիշ ջուր, մի տուփ ծխախոտ:
Ձմռան սառցահոտ գիշերներին,
երբ ստվերները քուն էին մտնում,
դողում էի միշտ նիրհում կիսարթուն,
անձկությամբ մի սև
մրսում էի միշտ,
թեկուզ ինչքան էլ տենդագին պարեր
խանդոտ կրակը
իմ վառարանում:
Դու վերադարձար:
Տարածությունը փոքրացավ այնքան,
որ բավական է ափս քեզ մեկնեմ՝
դիպչելու համար.
Բայց ես այլևս ասելիք չունեմ:
Էջանիշներ