Գուցե դեռ տարիքս ու փորձս չի ներում շատ բաներ հասկանալ էս թեմայում, բայց ես վաղուց ունեմ հստակ տեսակետ այս ամենի մասին: Ու եթե այսքան տարի այն լուրջ փոփոխությունների չի ենթարկվել, դժվար էլ այլևս փոխվի:
Նախ հիշեցնեմ, որ թեման սկզբում ուրիշ ուղղվածություն ուներ, հիմա մի քիչ ուրիշ ստացավ:
Հա, գիտեմ շրջապատումս այնպիսի աղջիկների, որոնք ասում են, որ չեն ուզում ամուսնանալ, դա նրանց համար հետին պլանում է, քանի որ ուզում են կարիերա անել (էս օրինակի համար, առանց մնացած ճոխությունների): Բայց դատելով թե նրանց ասելու ձևից և թե լավ ճանաչելով նրանց անձը, հստակ կարող եմ ասել, որ դեռ էս կյանքից շատ բան չեն հասկանում ու ընկած են ստեղից ընդեղից լսած մտքերով, դեռ պատանեկական մտքեր են նրանց գլխում ֆռում, չնայած արդեն բավական մեծ են:
Հարց - Ինչու ա հայ աղջկան թվում, որ ամուսնությունը կարիերայի ավարտն ա?
Պատասխան - Որովհետև հայ տղաների զգալի մասն ամուսնությունից հետո կարգելի շարունակել այն, բայց այդ դեպքում այդ աղջիկներն ինչ գործ ունեն այդպիսի տղաների հետ, հլը մի բան էլ ամուսնանում են?
Հարց - Ինչու ա վերջին ժամանակներում հայ աղջիկն ուզում չափից դուրս ազատություն, և Եվրոպական ընտանիքի մոդել?
Պատասխան - Մեղավոր են երկու կողմերը: Մի կողմից իրոք ինֆորմացիայի միանգամից ներհոսք տեղի ունեցավ ու չտեսությունը պատեց աղջիկներին, մյուս կողմից պակասել ա հայ տղաների մեջ տղամարդկությունը: Շատ տծաների տեսնելով ես աղջիկ լինելու դեպքում կասեի, էս չեն տղաները, բա սրանց վրա ոնց հույս դնեմ?
Հարց - Ինչ է ընտանիքում կնոջ և տղամարդու հավասարությունը բոլոր բնագավառներում?
Պատասխան - Նույն բանն ինչ թագավորությունը 2 թագավորով: Պատմությունը ցույց է տվել, որ դրանք գրեթե միշտ փլուզվել են: Մի փլուզեք ձեր թագավորությունը:
Հետևաբար՝ այդ հավասարությունը կամ կարճ է տևում, կամ ձևական բնույթ է կրում, քանի որ կամ կինն է գլխում, կամ տղամարդը: Այսինքն հավասարությունը, դա կնոջ գերիշխանությունն է/տղամարդու թուլությունը:
----------------------------------------------------------------------------------
Անձամբ եթե իմ կինն աշխատի նրա համար, որ կարողանանք երկուսով ընտանիքը սոված չթողնել, ես ինձ թույլ տղամարդ կզգամ: Բայց եթե ես պահում եմ ընտանիքը իսկ կնոջ աշխատանքն իր հաճույքի համար է (բնականաբար աշխատանքը պիտի դասավորվի այնպես, որ դրանից երեխաների դաստիարակությունը չտուժվի), ու նաև իր զարգացման, կայացման, ապա խնդիր չկա:
Առակս կուսուցանե՝ հասարակության այս վիճակի համար մեղավոր են թե տղաներն, իրենց կանացի պահվածքի համար, թե աղջիկները, իրենց մի քանի դեպքով սահմանափակվելու, կարծիք կազմելու, ու դեռահասական չափազանցությունների գիրկն ընկնելու պատճառով:
Ու իհարկե ընտանիքում կնոջ երջանիկ լինելու համար հարկավոր է սիրել նրան, գնահատել իր արածը ոչ թե «աղջի ջուր բերով», այլ «ծարավ եմ, ջուր կտաս?» - ով (սա զւտ օրինակ): Ու միշտ լսել իր տեսակետը ցանկացած հարցի շուրջ: Ու ցանկացած որոշում կայացնելիս:
Էջանիշներ