Ազնվորեն ասեմ, նստած ու ինչ-որ ստատիկ երջանկության մասին երազող կնոջից իմ սիրտը կխառներ վերջին կարգի: Բայց ես, շատ հայ աղջիկների այս հարցը տալով, գիտեմ միջին պատասխանը, թե ինչ է հարկավոր հայ աղջիկներին, որ, իրենց կարծիքով, իրենց երջանիկ կդարձնի: Արտասահմանցի ամուսին:
Այո, նորից ամուսնության գաղափարը: Որովհետև այն ազատում է ծնողների իշխանությունից, ու շատերը չեն ուզում մի բռնակալի ձեռքի տակից մյուսի ձեռքի տակ ընկնել: Որովհետև հայ աղջիկներին անընդհատ նշել են, որ ամուսնությունը երջանկության ճանապարհն է:
Ու այս ամենի պատճառով էլ հայ միջին ստատիստիկ աղջիկն ինձ կարեկցանք է ներշնչում:
Հայ ընտանիքի մոդելը՝ ռեպրեսիվ ու հետամնաց, որ այսքան գովերգվեց այս թեմայում, ինձ առնվազն զզվանք է ներշնչում: Միջին դեպքում այն կարելի է անվանել «հայ տղամարդն ու նրա գեր ու անբարետես լրացումը»:
Ի՞նչ պետք է պետք լինի հայ աղջկան երջանիկ լինելու համար, լավագույն տարբերակում: Սեփական երջանկությունը, անկախ բոլորից ու ամեն ինչից, փնտրելու ու գտնելու ունակություն: Երջանկությունը տարբեր մարդիկ տարբեր տեղեր են գտնում, իհարկե, որոշ աննորմալներ կսկսեն երջանկության իրենց, ոչ ավանդական ձևերը գտած կանանց աննորմալ անվանել (օրինակ՝ կարիերա արած կանանց
):
Իմ կարծիքով կինը, անկախ նրանից՝ ամուսնացած է, թե չէ, ՊԱՐՏԱՎՈՐ է աշխատանք ունենալ ու զբաղվել իր կարիերայով ու ինքնազարգացմամբ: Նախ՝ առօրյա շփում, ֆինանսական անկախություն, ներքին բավարարվածության զգացողություն: Ու էլի լիքը այլ կայֆ բաներ:
Արևհատիկ-ի խոսքերից
Իմ կարծիքով ոչ մի ծիծաղելի բան էլ չկա տղաների գրառումներում:
Մանավանդ, եթե ամուսինն էլ չի ուզում դա... Բոլորը արդեն սովոր են կիսաքնած կյանքին...
Էջանիշներ