"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
էդ իմ գրածներիս մեջ կարդացի՞րմի հատ ուշադիր կարդա, ես լողափի, թենիսի, շոպինգի, ազատ հանգստի կողմնակից եմ... ինչի՞ց ենթադրեցիր որ սեև ու սպիտակ կոստ եմ հագնում:
Էդքան նման ե՞մ Գեստապոյին:Ես ազատության կողմնակից եմ ու միշտ էլ կլինեմ, ուղղակի պրինցիպը չեմ հասկանում խի՞ են կպած աշխատանք ուզում, իսկի ես չեմ ուզում
Վերջին խմբագրող՝ Shah: 27.07.2010, 17:32:
I love my life and I celebrate it every day...
Կինը եթե խոսելաձև ունենա, տակտի զգացում, երբ տղամարդը ինչ-որ բան պահանջում է, ներկայացնում կամ մեկ այլ բան այնժամ հաստատ երջանիկ կլինի: Ես մի բան չեմ հասկանում, ինչու են որոշ կանայք, հատկապես չամուսնածածները այդքան բարձրագոչում իրավահասարության մասին, եթե քննարկվում ա ինչ-որ հարց սկսում են անգիտակից մինչև վերջ ինքասածի երևալ: Կարիք չկա պահանջել հավասար իրավունքներ, դա ինքստինյան ա լինում՝ ներդաշնակ համատեղ կյանքի ընթացքում: Էհ հա աշխատեք, ոչ մեկ չի արգելում, բայց դա չի նշանակաում, որ վաստակած գումարը պետք է դառն ա «փողը թքել ու կողակցիդ ճակտին ճտցնելու» միջոց: Անիմաստ եմ համարում քննարկման առարկա դարձնել, ինչ է հարկավոր կնոջը երջանիկ լինլու թեման, նույնն է՝ ինչ է հարկավոր տղամարդուն երջանիկ լինելու համար: Հազար ընտանիք, հազար ընտանեկան մոդել, հազար մտածելակերպ ու մոտեցում: Ինձ համար զարմանալի ա այն փաստը, թե մեր երկրում որքան ու ինչ կարգի լայնամասշտաբ ա քննարկվում կնոջ ինչ-որ իրավունքների, իրավահավասարությունների մասին: Իմ Արև թվում ա` աչքիս Ուգանդայում եմ ապրում: Կլինի, ամեն ինչ էլ հնարավոր է, համատեղ կյանքի ընթացքում ամեն ինչ էլ իր տեղը կնկնի, կարիք չկա, դեռևս չամուսնացած, չգրված ու դեռևս մեր ազգային մտածելակերպի մեջ չկարծրացած պահնջմունքներ ներկայացնել: Հենց դրանում են կայանում ամուսնական ու մինչ ամուսնական վաղաժամ բաժանումները:
Ու մի բան կասեմ. հստակ ձևակերված ոչ մի սահմանված կարգավիճակ էլ պետք չի, որպեսզի դիմացինիդ բնորոշ լինի: Բախտ ա պետք, բա՜խտ: Ուզում ա ամենա եվրոպականացված տղամարդը լինի ամուսնիդ, եթե դու բռի ու անտաշ, առիթավորվող ու գոռոզամիտ «կարծեցյալ վերդաս» լինես, ուզում ես հմպ տեղից ռումբ գցիր, մեկ է կլինես ամենդժբախտ արարածը աշխարհիս երեսին, չնայած այդպիսիք նույնիսկ չեն էլ հասկանում ինչ ա երջանկությունը, ինչ՝ դժբախտություն:
Գրությունս անձնական ոչ մեկին չեմ ուղղում, այլ կարծիքս ա թեմայի վերնագրին բնորոշ:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ