Հիմա շատ քչերն են ուտում ապրելու համար, բոլորին էլ մտահոգում է անձնական բարորությունըԵնպես որ - Ապրել ուտելու` աշխատելու, սովորելու, զարգանալու, երջանկանալու համար
Հիմա շատ քչերն են ուտում ապրելու համար, բոլորին էլ մտահոգում է անձնական բարորությունը
Անապատին գեղեցկացնում է այն, որ նա ինչ-որ տեղ ջրհոր է թաքցնում:
Ուտում եմ մենակ նրա համար , որպեսզի կարողանամ ապրել թե չէ հաստատ խնձորից բացի այլ բան չէի ուտի
Չի կարելի ժխտել, որ ուտելիքը դա վայելք է, բայց նաև կենսական անհրաժեշտություն: Պետք է ուտել ապրելու համար, բայց ուտելուց առաջ լավ կլինի մտածել, թե ինչ ես ուտում. քանի որ վերջերս շատերն անտեսում են այդ հանգամանքը, ինչը հանգեցնում է շատ տխուր հետևանքների:
Շա~տ հետաքրքիր հարց է: Եվ ասեմ ինչով:Malu-ի խոսքերից
Տեսնես ո՞վ կասի, թե ինքն ապրում է ուտելու համար: Այդպես ապրում են միմիայն կենդանիները` անասունները: Չեմ կարծում, թե ինչ-որ մեկը հոժարակամ կասի, թե ինքն ԱՆԱՍՈՒՆ է
Ապրել ապրել, այնպես ապրել, որ ստամոքսդ չզգա ուտելիքի պահանջ:
Ուտել, որպեսզի կարողանալ ապրել
2-ը համատեղ
Зимой и летом одним цветом
Հիմար տարաբաժանում ա` ըստ իս: Կամ պետք ա փիլիսոփայես կամ ղժժաս: Դե պարզ ա, որ իրեն հարգող մարդը, եթե լուրջ ա պատասխանում, պետք ա ասի` իհարկե ուտում եմ, որ ապրեմ: Իսկ ղժժալուց պետք ա ասի` իհարկե ապրում եմ, որ ուտեմ:
Հիմա ով կարող ա ասել` ինքը ուտում ա, որ զուգարան գնա, թե զուգարան ա գնում, որ ստամոքսի ազատվի ու էլի ուտի?
Վերջին խմբագրող՝ Վարպետ: 09.08.2008, 09:13:
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
Չնայած հիմար հարց ա, բայց պատասխանեմ:
Ապրում եմ ուտելու համար: Նաև: Բարեբախտաբար:
Բարեբախտաբար, որովհետև սովի տարիներ չեն կամ համակենտրոնացման ճամբարում չեմ, որ էնքան որ մի բան լինի սնվելու - չմեռնեմ:
Բարեբախտաբար, որովհետև, եթե ինչ-որ պահ սկսեն չհետաքրքրել կյանքի հաճույքները, ուրեմն գործերս լրջորեն վատ են. կամ դեպրեսիան է քաշում կամ կյանքից բան չեմ հասկանում:
Ուտելը վաղուց արդեն զուտ ստամոքսը լցնելն ու սովից գլխապտույտը վերացնելը չի կամ նույնիսկ վիտամինների անհրաժեշտ ռացիոնի ապահովումը:
Ուտելը լայֆստայլի բաղադրիչներից ա - նկատի ունեմ կերակրի որակը, տեղը, միջավայրը… Նաև պատրաստման պրոցեսը, մատուցման պարագաները, ձևը, շրջապատող մթնոլորտը, ընկերակից մարդիկ… Մի խոսքով, հաստատ ապրում եմ ուտելու համար, ու եթե առաջարկեին ինչ-որ բժշկական հրաշքով հանել սնվելը օրակարգից թեկուզ ժամանակ խնայելու փոխհատուցմամբ, չեմ խոսում էլ ծախսերի կրճատման մասին, հաստատ կտխրեի, ու կյանքից մի կարևոր գույն կպակասեր…
Առաջին հայացքից սովորական հարց է , մտացեցի չքննարկել , սկայն ճիշտ է առաջին հայացքից սովորական թվացող հարցի քննարկելը:
Կենդանական աշխարհը ապրում է ուտելու համար , մարդը որպես կենդանական աշխարհի մաս նույնպես ապրում է այս ուղղեցույցով:
Հիմա հայ մարդուն որպես գիտակից անհատականություն ( այսինքն մտածողության մեջ գերակշռում է գիտակցությունը և ոչ թե ենթագիտակցությունը) դիտենք հարցա դրման գլխավոր բեւեռի միջոցով:
Դիտարկումը սկսելուց առաջ կատարենք հայ մարդու դասակարգումը , հիմնականում այն հինգ խմբից է կազմված Հայաստանաբնակ, եվրոպաբնակ, ամերիկաբնակ, արեւելա բնակ և ոչ հիմնական բնակության վայր ունեցողներից:
Վերցնենք քննարկման համար հայաստանաբնակին և նույնպես կատարենք սոցիալա կան դասակարգում, ավելի ճիշտ պատասխանելու համար:
Այստեղ դասակարգմնան համար կիրառելի է կենդանական աշխարհի հիմնական օրենքը, կերից առաջինը օգտվում է ամենա հզորը և այսպես հաջորդաբար, մինչև այն մտնում է ընտանիք: Իրավունքի առումով այն հանդես է գալիս որպես ավանդույթ առա ջին պատառը ընտանիքի հորը (կամ ուժեղին) և այսպես հաջորդաբար:
Հայաստանում խնդիրը հասկանալի պարզ է, հասարակությունը կազմված է երկու խմբերից «ուտում են ապրելու համար» և «ապրում են ուտելու համար»:
Ազգաբնակչության հիմնական մասը «ապրում է ուտելու համար» նրա գլխավոր դրույթն է «էթանք մի կտոր հաց ուտենք» : Սա մի խորը և շատ հիրարխիկ արարողութ յուն է որ մեջ ամփոփված են «ապրում է ուտելու համար» սոցիալական տեսակի ողջ պատկե րացումները կյանքի մասին:
Սա մի արարողությունը որտեղ ընդգծված հանդես է գալիս այն անհատը որի շուջ ձևավորվում է ուտելու ծիսական արարողությունը, արարողության մեջ հիմնասյուն են հանդիսանում մի քանի ամփոփ և հղկված մտքեր, որոնք ուղղված են «ապրում է ուտե լու համար» վայրենի ծիսական արարողության կենտրոնին՝ հզորին:
Ինչքան ել ցավալի լինի փաստելը, բոլորը ձգտում են դառնալ այս համակարգի մասը, սա մի խայտառակ կառույց է որտեղ գլխավոր ոչ թե մտավոր կարողությունն է այլ բիրտ ուժը որը տվյալ պահին կենտրոնացել է մեկի կամ խմբի ձեռքերում:
Այս կառույցը հայ մարդու համար , բնության միջից պատճենահանված ամենա վատագույն համակարգն է որի արդյունքում հարաբերությունները ամբողջությամբ կառուցվում են կեղծիքի և կախվածության վրա:
Մեր պետությունը իր կառավարման համակարգով խթանում է այս գաղափարա խոսության առավելագույն պահպանմանը որը բնականաբար հասրակությանը մղում է դեպի անսասնական կյանք, որտեղ սոցիումի մի մասը միշտ զոհ է:
Այս մետաստազի դեմ պետք է պայքարեն բոլորը սակայն հիմնական խոսքը պատկա նում է երիտասարդներին իսկ գլխավոր առաջամարտիկները պետք է հանդես գան կանայք քանի որ բոլոր ժամանակներում կայնաք եղել են ավելի բարեպաշտ ավելի պատասխանատու , ցավոք սրտի հարկավոր է շեշտել որ հայ տղամարդը բավականին հետընթաց է ապրել , սա այլ քննարկման թեմա է:
Վերջին խմբագրող՝ Մեղապարտ: 18.08.2008, 13:01:
Եթե գլուխ չունես, չի էլ ցավի
Ապրում եմ, որովհետև ծնվել եմ
ուտում եմ ,որ չմեռնեմ
հաջորդ թեման բացեք՝ ձուն է եղել սկզբից, թե հավը
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Ուտում եմ ապրելու hամարու համոզված եմ նաև որ շատ շատերի մոտ էլ այդպես է:
Իսկ սակավ մարդկանց մոտ, ճիշտ հակառակն է, չգիտեմ դրան արդո՞ք կարելի հիվանդություն անվանել:
Բայց իրոք չեմ պատկերացնում թե մարդը ո՞նց կարող ապրել ուտլելու համար:
ապրել ուտելու համար,որպիսի ուտես ապրելու համարՇա~տ հետաքրքիր հարց է: Եվ ասեմ ինչով:
Տեսնես ո՞վ կասի, թե ինքն ապրում է ուտելու համար: Այդպես ապրում են միմիայն կենդանիները` անասունները: Չեմ կարծում, թե ինչ-որ մեկը հոժարակամ կասի, թե ինքն ԱՆԱՍՈՒՆ է
Եթե ուտում ես ապրելու համար, նշանակում ա՝ ուտում ես, որ չմեռնես: Բայց ո՞վ ա ուտում միայն նրա համար, որ չմեռնի: Ես սկզբից ուտում եմ, որովհետև սոված եմ, հետո էլ ուտում եմ, որովհետև համով ա
Մի՛ ունեցիր մեծ հույսեր, որպեսզի չունենաս մեծ հուսախաբություններ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ