Ես որևէ վստահություն չունեմ, որ այդ աղջկա հայրը Սաֆարով կամ Թալեաթ չէ: Դու վստահ ես, գնա իր հետ հաց կիսի - հուսով եմ դրանից հետո քեզ ողջ-առողջ կտեսնեմ

Հուսով եմ նաև, որ քո ընկերությունը այդ թուրքի հետ չի խանգարի այն բանին, որ դու բնական ճանապարհով ու իր ժամանակին հրաժեշտ տաս այս աշխարհին: Ու նաև հույս ունեմ, որ խղճի խնդիրներ էլ չեն լինի - մարդա, էլի, կարողա այդ աղջկա հոր հերը կամ պապը իմ կամ քո պապին ու տատին սպանած լինի... Դե իսկ այնպիսի մանրուք, որ դրանք մեր Հայրենիքում են ապրում, երևի XXI դարի լիբերալ հայացքների տեսակետից հեչ բանա - հայրենիքա... էլի??!!
Ես թուրքերի հետ ոչ հաց կիսելու, ոչ էլ ինչ-որ բան քննարկելու խնդիր չունեմ: Լավ թուրքը դա մեռած թուրքն է, համենայն դեպս առայժմ ու ինձ համար:
Հ.Գ.
ԹԻՎ 271
ԹՈՒՐՔԻԱ, ԶՄՅՈՒՌՆԻԱ
4-Ը ՓԵՏՐՎԱՐԻ, 1915Թ.
ՎԱՇԻՆԳՏՈՆ
ՊԱՏՎԱՐԺԱՆ ՊԵՏՔԱՐՏՈՒՂԱՐ
Պարոն,
Պատիվ ունեմ տեղեկացնելու ձեզ, որ անընդհատ մեծացող թվաքանակով թուրքական անօրեն ավազակախմբեր են հայտնվում այստեղ և բոլոր քրիստոնյա ազգերի մեջ սարսափ են տարածում...
...Կարիք չկա ասելու, որ այսպիսի միջադեպերը, Զմյուռնիայի բնակչության մեջ անհանգստություն են առաջացնում:
Թուրք ուսանողներին դպրոցներում սովորեցնում են մի երգ, որի կրկներգը, կոպիտ թարգմանությամբ հետևյալն է.
«Վրեժ, վրեժ, վրեժ,
Եկեք սպանենք ու մասնատենք,
Եկեք մինչև ծնկներն արյան մեջ լողանք,
Վրեժ, վրեժ, վրեժ,
Եկենք մաքրենք բիծը մեր հագուստից»:
Էջանիշներ