այո
ոչ
Հա, ես սխալվեցի, ցավդ տանեմ: Մտածեցի "Հայեր ներեցեք մեզ" ակցիայի մասին ես:
Կուզենայի հետևյալը ասել: Կոնկրետ մարդուն միայն ազգային պատկանելության համար չեն ատում, բայց կոնկրետ ազգին ամբողջությամբ ատում են: Չնայած ատել բառը մի քիչ չափազանցեցված է հնչում: Կարելի է ասել թշնամի են համարում: Ինչպես որ մենք էսօր թշնամի ենք համարում թուրքերին ու ադրբեջանցիներին: Օրինակ ես այդ ազգերին համարում եմ իմ ազգի թշնամիներ, բայց դա ինձ չի խանգարում ազատ շփվել ադրբեջանցի ընկերոջս հետ:
Ես էլ եմ ատում թուրքերին... Սե՛ր-ժի՛կ, հե՛-ռա՛-ցի՛ր
Ինչ-որ ազգի ատելը թույլ մարդու զբաղմունք, ինչ-որ ազգի ազգովի ատելը՝ թույլ ազգ լինելու նշան:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
My World My Space (21.01.2010), Quyr Qery (26.07.2012), Ungrateful (20.01.2010), Էդուարդ_man (20.01.2010), Մանուլ (21.01.2010), Նարե (22.01.2010)
Անկեղծ պիտի լինեմ՝ հարցմանը «այո» եմ պատասխանել, բայց իմ զգացածն իրականում ատելություն չէ, այլ ես էլ չգիտեմ՝ ինչ… Միայն բառի՝ «թուրք» արմատն ունենալը բավական է, որ մարմնովս տհաճության ալիք անցնի…
Ու զարմանալին այն է, որ դեռահասության տարիներիս, այսինքն՝ հակառակվելու բնազդի գերակտիվ շրջանում, նույնիսկ պաշտպանել եմ դրանց ու ինձ այնպիսի արտահայտություններ եմ թույլ տվել, որ հիմա հիշելիս ամոթից մեռնում եմ... Ու Ծիծեռնակաբերդ գնալիս, ուր ոչ միայն ապրիլի 23-ի գիշերն ու 24-ին եմ գնում, ամբողջ ճանապարհին աղոթում եմ ՆՐԱՆՑ և ներողություն խնդրում նույնիսկ մի պահ մտքովս ներողամտություն անցկացնելու համար...
Հ. Գ. Սա չի նշանակում, որ ձեռքերս կկեղտոտեի, եթե դրա հնարավորությունը լիներ. քավ լիցի...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Gayl (21.01.2010), Lion (21.01.2010), My World My Space (21.01.2010)
Lion (21.01.2010), My World My Space (21.01.2010), Նաիրուհի (21.01.2010)
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Norton (21.01.2010), Quyr Qery (26.07.2012), Sagittarius (21.01.2010), Ungrateful (21.01.2010), Շինարար (21.01.2010)
Եթե դու թշնամուցդ թույլ ես, միայն ինքնախաբեություն է ինքդ քեզ համոզելը, որ ներելն ուժի նշան է. ախր այլ՝ ավելի հեշտ ելք չունես էլ...
Կարողացիր հաղթել թշնամուդ, հետո ներիր… Այդ ժամանակ ես էլ կներեմ...
Իսկ արցունքն աչքերին ներողություն խնդրողների գերակշիռ մեծամասնության անկեղծությանը ՉԵՄ ՀԱՎԱՏՈՒՄ... Ու թող ներվի ինձ, եթե սխալվում եմ...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Եթե բառը տեղին էր օգտագործված, Նաիրուհու գրածի տակ շնորհակալություն եմ հայտնել, որովհետև գրեց այն ինչ ինքս մտածում էի, ինքդ էլ գիտես, որ ատելության տակ չեմ քվեարկել, ոչ էլ ոչ եմ ասել, որովհետև բառերով չեմ կարող լիարժեք բացատրել, երևի մեկ բաժակ զգոնությունը եթե խառնես նողկանքի հետ դրանից կստացվի, ես թքած ունեմ հազար հատ ստամբուլյան ժպիտի վրա և մի էտքան էլ թուրք ջահելների լաց ու կոծի վրա, թե ներեք մեզ, դրանք սուտի կեղտոտ խաղեր են, ոչ մի թուրք էլ հայի համար իրա տաք տեղից չի հելնի կանգնի փողոցում պլակատ վերձնի, որովհետև մենք նրանց ուղղակի չենք հետաքրքրում, իրանք իրանց շահի մասին են մտածում ու ճիշտ էլ անում են կարում են անում են:
Հիմք չունես բայց մտածում ես, հնարավոր ա, բայց հնարավոր ա սխալվում ես, ժամանակը ցույց կտա ով ինչքանով դաս քաղել, իսկ նամյոկդ կարող է շատերին անհասանելի լինի, բայց իրականում հասկացա ինչ նկատի ունես, մի նախադասության տակ երկու իմաստ պետք չի արտահայտել, իհարկե ինքս էլ կողմ եմ միացման բռունցք լինելուն և այդ բռունցքից մեկն էլ ես եմ, ուղղակի նրանք այսօր անհասկանալի մարտավարություն են ընտրել և դա իմ համար արդեն ստորացուցիչ է, այս մանր մունր ակցիաները կամ էլ ոչինչ չանող գործողությունները նման են գետից ծակ գդալով ջուր դատարկելուն, իսկ ես չեմ ուզում անիմաստ գործով զբաղվել, իսկ որոշ մարդիկ գիտեն այնքան իրավունք ունեն որ կարող են ինչ որ մեկին մի քիչ վերևից նայել, թե իբր ինքը ավելի շատ ունի արած, թերագանհատելով դիմացինի հնարավորությունները ու ոնց որ դու ես ասում այդպիսի մարդկանց կարող եմ ժպտալ:
Lion (21.01.2010)
Գայլ ջան, ես քո տեսած երկրորդ իմաստն այս թեմայում գրառում անելուց ընդհանրապես հաշվի չէի առել, ապեր
Իսկ ընդհանրապես թեմայի վերնագիրն արդեն տխրեցնող ա![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Պատմության միակ գլխավոր դասը միասնական լինելն է, նկատի չէիր առել, բայց ինքնաբերաբար նամյոկ ստացվեց
Համաձայն եմ, հնարավոր է որ ատելությամբ ոչ մի հարց էլ չկարողանաս լուծես, չնայած բացառիկ դեպքեր միշտ էլ լինում, սառը դատելը ավելի արդյունավետ ա,բայց այստեղ ստամբուլյան ժպիտը շատ-շատ ավելի սարսափելի է, ինչա մի քանի հոգի թուրքի ժպիտի կայֆը զգացել են մտածում են որ կարելի է նրանց հետ բարեկամություն անել, մի քանի տարի հետո ազերը կժպտա Արցախն էլ կջրենք կգնա:
Էն, ինչ-որ թուրքնա արել, վկայումա, որ ինքը սովորական մարդ չի: Ինքը մարդու տականք տեսակնա, անասունին մոտիկ: Որովհետև նորմալ մարդը չի կարա նորածին երեխաներ քարերին խփելով ջնջխել, երեխաների ու ամուսնու աչքի առաջ մոր, ամուսնուն ու մանկահասակ տղաներին բռնաբարել, նորմալ մարդը չի կարա էդ տեսակ ու էդ ձևի մարդ սպանել... շարունակե՞մ:
Իսկ ինչու "կամ-կամ" - էն էլ արեք, էն էլ... Ես չեմ ընդունում, որ նման հարցերում "կամ-կամ" են դնում: Այս հասկացությունները տարբեր հարթությունների վրա են և չեն հատվում: Հնարավոր է ուժեղ պետություն կազմակերպել և ատել թուրքին, չեմ հասկանում, ինչո՞ւ մեկը պետք է ժխտի մյուսին...
Վերջին խմբագրող՝ Lion: 21.01.2010, 08:19:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ի՞նչ է նշանակում «եթե դու թշնամուցդ թույլ ես»: Ես ասում եմ ներելն ուժեղ մարդու գործ է դու ասում ես, եթե թշնամուցդ թույլ ես հեշտա ներելը: Ի՞նչ գիտես : Ես թուրքին իմ թշնամին չեմ համարում ու կարամ ընկերանամ թուրք մարդու հետ առանց ինձ վատ կամ ստոր զգալու: Հետո հաղթելը, որնա՞ կարողա պետքա գնամ իրանց նախնիների նման սպանեմ իրանց երեխեքին կանանց ու հետո ասեմ լավ ներում եմ ձեզ. էլ ումա՞ պետք իմ ներելը:
Պետք է հասցնել մինչև մայրամուտ...
*e}|{uka* (21.01.2010), Chuk (21.01.2010), Quyr Qery (26.07.2012), Sagittarius (22.01.2010)
Լավ իսկ այդ ժամանակ չկային թուրքեր, որոնք պահում էին հայ երեխաներին թաքցնում էին հայ ընտանիքների փրկելով նրանց կյանքը չկայի՞ն այդ տեսակի թուրքեր: Քո բերած օրինակը թուրքերի մենաշնորհային բնույթը չի: Դա մարդկային ոչնչությունների բնույթնա որոնցից քո ազգի մեջ էլ կա հավատա: Հետո ստեղ շատ նուրբ հարցեր կան որոնք ամեն մեկն էլ իրենց դերը խաղացել են այդ ցավալի ժամանկահատվածում: Նախ արի չմոռանանք, որ կար կրոնական տարբերություն: Ինչը որ քեզ համար անընդունելի ու սարսափելիա իրանց համար միգուցե այդպես չէր, իրանք վարվում էին «ըստ իրանց դավաճանների հետ»: Չեմ ուզում խորանալ ու հաստատ ոչինչ չեմ արդարացնում, ինչ որ եղել է սարսափելի ողբերգություն է: Դա մոռանալ հնարավոր չէ ու պետք էլ չէ: Դա մարդկային այն մեծ ողբերգություններից է որոնք ցույց են տալիս, թե ուր ու ինչ աստիճանի կարող է հասնել մարդը... մինչև կենդանական ինչ ստորության: Բայց դնեմ հիմա ատեմ դրանց սերունդներին, որոնք տեղյակ էլ սկի կարգին չեն, թե ինչն ինչոցա անիմաստա :
Պետք է հասցնել մինչև մայրամուտ...
Դեհ, ինչ ասեմ - արդարացրու թուրքերին, երևի այդ դեպքում իրենց չես ատի: Բայց ես այդպես չեմ մտածում...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ