Ատո՞ւմ եք արդյոք թուրքերին

[Նաիրուհի]

մի բան շատ լավ եմ սովորել՝ ատելությունը թույլերի մենաշնորհն է: Խոսքը մարդկանց ատելու մասին է, այլ ոչ թե ինչ որ արատավոր երևույթի:
Ինչպե՞ս ատեմ այն թուրքին, որն արցունքն աչքեին ներողություն էր խնդրում իր ազգի արածների համար: Ուժեղների մենաշնորհը ներելն է :

Եթե դու թշնամուցդ թույլ ես, միայն ինքնախաբեություն է ինքդ քեզ համոզելը, որ ներելն ուժի նշան է. ախր այլ՝ ավելի հեշտ ելք չունես էլ...
Կարողացիր հաղթել թշնամուդ, հետո ներիր… Այդ ժամանակ ես էլ կներեմ...
Իսկ արցունքն աչքերին ներողություն խնդրողների գերակշիռ մեծամասնության անկեղծությանը ՉԵՄ ՀԱՎԱՏՈՒՄ... Ու թող ներվի ինձ, եթե սխալվում եմ...