«Ցողե կարկուտը» լավն էր շատ, պատկերավոր։

Բայց մի երկու տեղ կպնեմ, էլի.
Միգուցե համապատասխան կետադրության դեպքում հասկացվի, էսպես մի տեսակ չի հասկացվում, կարծես անկապ խցկած տող լինի...
Իմ–ի հետ ս–ն ավելորդ է։ Կամ «իմ», կամ «ս»։ Գիտեմ, որ հայտնի բանաստեղծներից ոմանց գործերում էլ երբեմն կարելի է հանդիպել էս սխալը, բայց դե դրանից սխալը ճիշտ չի դառնում։
Էջանիշներ