ihusik-ի խոսքերից
Շատ լավ գրվածքներ ունես... ուժեղ, հուզական ու սրտից եկող...
Շատ հավանեցի որոշները. հատկապես նրանք, որոնք շատ խորը զգացմունքային էին,
բայց
մյուս կողմից էլ հիշում եմ Մեծն Իմաստունի` Հ. Թումանյանի տողերն.
***
Թե հոգնել ես հաղթահարված
Կյանքի անվերջ հոգսերով,
Թե տանջվում ես արհամարհված
Բոցավառվող քո սիրով.
Թե կյանքի մեջ մի չար դիպված,
Մի ամոթ է քեզ ճնշում,
Թե չարաչար հիասթափված
Կյանքն ատում ես և գարշում,
Լավ իմացիր, ողջ անօգուտ
Պիտի հուզեն միմիայն քեզ,
Մի՛ սպառիր ուժը հոգուդ
Մտածմունքով կարճատես.
Հանգիստ եղիր, աղոթք արա,
Անհիշաչար եղիր միշտ,
Թող քո լացով չուրախանա
Քո թշնամին ամբարիշտ:
Կյանքի ցավը, բախտի խաղը,
Ատելությունն անմըտի,
Հավատացի՛ր, երբեք չարժեն
Վրդովմունքին քո սրտի:
Եվ այդ սիրտը քեզ չի տված,
Որ դու մաշես ամեն օր,
Այնտեղ պիտի ապրի Աստված,
Ոչ թե ցավեր նորանոր:
Ամեն հարցի լուծումը մարդու Սրտի մեջ է և մարդն է հենց ամեն չափվելիքի չափման միավորը...
Շնորհակալ եմ..... ես էլ շատ եմ սիրում Թումանյանի էդ գործը, սակայն ես էլ Սևակից մեջբերում կանեմ ու իմ խոսքերով կշարունակեմ....
ՋԱՀԵԼՈՒԹՅՈՒՆՍ
Գնո՞ւմ ես,գնա՜,
Բայց խորհիր նաև,
Թե քո ծերության անխուսափ հարցին
Դու ի՞նչ ես մի օր պատասխանելու....
Պ. Սևակ
Ինձ ասում են` դարձ՛ր, ճամփադ շատ է երկար
Որ իմ ջահելության լույս օրերն են մթնում,
ես ասում եմ կյանքում այն է ամենից թանկ
Ինչ որ երկա՜ր փնտրում, նոր են գտնում....
Գնում ետ են գալիս թռչունները չվող,
Գնում,ետ են գալիս գարունները նորեն,
Որ քեզ կորցրել եմ, չե՛մ ափսոսում, չէ՞ որ,
Քեզ գտնելու համար .... չե՜մ որոնել....
Մեջբերել
Էջանիշներ