ՊԱՏԱՆԵԿՈՒԹՅՈՒՆԸ....
Զինվորը տուն է դարձել բանակից,
Պատվով ծառայել,վերադարձել է,
Հավաքվել են բարեկամ, դրկից,
Մաղթանքի խոսք են ասում մեծերը.....
Պտտվում է մայրը նրա շուրջ,
Թաքուն հայացքով աչք ածում նրան,
Ե՞րբ դարձավ այսքան խոհուն ու լուրջ,
Երեկվա երես առած էն տղան....
-Կե՛ր,- հորդորում է մայրը փաղաքուշ,
Հայրը բաժակն է լցնում սիրազեղ,
Սակայն թախիծ կա զինվորի հոգում
նա ինչ որ բան է փնտրում ամեն տեղ....
Փնտրում է տենդոտ` անկյուններում տան,
Իրերի մեջ իր, դեմքերին մարդկանց,
Ա՜խր, միասին դուրս եկանք տանից,
Ես վերադարձա, բա նա ո՞ւր մնաց.....
Ո՞ւր մնաց պատանեկությունը............
Մեջբերել
Էջանիշներ