Պատ. ինպե"ս ենք մենք ներկայացնում մեր պատմությունը աշխարհին
Կարծում եմ, փաստ է, որ հիմա ամբողջ աշխարհում հայերի մասին գիտեն առաջին հերթին ցեղասպանության հետ կապված:Sagittarius-ի խոսքերից
Վերջերս ինձ իսկապես ցնցեց մի եվրոպացի հետազոտողի կարծիքը, որ այսպիսով հայերը ուզում են ապացուցել, որ իրենց բնաջնջել են, այսինքն մենք ասում ենք, որ մենք չկանք, դե, հետևաբար, էլ ինչ կարելի է սպասել էդպիսի ժողովրդից:
Հպարտանում ենք, թե ի տարբերություն ուրիշ հին ազգերի մենք պահպանվել ենք, իսկ իրական գործողությունները ցույց են տալիս մի ուրիշ բան:
Lion (13.01.2010)
Դու էլ ես հետազոտողի կարծիքի՞ն և ով է ուզեցել այդպիսի բան ապացուցել, երբ ասում ենք ցեղասպանություն չի նշանակում, որ վերացել ենք երկրի երեսից:Կարծում եմ, փաստ է, որ հիմա ամբողջ աշխարհում հայերի մասին գիտեն առաջին հերթին ցեղասպանության հետ կապված:
Վերջերս ինձ իսկապես ցնցեց մի եվրոպացի հետազոտողի կարծիքը, որ այսպիսով հայերը ուզում են ապացուցել, որ իրենց բնաջնջել են, այսինքն մենք ասում ենք, որ մենք չկանք, դե, հետևաբար, էլ ինչ կարելի է սպասել էդպիսի ժողովրդից:
Հպարտանում ենք, թե ի տարբերություն ուրիշ հին ազգերի մենք պահպանվել ենք, իսկ իրական գործողությունները ցույց են տալիս մի ուրիշ բան:
Lion (13.01.2010)
Համբերությամբ նայեցի միչև վերջ: Հայերս նման կադրերից շոյվող ենք:
Բայց մի բրդոտի մեկը կասի տեսար ախպեր -քրիստոնեական աշխարհի ամենակարևոր մասունքը Հայաստանում ա, մերն ա, մենք ենք ու կանք: Իսկ ես էլ այդ ամենից միայն մի բան հասկացա, որ մեր եկեղեցի ասածն էլ է խայտառակ կոդլ:
Մի ուրիշն էլ հաստատ կասի ամոթ քեզ, բա դու հայրենասեր չես՞ ու գնաց~~~~:
Ես մի այլ բան կառաջարկեի, որ կայքում զրից -բալամուտին զուգահետ շնորհալի ջահելները միանային որպես խումբ, որը մեր պատմությունն էլ, այժմյան կյանքն էլ ստեղծագործաբար կվերլուծեր ու իր հումորով, երիտասարդի աչքերով ու տեսակետներով կպատկերացներ ու ցույց կտար մեզ էլ, աշխարհին էլ: Դա կարող է լինել, կոմպ -գրաֆիկա, նկարների շարք, հումորիստական էնցիկլոպեդիա, սարի լանջին կամ մի ձորում ստեղծված ունիկալ զարմանահրաշ աշխարհ: Չգիտեմ ջահելները թող մտածեն ու գտնեն: Բայց վաղուց խոսելը կարելի էր զուգահեռել նաև որևէ գործով:
Ռոբը հաստատ կուտի, էն էլ ոնց կուտի: Ռոբոը կուտի, Սերժը մարսի:Վայ, չգիտեի,- փաստորեն կուտին դա հայրենակցական կանալով ա՞:
Ուրեմն փոխեմ անունները ու վերախմբագրեմ -
Բա մեր ռոբն ու սերոժը, բա մեր աղվանը, լիսկան, հրանտը /ոչ-ուստեն/, Երեվան լցված գեղը~~~~
Բիձա (13.01.2010)
Օրինակ ես մի քանի հայրենասեր արիացիների առաջարկել եմ հայերին բոլորի նախապապը սարքելուց առաջ, մի հատ նախապապերի սարքածների շուրջը աղբից մաքրել: Ասենք հայտարարել Էրեբունու հուշարձանը ավելու տարի, ու բառացիորեն ավլել: Բայց վրես ծիծաղեցին, ասեցին որ ավելի ճիշտ ա յարխուշտա պարել սովորել:
Ambrosine (13.01.2010)
Ուղղահայաց յարխուշտա:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Լավ էլի, ինչքան կարելիա ամեն տեղ քաղաքականություն խցկել: Հա, հասկացանք, կարևորա, մեր կյանքնա, բայց իրոք անիմաստ է ամեն թեմայում, ամեն պատեհ ու անպատեհ առիթով էդ մասին խոսել...Վայ, չգիտեի,- փաստորեն կուտին դա հայրենակցական կանալով ա՞:
Ուրեմն փոխեմ անունները ու վերախմբագրեմ -
Բա մեր ռոբն ու սերոժը, բա մեր աղվանը, լիսկան, հրանտը /ոչ-ուստեն/, Երեվան լցված գեղը~~~~
Շատ պարզ, որովհետև ամեն մի ճակատամարտ ու պատերազմ ունի իր խնդիրները: Ու եթե դրանք կատարվել են, համարվում է, որ մարտնչող կողմը հաղթել է: 449-451 թվականին Հայկական բանակը խնդիր ուներ արգելել հավատափոխությունը, այլ ոչ թե գրավել Պարսից գահը: Այդ խնդիրը կատարվեց: Պարսից բանակը խնդիր ուներ հավատափոխել հայերին, այդ խնդիրը չկատարվեց: Այսինքն Հայկական բանակը հաղթեց պատերազմում: Ավարայրում ՀԲ-ն խնդիր ուներ "խմել թշնամու արյունը" և հեռանալ, այդ խնդիրը կատարվեց, ՊԲ-ն խնդիր ուներ ջախջախել հայերին, այդ խնդիրը չկատարվեց: Սրանից պարզ էլ ոնց արտահայտվեմ?Բա ինչ ճակատամարտից հետո, ասենք Ներշապուհ Արծրունուն չնաստացրինք պարիսց գահին, իսկ ասենք Խոռխոռունիներից մեկին էլ Հայոց գահին ? Դե Մամիկոնյանները երևի ուզում էին միշտ սպարապետ մնալ, գահին ասենք աչք չունեին: Կամ ավելին, ինչի մարզպանական Պարսկաստանը չմիացրինք Հայաստանին ?
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Լիոն ջան, նկատել ես որ էս թեման Քաղաքականության բաժնում ա բացված ? Նենց որ ինչքան ուզենք էնքան մտցնելու ենք մեջը քաղաքականություն: Արթուր Բաղդասարյանն էլ ա կուտի, դե գնա:
Իսկ ես թյուրիմացաբար մինչ հիմա կարծում էի, որ յուրաքանչյուր կախյալ երկրի ապստամբության հիմնական նպատակը անկախությունն է: Տենց որ նայենք Լիոն ջան, ամբողջ ապստամբության տրամաբանությունը հանգեցնում ենք մի խնդրի` հավատափոխ չլինել: Չես կարծում, որ ահագին նվաստ խնդիր ա ?
Ամեն դեպքում, Ավարայրը իմ համար մեր լավագույն ճակատամարտերից մեկն ա, անկախ արդյունքից: Ազգը հավաքվել էր ինչ-որ գաղափարի շուրջ, ապստամբության մեծ ոգի կար - լավ բանակ ու համերաշխ աշխարհազոր, միավորված աշխարհիկ ու հոգևոր դասեր, մարտավարություն-ռազմավարություն: Դավաճանություն էլ կար, ինչպես միշտ:
Պատմության բաժնում չեմ արտահայտվել, բայց ստեղ ուզում եմ հաձայնվել քո էն մոտեցման հետ, որ Վասակը դավաճան էր: Կարող ա Եղիշեն մի երկու բան ավել կամ պակաս ա գրել` Մամիկոնյանների թելադրածով: Բայց դե հիմա էտ ժամանակի լավագույն պատմագիրը Եղիշեն ա, հո չենք ասելու տուֆտայաբանել ա: Թող Սյունիներն էլ մի հատ ուրիշ պատմագիր վարձեին իրանց տեսակետը գրեր: Իսկ հայ ազագը 1600 տարի Եղիշե ա կարդացել, ու հավատացել, չի կարելի էտքան մարդու հավատը Վարդանաց պատերազմի մասին լցնել ջուրը: Ընդհանրապես չեմ սիրում ռետրոսպեկտիվ կանխատեսումներ անել, թե ինչ կլիներ եթե էս մի բանը այսպես չանեին, ուրիշ ձև անեին: Ինչ եղել ա եղել ա: Կարելի ա դասեր քաղել, բայց ոչ երբեք խեղաթյուրել պատմությունն ու ենթադրություններ անել: Հայ ազգը գնացել էր կռիվ անելու, իսկ Վասակը պարիսց բանակում էր սյունյաց զորագնդով, որ զորանամակի ամենամեծ գունդն ա միշտ եղել - շատ վատ բան ա արել Վասակը, դավաճանություն ա արել:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 13.01.2010, 20:56:
Sagittarius (13.01.2010)
Ինչքան Վասակն էր Դավաճան մի էտքան էլ Վարդանը, մի տաս անգամ Գրիգորը սուրբ էր, մի հազար էտքան էլ Տրդհատն էր սուրբ:
Ոնց որ Վասակի կոչից ազդվելով չլքեց երկրի սահմանները, հայը հայի դեմ էր կռվում, ուղղակի մի կողմին պարսիկներն էին աջակցում, ախպերս ես ուղղակի չեմ կարողանում հասկանամ այն մարդու տրամաբանությունը, ով մտածում ա որ ազգը կարող ա Քրիստոնեության համար կռիվ տա, մի կրոնը որ ընդամենը ընդունվել էր 150 տարի առաջ, ընդամենը երեք սերունդ, մինչև այսօր հեթանոսական տոներ ենք նշում էլ ուր մնաց երրորդ կամ երկրորդ սերունդը ոչ հարազատ կրոնի համար կյանքը տար, իսկ հայերեն տառերը 50 տարի առաջ նոր մտել են Հայաստան, այսինքն ընդամենը մեկ սերունդ ա քիչ թե շատ ծանոթ եղել նոր կրոնին, կապ չունի Եղիշեն ինչա գրել ինչա մրել, հլը մի հատ մտածեք, մի ազգ ով մի քանի հարյուր տարի հեթանոս ա եղել, ընդամենը 150 տարեկան կրոնի համար պտի կռիվ տային հա բա Վարդանն էլ ազգ էր փրկում, հայը հելել ա հայի դեմ և դա փառավոր հաղթանակ եք անվանում, առը հա քեզ բախտավորություն:
մեր պատմությունը պետք է աշխարհին ներկայացնել Լիոնի գրքերի միջոցով, քանի որ դրանք աչքի են ընկնում բարձր գիտական պրոֆեսիոնալիզմով, անաչառությամբ և մեծ ճշգրտությամբ… բայց ես կնախընտրեի որ մեր նոր սերունդը նախ կրթվի և ուսանի Հայ Ժողովրդի Պատմությունը այդ գրքերով նոր միայն ձեռնամուխ լինենք օտարին (այլազգիներին) և աշխարհին մատուցել այն…
Սիրում եմ Ազգս
Սիրում եմ Հայրենիքս
Պաշտում եմ Ցեղիս Արյունը
Հընչի կարողա? Նժդեհը իրա ասածները գործով չի ապացուցել, մարդու սիրտը ինչ թելադրել ա էն էլ հանձնել ա թղթին ու այստեղ տարբերությունը էն ա որ իր ասածը գործով ապացուցել ա:
բռատ, Նժդեհն ի՞նչ կապ ունի
Ծաղրում ես, իսկ այդ խոսքերը Նժդեհին են պատկանում:
Չէէէէէ ապեր… լրիվ օտդուշի… խի՞
Մերնա չի նեղանա, հեչ անցած լինի, որ Նժդեհին էլ սկսենք ծաղրել ուրեմն մեր բանը բուրդա
Lion (14.01.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ