Տոնավաճա՞ռ, թե՞ Խանութ

[Ուլուանա]

Ես տոնավաճառները հիմնականում երկու պատճառով չեմ սիրում: Մեկը Կուկն արդեն ասաց` փորձելն անհարմար է: Մյուսն էլ` չեն թողնում գոնե մի քանի վայրկյան հանգիստ ուսումնասիրես տեսականին, միանգամից դեմքիդ են թռնում` "ասա", "ինչ ես ուզում", "բոլորը էժան, որակյալ ապրանքներ են", և այլն:

Որակյալ չէ, է, ընտի՛ր։ Տոնավաճառում էդ բառն է տարածված։ Ում ապրանքը նայես, ինչ նայես, միանգամից վրա են տալիս, թե՝ ընտի՛ր ապրանքներ են, ասա՛, աղջիկ ջան, էս ունենք, էն ունենք...

Մի բան էլ ասեմ. տոնավաճառում լավ չի, եթե պակ ա լինում, նորմալ լուսավորություն չի լինում, շորերի գույները նորմալ չի հասկացվում. գնում ես մի բան, տանում ես տուն, տեսնում ես մեկ այլ բան: Խանութի հիմնական առավելությունը հարմարավետությունն ա՝ լուսավորություն, հանգիստ միջավայր, տեսականին նորմալ ա ներկայացված, ընտրությւոնը հեշտ ա կատարելը, տոնավաճառում տեղը փոքր ա լինում հիմնականում, շորերն իրար վրա, դժվար ա կողմնորոշվելը, ընտրելը:

Հիշում եմ՝ մի անգամ մամաս ու Արշակը տոնավաճառից Արշակի համար ինչ–որ վերնաշապիկ էին առել, դե, իրենց կարծիքով, կանաչ գույնի, բայց բերեցին տուն, պարզվեց՝ շագանակագույն էր։ Կամ էլ հակառակն էր, հաստատ չեմ հիշում։