Ինչքան տարբերություններ կան մարդկանց մեջ, այնքան էլ մեթոդներ կան վերջիններիս ճանաչելու համար: Մարդուն կարելի է ճանաչել տարբեր իրավիճակներում, բայց հատուկ այդ իրավիճակները ստեղծելը մի քիչ արհեստական է, որոշ դեպքերում անհրաժեշտ, քանի որ մարդուն առանց դիմակների տեսնելը ոչ բոլորին է շնորհված, իսկ սպասելը մինչև հարաբերությունները այնքան զարգանան, որ դու կարողանաս տեսնել իրական էությունը՝ դանդաղ, զազրելի պրոցես ու ոչ միշտ ճիշտ//, քանի որ կան մարդիկ, որոնք մինչև թելի վերջին մասը մնում են իրենց ստեղծած կերպարի մեջ:
Օրինակ իմ մոտ ինտուիտիվ ա լինում ճանաչողական պրոցեսը, հիմնվում են դրա վրա, եթե գտնում եմ, որ այդ մարդը կոպիտ ասած իմ մաստից ա, հետաքրքիր ա ինձ բոլոր առումներով, նոր կարթը գցում եմ, որ բռնեմԻսկ մնացած բոլորի հետ շփվում եմ մակերեսային : Չեմ սիրում խորանալ բոլոր մարդկանց հոգեբանության մեջ, ինձ դա պետք չի: Ինտուիցիան ու մարդու պահվածքը ինձ հերիք ա, որ շփման մեջ սխալներ չանեմ:
Բայց նախանձում եմ էն մարդկանց , որոնք կարողանում են շփվել բոլորի հետ, նույնիսկ //կոպիտ ասած //հիմար մարդկանցից էլ բաներ քաղել
Մեջբերել
Էջանիշներ