Ձայնալար ջան.
Էտ լավա, որ Ձմեռ պապնա խոստացել
Բայց չեմ կարծում մոտ ապագայում լինի, նման բան անգամ մեր «ենթադրած» զարգացած երկրներում չկա
Ասածդ մի քիչ իդելականին մոտա թվում![]()
Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
Ժողովուրդ
Ես էլ առաջարկում եմ յուրաքանչյուրս մեզ համար պատասխանատվություն կրենք ու դրականը ,լավը, մաքուրը ստեղծենք... ու դա միայն խոսքեր չմնան: Ազգությունը դնենք մի պահ մի կողմ ու լինենք բանական ու բարոյական էակներ:
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Նարե (25.12.2009)
Lion (24.12.2009)
Ի դեպ իմ դիտարկումները ցույց են տալիս, որ մեր սերնդում «բիձեքն» ու «պառավները» անհամեմատ շատ են ավագ սերնդի «բիձեքից» ու «պառավներից»: Հետաքրքիր է, թե սրա պատճառը որն է: Երևի այնուամենայնիվ հասունության աստիճանը, որովհետև բիձայությունն ու պառավությունը իրականում տարիքի նշան չեն![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Անպարկեշտ լինելը և անազատությունը իրարից էականորեն տարբերվող բաներ են: Օրինակ գեղեցիկ զույգի գեղեցիկ համբույրը ոչ միայն պարկեշտ, այլև գեղեցիկ երևույթ է: Ու այսպիսի երևույթների նկատմամբ կան բիձայական ու պառավական տրամադրված մարդիկ, ինչպես օրինակ այս թեմայում շատերը: Ահա, նկատել եմ, որ այդպես տրամադրվածներն ավելի շատ մեր սերնդից են ու սա ցավալի իրողություն է: Մխիթարիչ է միայն այն, որ նրանց մեծ մասը առավել հասուն դառնալու դեպքում բնավորության այդ գիծը փոխելու են:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Kita (24.12.2009), Lonely (24.12.2009), Ungrateful (24.12.2009)
Երբ առաջին անգամ արդեն չափահաս տարիքում Հայաստանից դուրս հայտնվեցի՝ Մոլդովան էր։ Ու որ վերադարձա, հարցնում էին՝ ինչ էր, ոնց էր, առանձնապես պատմելու բան չկար, որ մեզնից տարբեր լիներ, մեզ շատ նման են՝ ջերմ, հյուրասեր, միակ բանը որ արտառոց էր ինձ համար՝ փողոցում համբուրվող զույգերն էին։ Մեզ մոտ ընդունված է ասենք այգիներում, ծառի տակ և այլն, սրանք փաթաթված գնում էին, մեկ էլ փողոցի մեջտեղում կանգնում ու սկսում էին համբուրվել, բայց դա էնքան բնական էին անում, էնքան անկեղծ, որ բացարձակ չէր ազդում վրաս։ Ոչ անցորդներն էին զարմացած նայում, ոչ իրենք էին զարմանում իրենց արածի վրա։ Մի խոսքով , ամենասիրուն բանը էդ երկրից որ հիշում եմ, դա էր։![]()
When life gives you lemons, make lemonade
Ես էլ համաձայն եմ, երբ դա արվում է անկեղծ ու մաքուր սիրո հիման վրա.ընդամենը ջերմանում եմ` կողքից ակամա ականատես լինելով :
Իսկ, երբ դա արվում է կրքի և բնազդային մակարդակի վրա, ապա կարելի է առանձնանալ![]()
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Հա, ու դրանից հետո հենց մարդիկ փողոցի մեջտեղում համբուրվեն, բոլորը կմտածեն որ սիրում են միմյանց, հենց տեսնեն նստարանին նստած համբուրվող զույգեր, կասեն սրանց մոտ միայն կիրք է և բնազդՉէ, պարզապես պետք է հասարակությունը փոխի վերաբերմունքը էդ ամենի վերաբերյալ, ամեն մարդ իր կյանքով ապրի, իր ունեցածով ուրախանա ու ջերմանա։
When life gives you lemons, make lemonade
CactuSoul (24.12.2009), Chuk (24.12.2009), Philosopher (24.12.2009), Ungrateful (24.12.2009), Yevuk (25.12.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ