Իմ կարծիքով էստեղ ոչ թե թվերն են էական,16, 19, 20, կամ 28 տարեկան, այլ մարդու հոգեբանորեն պատրաստված լինելը ամուսնական դաժան կյանքին: Պետք է մարդ գիտակցի, որ կարող է ընտանիք ստեղծի և երեխա ճիշտ դաստիարակի, եթե կարող է այդ անել 16 տարեկանում, թող անի, ով է իրեն խանգարում: Կոնկրետ ես կողմ եմ, որ թե տղան և թե աղջիկը ինչ որ բանի հասնեն կյանքում` կլինի դա ուսում, աշխատանք, հետո նոր իրենց կապեն ամուսնական շղթաներով:
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը:
Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
Բայց և հոգեբանորեն և ֆիզիկապես դժվար թե մարդ պատրաստ լինի ամուսնանալուն 16-18 տարեկան հասակում, և այդ տարիքում երեխա ել չի կարող դաստիարակել:ԿԳԴ-ի խոսքերից
Իմ կարծիքով էստեղ ոչ թե թվերն են էական,16, 19, 20, կամ 28 տարեկան, այլ մարդու հոգեբանորեն պատրաստված լինելը ամուսնական դաժան կյանքին: Պետք է մարդ գիտակցի, որ կարող է ընտանիք ստեղծի և երեխա ճիշտ դաստիարակի, եթե կարող է այդ անել 16 տարեկանում, թող անի, ով է իրեն խանգարում: Կոնկրետ ես կողմ եմ, որ թե տղան և թե աղջիկը ինչ որ բանի հասնեն կյանքում` կլինի դա ուսում, աշխատանք, հետո նոր իրենց կապեն ամուսնական շղթաներով:
Բայց խի՞ դաժան
ЕСЛИ ГОСПОДЬ БОГ ЗА НАС, КАКАЯ РАЗНИЦА КТО ПРОТИВ НАС
Իմ կարծիքով ամուսնանալու համար նույնիսկ 21, 22 տարեկանն է փոքր, թե ֆիզիկապես, թե հոգեբանորեն, բայց մարդիկ գիտեմ` հատկապես աղջիկներ, որ դաստիարակվում են այն հոգեբանությամբ, որ հենց դարձար չափահաս, դու պետք է արդեն մտածես ամուսնության մասին, այդպիսի մարդկանց համար հեշտ կլինի վաղ հասակում ամուսնանալը, քանի որ նրանք բացի ամուսնանալուց կյանքում ուրիշ բանի չեն ձգտում: Չգիտեմ, իմ մեջ այդպիսի տպավորություն է, երբ նայում եմ ամուսնացած մարդկանց:
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը:
Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
Ուրվական (15.05.2009)
Չե համաձայն չեմ, ես չգիտեմ թե խիա քո մոտ ըտենց տպավորություն ստեղծվել, բայց ամուսնանությունը դաժան համարելը սխալ է:Չգիտեմ, իմ մեջ այդպիսի տպավորություն է, երբ նայում եմ ամուսնացած մարդկանց:
Դա Աստծու կողմից սահմանված կարգ է, իսկ ինչ սահմանված է Աստծու կողմից չի կարող դաժան լինել:
Մարդիկ են դաժան և նրանք են դաժանացնում այդ կնոջ և տղամարդու սուրբ միացումը:
ЕСЛИ ГОСПОДЬ БОГ ЗА НАС, КАКАЯ РАЗНИЦА КТО ПРОТИВ НАС
Aurora (29.05.2009)
ԿԳԴ ափսոս ինձ և իմ նորաստեղծ ընտանիքին չես ճանաչում, այդպես չէիր կարծի, կամ գոնե ասենք մեր Վերայի ու Աթեիստի ընտանիքը, որ արդեն փոքրիկ ունեն, Ուլուանան և Վազգենը հեռու են էլի ափսոս, բայց համոզված եմ, որ նրանք երջանիկ են: Չգիտեմ, իմ մեջ այդպիսի տպավորություն է, երբ նայում եմ ամուսնացած մարդկանց:
Ուզում եմ ասել, որ լավը տեսնես ու նախապես չտրամադրվես դաժան կյանքի, հակառակը՝ պատկերացրու, որ ամուսնացած դու էլ ավելի ազատ և երջանիկ պիտի լինես և կլինես, քան հիմա
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Չեմ կարող կոնկրետ ասել Ճիշտ է, թե սխալ.... տարբեր մարդիք - տարբեր մտածելակերպ...կփորձեմ ներկայացնեմ անձնական կարծիքս իմ կյանքից 1 օրինակ բերելով...
միտեղ արդեն նշել եմ, որ լուրջ հարաբերություն 1 անգամ եմ ունեցել... 17 էի, որոշել էի արդեն... նա էր այդ ժամանակ իմ իդեալը, կյանքիս կեսը, այն միակը.... Մեր հարաբերությունները նման չեին այդ տարիքի Տիպիկ "ընկեր - ընկերուհի" հասկացողությանը... (օրինակ բերեմ) ամեն առավոտ արդնանում էի նրա համբույրից, կողքս տեսնում էի սուրջ, ինչ որ ուտելու բան, սիգարետ, ու ընկերուհուս... նա էր այն մարդը, ում ես 1 տարի շարունակ ամեն առավոտ աչքերս բացելով տեսնում էի... երկար ժամանակ արդեն մենակեմ ապրում, եվ այդ միքանի մանրուքնել (սուրջը, ավանդական նախաճաշը) իմ համար մեեեծ ուշադրություն էր, եվ ուղղակի շաաաատ հաճելի բան....
մի խոսքով ուրիշ էր, նման չեր ոչմի բանի... երջանկություն էր...
սիրում էի, արդեն որոշել էի որ պետքա նշանվեմ և ուզում էի դա անել ամենա կարճ ու ամենա մոտ ժամանակում... (մեր ընտանիքների հետ կապված, պռոբլեմ չկար, իրա տնեցիները ինձ սիրում էին, նույննել մերոնք իրա հանդեպՃ) կարծես ամեն ինչ իդեալական էր....
անցավ մոտ 10 ամիս, մեր մեջ ինչ որ բան եղավ, աննդհատ կռիվներ, վեճեր, լարված վիճակ, բնականաբար հիասթափություններ երկուսիս կողմից... վերջ տվեցինք ամեն ինչին, հիմա հասկանում եմ եթե շտապեի ամուսնության հարձում - շատ էի փոշմանելու, շրջանցել այդ ամենը (վեճերը, ու հիասթափությունները) հնարաոր չեր լինի, բայց արդեն ուշ կլիներ...
հիմա չեմ մտածում, ու չեմ ընդունում "Վաղ" ամուսնությունը
Հ.Գ. գրածիս հետ կապ չունի... բայց վայելեք երիտասարդ տարիները... - դա էլ է իմ համար ԱՐԴԵՆ շատ մեծ պատճառ հանդիսանում "Վաղ" ամուսնություններին դեմ լինելու համար
այո
Վերջին խմբագրող՝ Cassiopeia: 29.10.2013, 21:03:
Էս ազգը մենակ լացի՝ դաժան կյանք (իր բոլոր արտահայտումներով), դաժան մարդիկ, օհ, որքան եմ ես տառապում, տառապուուուում եմ, տառապուուուուուուուուուում
Ժող, յամայկացիք լավ խոսք ունեն՝ կասյակդ քաշիր, մարդկանց սիրիր, կյանքը վայելիր: Երեքից ոչ մեկն առանց մյուս երկուսի չի ստացվում:
Մի լացեք, մի տառապեք:
Ամուսնական կյանքն իրականում այնքան երջանիկ կարող է լինել: Անձնական փորձիցս եմ ասում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
դու ամուսնացա՞ծ եսԷս ազգը մենակ լացի՝ դաժան կյանք (իր բոլոր արտահայտումներով), դաժան մարդիկ, օհ, որքան եմ ես տառապում, տառապուուուում եմ, տառապուուուուուուուուուում
Ժող, յամայկացիք լավ խոսք ունեն՝ կասյակդ քաշիր, մարդկանց սիրիր, կյանքը վայելիր: Երեքից ոչ մեկն առանց մյուս երկուսի չի ստացվում:
Մի լացեք, մի տառապեք:
Ամուսնական կյանքն իրականում այնքան երջանիկ կարող է լինել: Անձնական փորձիցս եմ ասում:
гражданский брак, բայց մնացածն էլ՝ բավականին շուտով:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
nune' (29.05.2009)
Բլիսն ա՞
Rhayader (29.05.2009)
մեռա, այդ ինչու ամուսնությունը դաժան համարվում, երբ ցանկացած հայ աղջկա ամենաներքին երազանքը ամուսնանալն է, հա հիմա շատերը կասեն չէ սուտա, օրինակ ես չեմ ուզում ամուսնանալ և այլն, հա ես էլ երբեք չեմ ուզել ամուսնանալ հիմա էլ չեմ ուզում, որովհետև արդեն ամուսնացած եմ
Իսկ եթե ավելի լուրջ վաղ ամուսնություններ չկան, կան միայն չհասունացած տղաներ և աղջիկներ, որոնք ամուսնանում ենդե հաճախ հենց սեռական զարգացման ամենակրիտիկական պահին, երբ բնությունը մի ուրիշ կարգի կանչում է հակառակ սեռին
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Cassiopeia (29.10.2013), Rhayader (29.05.2009), Tig (29.05.2009), Լուսաբեր (29.05.2009), Ուլուանա (02.06.2009)
Բլիսն ա՞
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
ճիշտն ասած ես էլ կարդում էի վերևի մի քանի գրառումներ, ու իմ մոտ էլ էդ հարցը առաջացավ, ինրի ա դաժան??? միթե աշխարհում կա այնպիսի գեղեցիկ ու հաճելի բան մ քան ամուսնությունն է, իր ողճ ամուսնական պարտականություններով(ներառյալ նաև ինտիմը), երեխաներ դաստիարակելը, մեծացնելը, կնոջդ հաճախ ուրախացնելը մի փունջ ծաղիկներ նվիրելով, կամ էլ որ աշխատանքից հոգնած գաս տուն, ընտանիքով հավաքվելով հեռուստացուցի դիմաց ինչ-որ ֆիլմ դիտելը.....
իսկ ինչ վերաբերվումա շուտ, կամ ուշ ամուսնությանը ապա այդ հարցում ես էլ կասեմ, եթե մարդ ի վիճակի է հաղթահարելու ամուսնական ՀԱՃԵԼԻ կյանքի ողջ դժվարություննրը, ապա միանշանակ կողմ եմ, տարիքը այստեղ իմ կարծիքով դեր չի խաղում։
Հիմնականում համամիտ եմ մտքերիդ հետ, բացի «դաժան» որակումից: Եթե մարդիկ իրոք հասուն են, և իրոք գտել են իրար, այսինքն զգում են, որ պատկանում են իրար, ապա նրանց ամուսնությունը երջանկությունից բացի հաստատ դաժան կյանք չի բերի:Իմ կարծիքով էստեղ ոչ թե թվերն են էական,16, 19, 20, կամ 28 տարեկան, այլ մարդու հոգեբանորեն պատրաստված լինելը ամուսնական դաժան կյանքին: Պետք է մարդ գիտակցի, որ կարող է ընտանիք ստեղծի և երեխա ճիշտ դաստիարակի, եթե կարող է այդ անել 16 տարեկանում, թող անի, ով է իրեն խանգարում: Կոնկրետ ես կողմ եմ, որ թե տղան և թե աղջիկը ինչ որ բանի հասնեն կյանքում` կլինի դա ուսում, աշխատանք, հետո նոր իրենց կապեն ամուսնական շղթաներով:
Իմ սեփական փորձից եմ ասում
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
ԿԳԴ (07.06.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ