եթե ամուսնացողը տղա է /ինակի ունեմ ժամանակակից հայ տղային/ ապա ամենամեծ ապուշությունն է: Նրա կինը դա կհասկանա շատ շուտով, երբ այդ տարիքի "երեխան" կգնա ժամերով իր ընկերների հետ "խաղալու"![]()
եթե ամուսնացողը տղա է /ինակի ունեմ ժամանակակից հայ տղային/ ապա ամենամեծ ապուշությունն է: Նրա կինը դա կհասկանա շատ շուտով, երբ այդ տարիքի "երեխան" կգնա ժամերով իր ընկերների հետ "խաղալու"![]()
աղջկա դեպքում իմ հասկանալով տարբեր կարող է լինել:
Օրինակ աջարները իմացա, որ ամուսնանում են 13, 14 տսրռկանում, ու իրանց լավ են զգում դրանից իրենց ասելով: Բայց կարծում եմ հայերիս համար 22, 23 տարեկանը լավ տարիք է, երբ աղջիկը սկսում է ավելի լավ հասկանալ, թե իրեն ինչ է պետք ու ականջները չի կախում միայն խոսքերին
Եթե ամուսնության տակ սեռական կյանք ունենալը նկատի ունեք, ուրեմն տխուր է, որ դրա համար պետք է ամուսնանալ, ինչը և անում էին ու երևի դեռ մեծ մասամբ անում են մեր հայկական իրականության մեջ:
Ամուսնությունը լրիվ ուրիշ էտապ է՝ բարդ ու հետևանքային:
Անձամբ ես գտնում եմ, որ ամուսինների մեջ տարբերությունը մեծ պետք է լինի 5-10 տարի, որոշ դեպքերում՝ նույնիսկ 15![]()
Ու գտնում եմ, որ պետք է ամուսնանալ շաատ հասուն տարիքում, այսինքն երբ իսկապես ուզում ես ունենալ ընտանեկան կյանք, նկատի ունեցեք՝ ոչ պարզապես ամուսնություն:
Կնոջ համար միայն մի "բայց" կա այդ դեպքում. երեխա ունենալու խնդիրը: Մեծ տարիքում առաջին երեխան ունենալը ռիսկի հարց է՝ տարբեր առումներով:
Այսպես, թե այնպես, ինչ էլ անեք՝ մեկ ա վերջում գոհ չեք լինելու![]()
Քույրս ամուսնացավ 16տ-ում, 17-ում աղջիկ ունեցավ, 19-ում էլ տղային: Հիմա աղջիկը այս տարի ավարտում է դպրոցը, իսկ տղան* 9-րդ դասարանում է: Քույրս հիմա 33 տարեկան է:
Ես 34տ. եմ: Իմ մեծը 8 տարեկան է: Ճիշտ է, ես չեմ դժգոհում, ինձ շատ է դուր գալիս երեխաներին խնամել, մեծացնել: Բայց եւ այնպես, ո՞րն է ավելի լավ:
Մոդերատորական։ «Վաղ տարիքի ամուսնություններ» թեման միացվել է արդեն գոյություն ունեցող «Վաղ ամուսնություն» թեմային։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ