Վաղ ամուսնություն

[ArmBoy]

Վաղաժամ-բան չգիտեմ, սակայն զույգը պիտի ամուսնանա, երբ հստակ տեղյակ է ու ընկալում է, որ ամուսնանալը ոչ թե ավարտվում, այլ սկսվում է առաջին գիշերով:

[Սելավի]

Չգիտեմ վաղ ամուսնություն ասելով որ տարիքը ինիկատի ունեք: Սակայն ինձ թվումա որ ամեն մեկը պիտի ամուսնանա այն տարիքում որում արդեն գիտակցումա, թե ինչա նշանակում ընտանիք կազմել ու մտնել այդ քաղցր ու սուրբ հոգսի տակ: Ես մարդ գիտեմ որ ինքը 35 տարեկանա, բայց իրա համար դեռ վաղա ամուսնանալը, ու նաև գիտեմ 40 տարեկան մարդ որ ամուսնացելա, բայց ինքը դեռ չի գիտակցում, որտեղա սկսվում ընտանիքը՝ որտեղ իր «ախպերավատ» շրջապատը, ու ակամայից դժբախտացնումա այդ անուշ ու քնքուշ ընտանիքը:
Մի խոսքով ամեն մեկը ներքուստ պիտի զգա այդ քաղցր «բեռի» տակ մտնելու իր ժամանակը: Իսկ ինչ մնումա ֆինանսներ, հնարավորություն, լավ աշխատանք դրանք ժամանակավոր բաներ են, եթե սպասես դրանց իհայտ գալուն, հնարավոր է որ այդպես անժառանգ էլ մնաս, որովհետև դրանք «ֆինանսները, ...» այդպես էլ շատ հնարավոր է որ չգան ու չլինեն:
Ես ոչինչ էլ չեմ ունեցել, անգամ աշխատանք չեմ ունեցել, երբ ամուսնացել եմ դեռ 20-ըս չբոլորած, սակայն ամուսնանալով իմ սիրած աղջկա հետ՝ մենք միասին հասել ենք այն ամենին, ինչին հիմա կերազեն շատ ու շատ հասուն ու ստաժավոր ընտանիքներ:
Այնպես որ մի վախեցեք, թե իբր չկա, չգիտենք ինչ կլինի, բա հետո ոնց կլինի, զգում էս հասունացել էս այնքան որ իվիճակի էս կշռադատել ու ճիշտ որոշում կայացնե՞լ, ամուսնացի՛ առանց ապագային նայելու, թե չէ ինչքան նայես ապագային այնքան վախենալու էս, որովհետև ապագան միշտ անհայտա ու վախենալու:
Բայց երբ կհասնես էդ քո պատկերացրած էն ժամանակվա ապագայիդ, որը արդեն կլինի ներկա, կհամոզվես որ այդքան էլ վախենալու չէր այդ ապագան, որը քեզ վախեցնում էր «բավոր-ներով» դեմ հանդիման գնա էդ բավորներին ու կտենաս որ բավոր գոյություն չունի: Դա պարզապես դու էս քո պատկերացումների մեջ ստեղծում էդ բավորին ու սկսում էս վախենալ դրանից:
Սելավի:

Հ.Գ. Պատկերացրած վախը, իսկական վախից ավելի վախենալույա:

[Narinfinity]

Չգիտեմ վաղ ամուսնություն ասելով որ տարիքը ինիկատի ունեք: Սակայն ինձ թվումա որ ամեն մեկը պիտի ամուսնանա այն տարիքում որում արդեն գիտակցումա, թե ինչա նշանակում ընտանիք կազմել ու մտնել այդ քաղցր ու սուրբ հոգսի տակ: Ես մարդ գիտեմ որ ինքը 35 տարեկանա, բայց իրա համար դեռ վաղա ամուսնանալը, ու նաև գիտեմ 40 տարեկան մարդ որ ամուսնացելա, բայց ինքը դեռ չի գիտակցում, որտեղա սկսվում ընտանիքը՝ որտեղ իր «ախպերավատ» շրջապատը, ու ակամայից դժբախտացնումա այդ անուշ ու քնքուշ ընտանիքը:
Մի խոսքով ամեն մեկը ներքուստ պիտի զգա այդ քաղցր «բեռի» տակ մտնելու իր ժամանակը: Իսկ ինչ մնումա ֆինանսներ, հնարավորություն, լավ աշխատանք դրանք ժամանակավոր բաներ են, եթե սպասես դրանց իհայտ գալուն, հնարավոր է որ այդպես անժառանգ էլ մնաս, որովհետև դրանք «ֆինանսները, ...» այդպես էլ շատ հնարավոր է որ չգան ու չլինեն:
Ես ոչինչ էլ չեմ ունեցել, անգամ աշխատանք չեմ ունեցել, երբ ամուսնացել եմ դեռ 20-ըս չբոլորած, սակայն ամուսնանալով իմ սիրած աղջկա հետ՝ մենք միասին հասել ենք այն ամենին, ինչին հիմա կերազեն շատ ու շատ հասուն ու ստաժավոր ընտանիքներ:
Այնպես որ մի վախեցեք, թե իբր չկա, չգիտենք ինչ կլինի, բա հետո ոնց կլինի, զգում էս հասունացել էս այնքան որ իվիճակի էս կշռադատել ու ճիշտ որոշում կայացնե՞լ, ամուսնացի՛ առանց ապագային նայելու, թե չէ ինչքան նայես ապագային այնքան վախենալու էս, որովհետև ապագան միշտ անհայտա ու վախենալու:
Բայց երբ կհասնես էդ քո պատկերացրած էն ժամանակվա ապագայիդ, որը արդեն կլինի ներկա, կհամոզվես որ այդքան էլ վախենալու չէր այդ ապագան, որը քեզ վախեցնում էր «բավոր-ներով» դեմ հանդիման գնա էդ բավորներին ու կտենաս որ բավոր գոյություն չունի: Դա պարզապես դու էս քո պատկերացումների մեջ ստեղծում էդ բավորին ու սկսում էս վախենալ դրանից:
Սելավի:

Հ.Գ. Պատկերացրած վախը, իսկական վախից ավելի վախենալույա:

Վաղաժամ նկատի է ունեցվել 16,17 տարեկանները , միգուցե և 18,19 ,
Սակայն, ինչ վերաբերում է <<Բավոր>>-ներին, ապա եթե ճիշտ չպատկերացնես ապագա իրավիճակները ի համեմատ ապագա հնարավորությունների հետ, ապա միգուցե և լավ բան չստացվի, բայց եթե ու գնահատում ես դիմացինի ազատությունը, կարող ես նրանից էլ պահանջել նույնը:
Ուզում եմ ասել, որ կյանքը շատ անակնկալ կարող է լինել, <<Տասը չափի մեկ կտրի>> սա նվազագույնն է որ պետք է անել... մնացածը դուք գիտեք...

[Սելավի]

Վաղաժամ նկատի է ունեցվել 16,17 տարեկանները , միգուցե և 18,19 ,
Սակայն, ինչ վերաբերում է <<Բավոր>>-ներին, ապա եթե ճիշտ չպատկերացնես ապագա իրավիճակները ի համեմատ ապագա հնարավորությունների հետ, ապա միգուցե և լավ բան չստացվի, բայց եթե ու գնահատում ես դիմացինի ազատությունը, կարող ես նրանից էլ պահանջել նույնը:
Ուզում եմ ասել, որ կյանքը շատ անակնկալ կարող է լինել, <<Տասը չափի մեկ կտրի>> սա նվազագույնն է որ պետք է անել... մնացածը դուք գիտեք...

Բա լավա թող ամեն անակնկալներ էլ լինեն, եթե անակնկալների չհանդիպես կյանքում չես ուժեղանա, խոչնդոտները հաղթահարելու ձևերը չես սովորի, հենց էդ անակնկալ-խոչնդոտներն էլ տրվումա մարդկանց, որպիսզի հաղթահարեն և սովորեն:
Դպրոցում որ խնդիրներ էին տալիս ի՞նչ էինք անում, նստում լացում էի՞նք, թե լուծում էի՞նք, նույնն էլ կյանքումա, ամեն տեսակ խնդիրներ էլ լինում են, ու շատ անհետաքրքիր կդառնար կյանքը որ ոչ մի խնդիր չլիներ: Այնպես որ պետք չի վախենալով խնդիրներից հետաձգել կյանքի ամենակարևոր պահերից մեկը:
Իսկ ինչ վերաբերվումա ապագա իրավիճակներին ու հնարավորություններին ապա հաստատ չես կարող անգամ չնչին ճշգրտությամբ կանխատեսել այն:
Կյանքում նա չի հաղթում ով վազումա, այլ նա ում տրվածա, Իսկ տրվումա նրանց՝ ովքեր սիրում են կյանքը, ու կյանքն էլ փոխադարձ սկսումա սիրել նրանց:

[Narinfinity]

Բա լավա թող ամեն անակնկալներ էլ լինեն, եթե անակնկալների չհանդիպես կյանքում չես ուժեղանա, խոչնդոտները հաղթահարելու ձևերը չես սովորի, հենց էդ անակնկալ-խոչնդոտներն էլ տրվումա մարդկանց, որպիսզի հաղթահարեն և սովորեն:
Դպրոցում որ խնդիրներ էին տալիս ի՞նչ էինք անում, նստում լացում էի՞նք, թե լուծում էի՞նք, նույնն էլ կյանքումա, ամեն տեսակ խնդիրներ էլ լինում են, ու շատ անհետաքրքիր կդառնար կյանքը որ ոչ մի խնդիր չլիներ: Այնպես որ պետք չի վախենալով խնդիրներից հետաձգել կյանքի ամենակարևոր պահերից մեկը:
Իսկ ինչ վերաբերվումա ապագա իրավիճակներին ու հնարավորություններին ապա հաստատ չես կարող անգամ չնչին ճշգրտությամբ կանխատեսել այն:
Կյանքում նա չի հաղթում ով վազումա, այլ նա ում տրվածա, Իսկ տրվումա նրանց՝ ովքեր սիրում են կյանքը, ու կյանքն էլ փոխադարձ սկսումա սիրել նրանց:

Սելավի, Ձեր ստորագրությունը ինձ շատ հարազատ է, քանի որ զգում եմ, որ մարդկանց օգնելով կյանքը իմաստավորվում է և դառնում բազմազան իր անակնկալներով հանդերձ...