Ընկերոջս մեքենայում մի 5 հոգով «խցկված» քաղաքից դուրս մի տեղ ենք գնում ենք: Մյուսներն էլ ուրիշ մեքենաներով են, Հայկն ուզում ա անպայման առաջինը տեղ հասնի: Ասում եմ.
- Հայկ ջան, մի րոպեով ստեղ պահի, ծաղիկ հավաքեմ, գամ:
Ներվայնացած նայում ա վրաս, թե յանիմ ես ուզում եմ արագ գնամ, ի՜նչ վախտն ա որ: Ասում ա.
- Արտ ջան, մի քիչ դիմացի էլի, հեսա կհասնենք, ինչքան սիրտդ ուզում ա ծաղիկ կհավաքես:
Շարունակում ենք ճամփեն, 5 րոպե, 10 րոպե, 15 րոպե... տեսնում եմ չեմ դիմանում, ասում եմ.
- Հայկ, դե լավ, ջհանդամ թե առաջինը չենք հասնի, ստեղ պահի արագ ծաղիկ հավաքեմ:
Հայկն էլ ներվայնացած, թե.
- Ի՜նչ էս է կպել ստեղի ծաղիկներին, ուր որ գնում ենք, ընտեղ էլ լիքը սիրուն ծաղիկներ կան:
Էստեղ նոր հասկանում եմ, որ մեր Հայկը չգիտի «ծաղիկ հավաքել» արտահայտությունը ու գիտի, թե իրա խփո ընկերն իսկապես ծաղիկ ա ուզում հավաքի: Նույնը ավտոյի մեջի մյուսներն են հասկանում ու հո մի ծիծաղ ու խինդ չի, հո մի քրքջոց չի
Նենց որ էդ արտահայտությունները պետք ա ղրկել գրողի ծոցը: Չիշիկ ես ուզում, ասա՝ չիշիկ եմ ուզում: Եթե մոտիկ տղերքով եք, ուրիշ բառով էլ կարաս ասես
Մեջբերել
Էջանիշներ