Եր՞բ է մարդու համբերության բաժակը լցվում:
Ինձ թվում է սա մի թեմա է, որը բոլորս էլ հաճախակի է այցելում:
Երբ ուշադրություն չէս դարձնում դիմացինիտ ասաց անկապ խոսքերին, երբ արհամարում ես քեզ վիրավորողին, ոչինչ չէս ասում, թողնում հեռանում էս, ասում են << հիմար է, մեկ է ոչինչ չի հասկանում, մեկ էլ ասենք>>: Երբ բարկանում էս , ափերից դուրս գալիս, վերջապես համբերությանդ բաժակը լցվում է ու ամենքին իրենց տեղն էս ցույց տալիս, նոր են հասկանում, թե ո՞վ էս դու իրականում: Իսկ արդյո՞ք պարտադիր է ադ վիճակին հասնել, որ նոր քեզ հասկանան:
Էջանիշներ