Ասըմ ա
Ասըմ ա
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Էլի ՖԲ-ից կարծիք (Անժելա Էլիբեգովա)։
գիտեք չէ, որ Ենոքյանի պատմության մեջ ամենավտանգավորը ինքը չի, Զարուհի Մեժլումյանն ա։ Մարդը անկախ ու անաչառ լրագրողի անվան տակ հաջողացրել ա քողարկել 10 հազար դոլլարանոց գրանտ, թաքուն բազմամյա ամուսնություն մարդատպանի հետ ու լինելով շահագռգիռ կողմ ստանալ պաշտոն պետական վերահսկող օրգանում, դրա հետ զուգահեռ հաջողացրել ա վտանգավոր միֆեր ձոնել հրեական դավադրության մասին ու քրֆել իր ֆեյքերով տուժած կողմը։ Ուրիշ լավ եք՞։
Sent from my Redmi 5 Plus using Tapatalk
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Ժամանակին «Հետք»-ին ահագին լուրջ էի վերաբերվում։
Հետո, որ իմացա, որ ցմահ ազատազրկվածին իրանց լրագրող են դարձրել, մի փոքր կարծիքս փոխեցի։
Հիմա էսօր իրանց յութուբյան տեսանյութ եմ նայում, որտեղ Մհերը հարցեր ա տալիս դատախազությանն ու մի քանի անգամ կրկնում ա «տվեց ինձ գոնե մի հատ ուղղակի ապացույց, որ ես մարդ եմ սպանել, ու ես ներողություն կխնդրեմ, կգնամ խուց»։
Ինքը շատ լավ գիտի, որ գործում ուղղակի ապացույց չկա, բայց անուղղակի լիքը կա։ Այսինքն շոույա սարքում։ Ու էս «ելույթը» հետքը յութուբում տարածում ա էս վերնագրով՝ ««Տվեք մի ապացույց, որ մարդ եմ սպանել, եւ ես ներողություն կխնդրեմ, կվերադառնամ խուց»,- Մ. Ենոքյան»
Մհերն էլ պատմում ա սպանության օրվա դեպքերից լրիվ 3 դեմքից։ Ասենք «Արամն ասել ա, որ շահադիտական նկատառումներով ա եղել սպանությունը, բա խի փողը չուզեցին, զոհի բարեկամներին չզանգեցին»։
Էդ տղեն էլ իրան ոչ մի ձև չի կապում էդ սպանության հետ։
Հավես ունենաք, նայեք։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Progart (14.01.2019)
Ճիշտն ասած ինձ թվում ա հիմնական դժգոհությունը սրա գործով ներում բառն ա առաջացնում։ Եթե ուղղակի կոչվի պայմանական վաղաժամկետ և այլն՝ դե քսան տարուց ավել նստել ա։ Երևի հերիքա։ Դե պլյուս էս հերոսացումը։ Ու Աղաջանովների ընտանիքի էջերում ֆեյքերի պահվածքը նույնպես իրան չի օգնում։ Ասում եք Զարուհուն հայհոյում են։ Իհարկե չի կարելի բայց զոհի ընտանիքին էլ նույնքան չի կարելի։
Ամեն դեպքում Զարուհին որպես լրագրող իրան լրիվ արժեզրկեց որովհետև թաքցնում էին էն պահը որ սա իր մարդն ա։ Ինձ թվում ա եթե միակողմանի լուսաբանում ես մեկի թեման կարևոր պահ ա նշել անձնական շարժառիթը։
Մհերի (ու կնոջ) էս վարքի պայմաններում ես նույնիսկ վաղաժամին եմ դեմ։
Ներողություն չի խնդրում, ու պնդում ա որ անմեղ ա։ Որովհետև գիտի, որ ՈւՂՂԱԿԻ ապացույցներ չկան։
Եթե ոստիկանությունը լավ չի աշխատել, նորմալ փաստերը չի հավաքել, նորմալ չի ձևակերպել, գոնե ինքը հո գիտի ինչ ա արել։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
դե ընդհանուր տհաճ պատմություն ա, շատ տգեղ կերպով են իր ազատման գործընթացը կատարում: Ամեն դեպքում, երևի պիտի քննի համապատասխան հանձնաժողովը, բոլոր հարցերը հաշվի առնեն ու որոշեն: Եթե հիմնավորեն, որ օրինակ ֆեյքերի արշավը իր հարազատներն են կազմակերպել, կարա՞ ազդի որոշման վրա՝ ըստ օրենքի: Չգիտեմ՝ զուտ ներում չկոչեն, ու եթե ինքը արդար ա կամ հիմքեր չկան, թող էն ժամանակ արդարացվի:
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Իսկ ինչքանով ես վստահ, որ անուղղակի ապացույցները հիմք են հանդիսանում ցմահ տալու: Կարողա դատավորը ներքին համոզմունք ա ունեցել, բայց էդ չի նշանակում, որ առանց հիմնավոր ապացույցների կարա դատի:
Եթե դատարանը չի կարողանում ապացուցել ուրեմն չպիտի դատի, եթե անգամ վստահ ա, որ մեղադրյալը հանցագործա:
StrangeLittleGirl (14.01.2019)
Աթեիստ (14.01.2019)
Իրականում ոչ մի օրենսդրական հստակ չափանիշ չկա՝ դատավորը վճիռը կայացնում է ապացույցների համակցության հիման վրա, որպես ամբողջություն՝ առաջնորդվելով իր ներքին համոզմունքով:
Տեսության մեջ ընդունված է անուղղակի և ուղղակի ապացույցների դասակարգումը և, զուտ տեսականորեն, մի քանի անուղղակի ապացույցը մեկ ուղղակիի արժեքն ունի, բայց այստեղ ամեն ինչ ավելի, քան անորոշ է, իսկ պրակտիկայում էլ՝ ընդհանրապես:
Մի անգամ ասացի՝ կրկնեմ - այս գործով ընդհանրապես անընդունելի է կարծիք հայտնելը, ամենից առաջ հենց այն պատճառով, որ կա գործն ըստ էության լուծող դատական ակտ: Այսինքն, ես, դուք, բոլորս հավաքվել ու որոշել ենք՝ ահա, կա այսպիսի մի պաշտոնյա՝ դատավոր, որն իրավունք ունի պաշտպանության ու մեղադրանքի կողմերին տրված լիազորությունների կիրառման արդյունքում որոշել, որ սա մեղավոր է կամ անմեղ: Հիմա, զուտ իրավաբանորեն, Ենոքյանը մեղավոր է, իսկ պնդումները, որ նա անմեղ է՝ դուրս են գալիս իրավաբանության սահմաններից, ստեղծում են իրավաբանական իռացիոնալիզմի վիճակ, նման պնդումները բնորոշ են չկայացած, անցումնային փուլում գտնվող համակարգերին:
Բացի այդ, ամեն ինչից զատ, որպեսզի այնուհանդերձ կարծիք լինի, անձը պետք է գոնե ծանոթ լինի քրեական գործի նյութերին: Ես լրջորեն կասկածում եմ, որ ավելի շուտ էմոցիոնալություն դրսևորող մարդիկ ծանոթ են քրեական գործի նյութերին, կասկածում եմ նաև, որ շատ շատերը գոնե կարդացել են դատական ակտերը:
Ժողովուրդ, խնդիրն անչափ բարդ է - մարդն իրոք հնարավոր է անմեղ է, բայց հնարավոր է նաև՝ ինքը ճարպիկ մանուպիլյատոր է: Նման հարցերով անցյալը, այն էլ 23 տարվա բարձունքից, երբեք հնարավոր չէ ճշտորեն իմանալ, ի՞նչ ասես, նույնիսկ այդ սպանությունից կարճ ժամանակ անց էլ դժվար է ասել, որը ոնց է: Բացառված չէ դատական սխալը, բացառված չէ ծեծ-ջարդ բառդակը, բացառված չէ նաև, որ Ենոքյանը ուղղակի մանիպուլացնում է մինչդատական բռնության և դատական սխալի պահերը, ոչինչ բացառված չէ:
Մեկը ինձ համար սա այն բացառիկ դեպքերից է, երբ ես կարծիք չունեմ - չգիտեմ և իրապես իրավաբանությունը հարգող մարդը երբեք էլ չի կարող վստահ որևէ բան ասել:
Ի դեպ, ներման պահով - ներումը պետության ղեկավարին տրվող բացառիկ լիազորություն է, որը կիրառվում է բացառիկ դեպքերի համար: Այն շատ հազվադեպ է մասայական կիրառվում, այն անհատական ակտ է ու դրանով տարբերվում է համաներումից: Նաև՝ համաներման ժամանակ վերջին հաշվով չեն հարցնում համաներվողի կարծիքը, իսկ ներման ժամանակ, ըստ ընդունված տեսական ու գործնական պրակտիկայի, անձը պետք է զղջա և ներում հայցի: Այստեղ, սակայն, ևս խնդիրներ կան, քանի որ անձը կարող է ներում հայցելով զղջում ցույց տալ, դուրս գա, հետո իր վարքագծով մերժել իր մեղքը: Նման հարցերը կարգավորված չեն և, ընդհանրապես, ներում կոչվածը մեծապես կարգավորումներից դուրս, բացառիկ իրավական մի բան է:
Նույն Ենոքյանի գործին բարդություն է ապահովում նաև քաղաքական պահը՝ ներման դեմ հանդես եկողները հականիկոլական կողմնորոշում ունեն և ակնհայտորեն ձգտում են Նիկոլի հեղինակությունը սրա հետ կապված ոտնահարել: Մյուս կողմից՝ ազնիվ չէր նաև Զարուհի Մեջլումյանի դիրքորոշումը, որը, ինչքան հասցրեցի իմանալ, լայն հասարակությունից գաղտնի էր պահել, որ Ենոքյանն իր ամուսինն է:
Մի խոսքով, բարդ իրավիճակ և իրոք զարմանալ կարելի է այն մարդկանց, վրա, որոնք այս հարցով միանշանակ կարծիք ունեն...
Վերջին խմբագրող՝ Lion: 14.01.2019, 21:21:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Իմ պատկերացնելով
Ուղղակի ապացույց. տեսագրություն, որտեղ երևում ա, ոնց ա Ա անձը դանակով հարվածում Բ անձին։
Անուղղակի ապացույց. տեսագրություն, որտեղ երևում ա, որ Ա անձը սպանությունից 5 րոպե առաջ մտնում ա սենյակ, 10 րոպեից դուրս ա գալիս, էլ ոչ մեկ էդ սենյակ չի մտնում, դուրս չի գալիս, ու սենյակում հայտնաբերում են դանակահարված Բ անձին։
В основе классификации доказательств на прямые и косвенные (улики) лежит отношение доказательств к устанавливаемым по делу фактам.Под прямыми понимаются доказательства, на основании которых можно непосредственно делать вывод о существовании обстоятельств, подлежащих доказыванию (например, сообщение свидетеля о совершении преступления определенным лицом).
Косвенными (уликами) считаются доказательства, свидетельствующие не об обстоятельствах, входящих в предмет доказывания, а о побочных, промежуточных фактах, из которых делается вывод об искомых фактах (например, угроза убийством, бутылка с принадлежащими определенному лицу отпечатками пальцев и т.д.).
Специфика косвенных доказательств требует соблюдения специальных правил. Суть таких правил можно выразить в следующих положениях: 1) каждое из этих доказательств должно обладать свойствами относимости, допустимости и достоверности; 2) надо, чтобы косвенные доказательства были взаимосвязаны между собой; 3) совокупность косвенных доказательств должна приводить к одному выводу, исключающему возможность иного вывода по уголовному делу.
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ