Ապրես, Չուկ, ասեցիր էն, ինչ պիտի ես ասեի:Chuk-ի խոսքերից
Բնականաբար ժողովուրդը չի հավատա, ինչպես որ հիմա ժողովրդի մեծ մասը չի հավատում, որ հոկտեմբերի 27-ը վերևից կազմակերպված չի, ինչպես որ գիտի, որ մարտի 1-ի սպանդի պատասխանատուն իշխանությունն է ու դա ժողովրդի նկատմամբ հանցագործություն: Բայց խոսքը գնում է ոչ թե ժողովրդի հավատալու, այլ վարկած առաջ քաշելու ու դա հիմնավորել փորձելու մասին:
Ուրեմն ինչպես առաջին գրառմանս մեջ ասեցի, չեմ հավատում, որ զուտ աշխատակիցների անփութության պատճառով էս մարդիկ կարող էին փախնել: Պետք էր հստակ աջակցում՝ օպերացիան իրականացնելու համար: Հիմա թե փախուստն ինչի համար է կազմակերպվել, հազար վարկած կարելի է առաջ քաշել, սկսած պրիմիտիվ կոռուպցիայից վերջացրած ՀԺ-ի առաջ քաշած վարկածից:
Հիմա ՀԺ-ի վարկածի մասին: Մեզնից ամեն մեկը կարող է դրան հավատալ կամ էլ ծիծաղել այդ վարկածի գոյության վրա: Բայց անկախ մեր վերաբերմունքից կարելի է հասկանալ որ դա հնարավոր սցենար է: Հիշեցնեմ, որ հնարավոր չի նշանակում հավանական: Այդ սցենարի հավանականությունը, օրինակ ես, կարող եմ գնահատել ասենք 1%:
Խնդիրը որն է այդ դեպքում. եթե անգամ կա փոքրիկ հավանականություն, որ գուցե նման սցենար է գործում, ապա գտնում եմ, որ անհրաժեշտ է այդ վարկածը դարձնել հնարավորինս բարձրաձայնվող, որպեսզի.
ա) դա հնարավոր կազմակերպիչներին ետ պահի ծրագրի իրագործումից,
բ) ծրագրի հնարավոր իրագործման դեպքում ամեն մեկին ակնհայտ լինի դրա պատճառը:
Իսկ այ կհամարենք աբսուրդ, թե չենք համարի, մեզնից յուրաքանչյուրի գործն է (անձամբ ես շատ փոքր եմ գնահատում դրա հավանականությունը), բայց առաջարկում եմ միաժամանակ չմոռանալ, որ ներկայիս իշխանություններից ամեն ինչ սպասելի է:
Մեջբերել
Էջանիշներ