Տրիբուն-ի խոսքերից
Չուկ ջան, ծայրահեղ օրինակ ես բերում: Իսկ ինչի ա պետք ացետոնի վրա գինու պիտակ կպցնել ?? Չի լինի հենց գինու վրա գինու պիտակ կպցնենք, ացետոնի վրա էլ` ացետոնի պիտակ ??
Ապեր, երբ որ մարդը ծնվում ա, անկախ ամեն ինջից, ինքը ծնվում ա արդեն որոշակի ձևավորված միջավայրում ու ինչ որ հարաբերությունների համակարգում: Ծնվում ա, կամ որդեգրվում ա կոնկրետ ծնողների կամ խնամակալների կողմից, որոնք ունեն արդեն ձևավորված որոշակի արժեքային համակարգ: Էտ արժեքային համակարգը նոր ծնվածի աշխարհայացքի հիմքն ա հանդիսանում: Սենց մի բան, մենք որ ծնվում կամ մեծանում ենք ինչ-որ ընտանիքում, ինչի հանկարծ չենք սկսում մանուկ հասկաից իտալերեն խոսել ? Քանի որ գինի ենք, գինու պիտակով, կամ ացետոն ենք ացետոն պիտակով: Այ եթե ացետոն լինեինք գինու պիտակով, ապեր, կարող ա ռեսկի բուդդիստ վիետնամցի ծնվեքին: Բայց մենք ծնվում ենք հայ քրիստոնյա, քանի որ ծնվում ենք որոշակի ձևավորված մշակութային ու պատմական միջավայրում, ուզում ենք թե չենք ուզում: Դրսում ծնված հայերը ծնվում են որոշակի արժեքային համակարգ ունեցող ընտանիքում, որտեղ հասարակական մշակութային ու պատմական ազդեցությունն ավելի թույլ ա, դրա համար էլ դրսում ծնվածները ավելի քիչ հնեցված գինի են գինու պիտակով, ու հետագայում ավելի լայն հնարավորություններ ունեն ընտանիքից տարբերվող աշխարհայացք ձևավորելու համար, ու ացետոն դառնալու համար:
Մենք, Հայստանի հայերս, ավելի քիչ հնարավորություններ ունենք, քանի որ մեր միջավայրը բավականին հստակ է - ծնվեց, սովորեց լեզուն, կնքվեց, հաճախեց եկեղեցի, առնչվեց պատմության ու մշակույթի հետ, ձևավորեց աշխարհայացք:
Մեջբերել
դե հետո կմոռացվի,հիմա սկսենք մոռացվածից,չկան գրեր օրինակ գրում ենք ռուսերենով ու այդպես երկու հարյուր տարի,կարաս ասես մենք էտ ժամանակ հայերեն կխոսա՞նք,խիստ կասկածում եմ,բա դու ոնց ես պատկերացնում Տիգրան Մեծի ժամանակով չկա գիր բայց հայերեն:
Էջանիշներ